Couscous, het populaire gerecht dat oorspronkelijk afkomstig is uit Noord-Afrika, is ingeschreven in de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO. Die beslissing komt er na een gemeenschappelijke aanvraag van de Mahreb-landen Marokko, Algerije, Tunesië, Mauritanië en Libië.
Het gebeurt zelden dat die landen hun kennis en ervaring over de productie en consumptie van couscous met elkaar en de wereld delen. Veelal zorgt dit voor discussie, want niemand is zeker uit welk land het gerecht oorspronkelijk komt. Het gezamenlijke initiatief wekt hoop dat het gerecht een begin kan vormen voor een langere en meer duurzame politieke toenadering.
Vrede aan tafel
De samenwerkingen in een grote Mahreb-unie worden ondermijnd door gespannen relaties tussen de twee buurlanden die zich momenteel ontfermen over een crisis over de Westelijke Sahara, een voormalige Spaanse kolonie die zowel door Marokko als de separatisten van het Polisatio-front wordt opgeëist. Die meningsverschillen zorgen ervoor dat de samenwerking onder de vorm van een Mahreb-unie steeds wordt uitgesteld.
Nadat couscous voor het eerst werd gebruikt in de Sahel, verspreidde het gerecht zich snel rond de Middellandse Zee en de rest van de wereld. In Europa verschijnt het gerecht voor het eerst in een banket uit ‘Gargantua’, een boek geschreven door François Rebelais in de zestiende eeuw.
