In februari wijdt Architectural Digest een reportage aan het ‘weird and wonderful’ interieur van zangeres Lily Allen en acteur David Harbour. De bijbehorende video op YouTube en sociale media ‘breekt’ het internet. Maar hoe realistisch zijn de interieurkeuzes van celebs eigenlijk? En voor de fans: hoe haal je zelf de badkamer van Lily Allen in huis?
Een breed lachende David Harbour zwaait de voordeur open van zijn statige herenhuis in Brooklyn. Als zijn naam niet meteen een belletje doet rinkelen: je kent hem ongetwijfeld als sheriff Jim Hopper uit de Netflix-serie Stranger Things. Achter hem staat een giechelende Lily Allen, de Britse zangeres van de oorwurmen Smile en Fuck You uit de jaren nul, met wie Harbour in 2020 in het huwelijksbootje stapte. Hun interieur verscheen in de Amerikaanse Architectural Digest in februari, en de video ervan werd na de publicatie op YouTube in twee weken tijd vijf miljoen keer aangeklikt. Vandaag staat de teller op zes miljoen views op het kanaal, terwijl het via Instagram intussen vijf miljoen werd bekeken, en op TikTok zelfs acht miljoen keer. En dat enkel op de kanalen van het interieurmagazine zelf. Kortom: weinig andere beroemdheden wisten het internet ooit zo te ‘breken’ met hun interieur als het koppel. Een eer die ze voornamelijk te danken hebben aan hun badkamer. Daarover straks meer.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Begeerlijker dan Vogue
Beroemdheden die je door hun interieur gidsen, het fenomeen bestaat al lang. Je herinnert je misschien MTV Cribs nog, de serie die vanaf 2000 tien jaar lang een inkijk gaf in de vaak over the top levensstijl van de toenmalige rich and famous. Ozzy Osbourne, Snoop Dogg, Mariah Carey, Fatboy Slim en de Kardashians: ze passeerden allemaal de revue. Sommigen hielden aan hun passage in het programma zelfs een eigen realityshow over. Het succes van de reeks kwam er niet door de smaakvolle of inspirerende interieurs, wel door de typisch Amerikaanse excentriciteit van de bewoners. Opritten met tientallen auto’s, een sportzaal waar de hele buurt kon komen sporten, een home cinema met plaats voor een rugbyploeg, keukens en badkamers die elkaar overtreffen in hoeveelheid glanzende oppervlakte. Een overdosis blingbling. Geen wonder dat de muziekzender de reeks staakte op het moment dat de VS in de diepe vastgoedcrisis van 2008 wegzakte.
Jarenlang bleven de deuren van Amerikaanse wereldsterren gesloten, tot Architectural Digest in de jaren 10 de fakkel overnam met de Open Door-videoreeks. Intussen groeide het magazine uit tot de nieuwe hofleverancier van het genre. Met succes. Volgens The Guardian zou een verschijning in het interieurblad met de bijbehorende YouTube-rondleiding sinds kort zelfs nog hoger op de bucketlist van celebrity’s staan dan een covershoot voor Vogue US. Wat ook weer te maken heeft met de pandemie. Net als wij, gewone stervelingen, spendeerden ook wereldsterren meer tijd thuis. Ook zij raakten uitgekeken op hun muren. Ze verbouwden of verhuisden en gunden ons een blik in dat proces. Interieurs vormen ook voor hen niet langer een privéaangelegenheid, maar een gedeelde obsessie.
De badkamerrevolutie
Terug naar de badkamer van Lily Allen en David Harbour. Opvallen doen de keuken met kasten van Plain English, het kookeiland en de zithoek met volants in vichyruitjes en de 19de-eeuws aanvoelende ‘garden room’ met handgeschilderd bloemetjesbehangpapier. Maar niets veroorzaakte meer beroering op het web dan de badkamer. De oorzaak? Het kamerbreed vasttapijt en het salon tussen de wastafels en de badkuip. “Ik heb in New York altijd badkamers gekend waar niet meer in paste dan een toilet, een douche, een wastafel en een tandenborstel”, verklaart Harbour de keuzes die Allen er maakte met de hulp van interieurdesigner Billy Cotton. “We wilden een sfeer creëren waarin je zin krijgt om Proust te lezen en ultrafijne sigaretten te roken in bad, zoals in Parijs.” Daarmee omschrijft hij een luxe die niet voor iedereen is weggelegd, zeker niet in een grootstad als New York of in een wereldwijde inflatiecrisis. De badkamer werd zo een aanleiding voor bewonderende maar evengoed afgunstige reacties. Ook al dromen we graag weg bij zulke interieurs, zelden geven ze een realistisch beeld van het dagelijks leven.
