Binnenkijken bij een Belgische italofiel in Parijs: ‘Hier wonen is de heilige graal voor wie van literatuur en poëzie houdt’
In zijn Parijse luxeappartement op Île de la Cité mengt een Belgische verzamelaar Italiaans design met hedendaagse kunst, antiek en keramiek. ‘Hier wonen is de heilige graal.’
Belgen met een luxeappartement op Île de la Cité, in hartje Parijs, zijn er al niet veel. En mensen die op zo’n erudiete wijze hun smaak kunnen vormgeven zijn nog zeldzamer. Ondernemer/estheet Benoît, die zijn achternaam liever niet kenbaar maakt, is zo iemand. ‘In de geest van Stendhals grand tour langs Napels, Rome en Firenze, wilde ik hier een stukje Italië in Parijs binnenbrengen. Frankrijk en Italië zijn de twee landen die ik het meest met schoonheid associeer’, vertelt hij ons in zijn Parijse luxe pied-à-terre. ‘Ik heb de keuze gemaakt om meer tijd door te brengen in Parijs. Hier wonen is de heilige graal voor een Franstalige Belg die van literatuur en poëzie houdt.’
Ingres achterna
Als italofiel koos de Belg voor de Romeinse interieurarchitect Massimo Adario. Maar het vertrekpunt voor de renovatie was Franser dan Frans: Benôit baseerde het interieur op de zachte tinten van ‘La baigneuse de Valpinçon’ of ‘De baadster van Valpinçon’, het wereldberoemde schilderij van Jean-Auguste-Dominique Ingres dat nog geen kilometer verderop in het Louvre hangt. Ingres schilderde het sensuele meesterwerk toen hij in Rome verbleef. Het schilderij doet de Frans-Italiaanse puzzel hier helemaal kloppen.
Italolover
‘Klassiek Frans is het eikenhouten parket. Maar typisch Italiaans is dan weer de mix van barokke en minimale elementen in mijn appartement. Het marmer van de deurlijsten is Romeins van inspiratie. En de kunstwerken in de keuken zijn opgehangen zoals in het Palazzo Pitti in Firenze’, zegt Benoît. Ook in zijn selectie twintigste-eeuws designmeubilair schemert zijn passie voor Italië duidelijk door. ‘Ik heb stukken van Italiaanse architecten en ontwerpers als Giò Ponti, Osvaldo Borsani, Ico Parisi en Joe Colombo, veelal in hout en messing: zachte, sensuele materialen waar ik van hou’, vertelt hij. Dat Sébastien Caporusso, Knack Weekend Designer of the Year 2021 en ontwerper van zijn salontafel in bamboe en marmer, Italiaanse roots heeft, is beslist ook geen toeval.
Rondreis door Europa
Eigenlijk is niks aan het toeval overgelaten in dit strak geregisseerde luxeappartement. De kunstwerken, meubelen en keramiek vertellen een coherent verhaal over Benoîts uiteenlopende passies: literatuur, dans, architectuur en kunst. Centraal in het salon hangt bijvoorbeeld Andy Warhols tekening van Jock Soto, een wereldberoemde danser en choreograaf. Het werk is een ode aan de schoonheid en aan de eeuwige jeugd: Warhols sleutelthema’s, waarvoor de eigenaar ook niet ongevoelig is.
Grand tour
Stendahl indachtig kun je heel dit luxeappartement zien als een hedendaagse reflectie op de grand tour-traditie van de 18de en 19de eeuw, waarbij welstellende adolescenten een rondreis maakten langs Europese cultuursteden, voornamelijk in Frankrijk en Italië, als deel van hun opvoeding en de overgang naar het volwassen leven. De 16de-eeuwse buste van Hadrianus, de cultuurminnende Romeinse keizer, illustreert dat grand tour-idee heel letterlijk. Subtieler zijn de verentooien van de Braziliaanse Kayapo-indianen en de Kachina-poppen van de Native Americans: beide symbolen die als overgangsritueel dienden, net als de grand tour. Het Japanse kamerscherm van Kishi Ganryu uit de late Edo-periode, rond 1800, is een symbolische en esthetische keuze. Het brengt niet alleen een gouden gloed binnen in de eetkamer, de paravent representeert bovendien de vier seizoenen, kortom: de eeuwige reïncarnatie van de natuur.
Cirkel van het leven
De natuurelementen en de circle of life zijn terugkerende motieven in de kunstobjecten die verspreid zijn over Benôits pied-à-terre. Helemaal in dat thema past de stronk van een olijfboom ‘waarin insecten een soort hiërogliefen hebben uitgevreten, die kunstenaar Fabrice Samyn verguldde’. De twee nieuwste aanwinsten voor het appartement liggen evengoed in die lijn: ‘Een caravaggiaanse Sint Sebastiaan uit 1623 en een 17de-eeuws bloemstilleven van Balthasar Van der Ast, dat ons eraan herinnert dat je van het leven moet genieten, vooraleer je verwelkt.’
Humor en geneugten
Tussen al die verheven connotaties en intellectuele referenties is er gelukkig ook plaats voor humor en aardse geneugten. Dat komt het best tot uiting in Benoîts uitgebreide keramiekcollectie, met onder meer stukken van Eric Croes en Brian Rochefort, maar ook van Bela Silva, Jean Leppien, Alice Gavalet, Aligi Sassu en Jean Girel. Zelfs de bijzettafel in de woonkamer is gemaakt door een keramist, de Nederlander Floris Wubben. ‘Aarde, water, vuur: keramiek is de elegantste uiting van de oerelementen’, zegt hij.
In de keuken krijgt speelse (gebruiks)keramiek een prominente rol. Maar daar combineerde Massimo Adario de handgemaakte objecten met een verrassend industrieel element: een minimalistisch keukenblok in geborsteld staal. Het is die balans tussen hard en zacht, mat en glanzend, Frans en Italiaans die dit Parijse appartement zo onweerstaanbaar maakt. When in Paris, do as the Romans do!
Lees ook: Kunstkluis als huis: bekijk de impressionante collectie van kunstmecenas Pascale Mussard in Vorst
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
