De buurjongen die boodschappen doet, de quarantaine-Tinder-crush, de huisarts, de tramchauffeuse of de kat die kopjes geeft: in deze rubriek bedanken lezers iemand die tijdens deze coronacrisis een welgemeende merci verdient. Vandaag bedanken zussen Jantien (26) en Marit (22) hun ouders, allebei arts.
‘Het is niet makkelijk om jullie iedere ochtend weer te zien vertrekken naar de frontlinie, niet wetende wat er zal komen. Mama is kinderarts en stuurde de eerste dag dat ze op de covid-afdeling stond een foto. Ze was volledig ingepakt met beschermende kledij, gelukkig. Ze mag ook pas naar het ziekenhuis vertrekken als ze een mondmasker aanheeft. Als ik zie dat ze goed beschermd is, dan ben ik iets minder ongerust dat ze besmet zal raken. Ik ben trotser dan dat ik ongerust ben. Maar je weet nooit. Ze kan in het ziekenhuis veilig zijn, maar besmet raken in de winkel.
Wij proberen mama zoveel mogelijk te ontlasten door het huishouden te doen. Als ze thuiskomt na een lange dag werken, kan ze rustig in de zetel zitten zonder zich zorgen te maken over koken of de was doen. Ze klaagt niet, maar we merken dat de crisis superveel energie vergt. Slapen gaat een stuk moeilijker.
Ook dokters kunnen ziek worden, al dacht ik als kind van niet
Het werk stopt voor haar niet na het ziekenhuis, ’s avonds heeft ze nog extra vergaderingen via Zoom, wat het moeilijk maakt om het werk los te laten. Daarom proberen we samen yoga en meditatieoefeningen te doen, zodat ze volledig kan ontspannen. Je ziet haar ook echt genieten omdat mijn zus en ik allebei thuis zijn, want dat gebeurt niet zo veel. Het is fijn om samen te zijn.
Onze ouders zijn gescheiden. Omdat we bij mama in quarantaine zitten, kunnen we papa moeilijker helpen. Maar ook op hem zijn we ongelooflijk trots. Als huisarts werkt hij grotendeels vanuit zijn praktijk. Op sommige dagen doet hij ook triage, dan beoordeelt hij, volledig ingepakt, de ernst van de klachten. Op basis daarvan wordt besloten of de patiënten naar het ziekenhuis worden doorgestuurd.
We bewonderen het feit dat ze elke dag gaan werken, wetende wat de risico’s zijn. Ze zorgen voor anderen, goed beseffend dat er ooit een besmetting kan komen. Het moet moeilijk zijn om hun patiënten te zien overlijden ondanks al hun inspanningen. Daar moet je heel sterk voor zijn.
Mama, papa, jullie zetten jullie elke dag weer in om ons land draaiende te houden. Jullie, samen met zoveel andere dokters en mensen uit de zorg. Het maakt ons trots om jullie dochters te zijn.’
Wil jij zelf collega’s, vrienden, verplegers, buren, personeel of de bakker om de hoek in de bloemetjes zetten op Weekend.be? Zet op mail wie je waarom wil bedanken naar bedankt@knack.be en wij doen de rest.
