Een trapje hoger: 8 interieurs waar indrukwekkende trappen centraal staan

Een trap kan een architectuurproject een heel andere uitstraling geven. De opties op vlak van materialen, vormen, leuningen zijn eindeloos. Laat je inspireren door onze acht favoriete projecten uit de archieven.

Mooie rondingen  

Nathalie Deckx knapt oude huizen op om ze vervolgens door te verkopen. Voor haar eigen stek opteerde ze voor een opvallende ronde wenteltrap die de verbinding vormt tussen de eerste verdieping en de mezzanine. Het samenspel van cirkels, rondingen en bogen geeft het huis een visuele samenhang. Toch is deze trap meer dan een esthetische gril: door de verschillende niveaus open met elkaar te verbinden, kan de hele familie nauw met elkaar in contact blijven. ‘Zo is er altijd leven in huis’, aldus Deckx. De keuze voor een volledig wit, metalen model zonder stootborden houdt de compositie licht.

Zweverige constructie

Bij het renoveren van deze schuur uit 1754 besloot architect Emile Tribolet zoveel mogelijk oorspronkelijke elementen te behouden. Zo bewaarde hij de dakconstructie en de prachtige bakstenen bogen in het plafond. In de tussenruimte plaatste hij een trap, maar om de compositie niet te zwaar te maken en een zekere transparantie te behouden, bestaat deze trap alleen uit treden die in de muur gezet zijn, zonder leuning aan de lege kant. De witte kleur versterkt nog de illusie van een lichtstraal. Het resultaat? Een trap die lijkt te zweven in de ruimte en zo oud en nieuw met elkaar verzoent.

Fijne lijnen

Deze trap is een ontwerp van architect Bruno Vanbesien voor de renovatie van een voormalige bakkerij in Brussel. Zowel de leuningen als de treden vallen op door de finesse van de gebruikte profielen. Door te kiezen voor zwarte materialen krijgt de trap een grafische en elegante uitstraling, alsof het ontwerp met viltstift getekend is. De trap vormt ook een mooi contrast met het solide, betonnen plafond en doet dienst als wandelpad door het hele huis. De trap is als het ware de ruggengraat van het project.

Materialenmix

De prachtige inkomhal met de zwevende trap was het eerste dat Ellen Van Antwerpen opviel toen ze tijdens haar huizenjacht op de jaren 70 Villa botste. ‘Op het eerste zicht dacht ik dat dit een zeer lelijk huis was’, vertelt ze. ‘De bescheiden gevel is van rode baksteen. Van buitenaf is er niets dat je doet vermoeden dat de binnenkant wel de moeite waard is. Alles veranderde zodra ik het huis binnenstapte.’

De architectonische elementen, ontworpen door Etienne De Pessemier in 1979, zijn grotendeels bewaard gebleven. De houten treden met de twee dunnen, metalen strips creëren prachtige contrasten: natuurlijk versus industrieel en solide versus licht. Ook hier zijn de treden rechtstreeks in de muur bevestigd en zijn er geen leuningen om de illusie van een zwevende trap te creëren. Dat zorgt er ook voor dat de trap het uitzicht en het licht niet belemmert.

Monoblok

Deze enorme trap uit één stuk steekt schril af tegen de rest van het huis, een houten hut tussen de bomen, ontworpen door Graux & Baeyens Architecten. De trap springt meteen in het oog zodra je door de glazen voordeur naar binnen stapt. “Het is een opvallend, massief element, wellicht een van de zwaarste in z’n stoort”, licht Koen Baeyens toe. “Om die zwaarte te breken, rust hij niet op de muren. We hebben een opening van twee centimeter gelaten die een beetje licht doorlaat en de trap een elegante look geeft. Je zou bijna denken dat het zweeft.”  Door de bakstenen muur die aan de trap grenst wit te schilderen, wordt het licht aan weerszijde van het betonnen geheel nog meer versterkt.

Hulde aan hout

Nicolas Coeckelberghs is een van de oprichters  van BC Materials, een Brussels bedrijf dat bakstenen maakt uit grondstoffen in eigen land. Het is dus niet verwonderlijk dat circulariteit en natuurlijke materialen centraal staan in zijn eigen huis. Uiteraard zonder daarbij esthetische toegevingen te moeten doen. Onze coupe de coeur in dit interieur is de houten trap, zonder stootborden, die perfect past bij de zichtbare balken. De trap wordt afgewerkt met een witte metalen balustrade, zonder tierlantijntjes. Die eenvoud komt in het hele huis nog terug. Een ander grappig detail: een van de treden loopt door in een bank, waardoor de kamers en verdiepingen mooi in elkaar overlopen.

Kleur bekennen

Bij de renovatie van dit appartement in de Antwerpse Riverside Tower, een erfgoedgebouw van Léon Stynen en Paul De Meyer besloot architect Bram Van Cauter de betonnen structuur bloot te leggen en verder gewoon onafgewerkt te laten. Zo krijg je een mooi contrast tussen de overblijfselen uit het verleden en de nieuwe, lichtblauwe metalen trap en de loopbrug. Ze zijn ter plekke gelast en geverfd, omdat alle materialen via de lift naar boven gebracht moesten worden. De kleur werd gekozen op basis van een oud Ikea-bord van het echtpaar dat hier woont.

Een goed profiel

Het huis van grafisch ontwerpster Nathalie Pollet, ontworpen door L’Escaut Architectures, is gelegen in een lommerrijke wijk in Ukkel. Het ontwerp speelt met verwijzingen naar het modernisme. De centrale zwevende betonnen trap, samengesteld uit een eenvoudig doorlopend profiel, structureert de ruimte. “Het is ontworpen als een enkel stuk dat begint bij de muur, naar beneden gaat, draait en weer terugkomt op de vloer”, verklaart de eigenaar. De trap werd ter plekke gegoten en past perfect bij de gladde betonnen vloer en het keukenwerkblad, dat eveneens op maat gemaakt werd.