Al ziet Jean-Philippe Demeyer weinig controversieels aan de bewuste badkamer van Lily Allen. “Thuis, in Brugge, hebben mijn badkamers allemaal tapis-plain”, bekent de interieurontwerper. Beelden ervan prijken intussen ook in de laatste editie van Architectural Digest. Het magazine smult van de projecten van de West-Vlaming. “Het is een ongelooflijk fijn gevoel aan de voeten.” Momenteel werkt Demeyer aan de inrichting van een vakantieverblijf waar hij eveneens tapijt voorziet in de badkamer. “Keukens en badkamers behoorden altijd tot de kleinste kamers. De laatste jaren heeft de keuken meer plaats opgeëist, nu is het aan de badkamer”, verzekert hij. “Ik heb trouwens nooit begrepen waarom die zo klein werd gehouden. Een slaapkamer hoeft helemaal niet ruim te zijn, want daar horen enkel een mooi bed, kussens en gordijnen. Het is een rustplek. De badkamer daarentegen is een actieve plek. Mensen willen weer salons, boudoirs waar ze zichzelf in de watten kunnen leggen. En daar hoort ook tapijt bij.” Zelf kiest hij resoluut voor West-Vlaamse producenten die voor hem laagpolige, kortgeschoren wollen tapijten creëren in Axminster-kwaliteit. “Die term verwijst naar de Engelse machine waarop ze heel stevig worden geweven. Dat maakt de wol nog sterker en waterafstotender dan het materiaal al is.”
Copy-paste?
Het klakkeloos kopiëren van de badkamer van Lily Allen raadt Demeyer af, mocht je dit willen na het lezen van dit stuk. “Het is belangrijk dat je handelt naar de geest van de plek waar je zelf woont, de genius loci. Als je kijkt naar de authentieke elementen van de ruimte – de haard, de sierlijsten, de vensters – dan zie je meteen dat dit type inrichting past bij het gebouw waarin ze wonen.” Zet het met andere woorden uit je hoofd als je op een industrieel uitziende plek woont, in een witte blok of een seventiesbungalow. Dat vindt ook Kelly Claessen, die, naast haar winkel en interieurstudio La Fabrika in Brussel, sinds een paar seizoenen huizen inricht voor het tv-programma Blind Gekocht. Op haar agenda staat toevallig ook een uitzonderlijke badkamer. Mét opvallend behangpapier, maar zonder kamerbreed tapijt. “Omdat het wat onderhoud betreft voor weinig mensen haalbaar is. Zo’n afwerking poets je niet snel, waardoor het niet bestemd is voor dagelijks, kindvriendelijk gebruik. Het past eerder in een wellnessruimte die je af en toe gebruikt. En dan heb ik het niet over de klassieke interpretatie van het woord, met een stoombad of sauna, maar als ruimte om tot jezelf te komen. Ik betwijfel of Lily Allen hier elke dag uitgebreid in bad gaat of zelf aan het poetsen slaat”, lacht ze. “Ga je toch voor het boudoirgevoel in de badkamer, dan moet je er sowieso op letten dat je goed kunt ventileren, als je niet wilt dat het vocht in je meubelen kruipt.”
Maak je eigen boudoir
° Kies eerst het tapijt, adviseert Jean-Philippe Demeyer. “Daarna volgen behang en gordijnen. De zetels en de verlichting komen op het einde.
° “Vervang de zetels en de verlichting door hedendaagsere modellen om de historische sfeer te doorbreken”, vult Demeyer aan.
° Vasttapijt kan op elke ondergrond, ook op een plankenvloer. Voorzie een ondertapijt voor een luxueus gevoel.
° Deze flamboyante stijl hoeft niet duur te zijn. Zetels vind je makkelijk tweedehands of op brocantes, net als commodes. Die kun je ombouwen tot wastafel, waarna het sanitair weggewerkt wordt in de kasten.
° Nog een tip van Kelly Claessens: “Met tegels kun je een gelijkaardig visueel effect bereiken. Want het is vooral de combinatie van kleuren en motieven die dit interieur zo sterk maakt, niet zozeer het tapijt.” Kies ook voor waterbestendig behangpapier. “Of je vernist het papier aan de kant van het bad.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
