‘We moeten mannen overtuigen van het nut van emancipatie en van een gelijkere taakverdeling’

‘De realiteit vandaag is nog al te vaak dat ambitieuze vrouwen hoe dan ook het huishouden erbij moeten nemen’, vindt Knack Weekend-hoofdredactrice Ruth Goossens.

Vorige week had ik het op deze plek, naar aanleiding van een Europees onderzoek, over het verschil in tijd dat mannen en vrouwen aan huishoudelijk werk besteden. Ik fris uw geheugen even op: werkende mannen zijn negen uur per week met het huishouden bezig, werkende vrouwen tweeëntwintig uur. Dat verschil is ontzettend groot en met geen enkel argument goed te praten. Maar een volledig gelijke taakverdeling binnen het gezin hoeft voor mij nu ook weer niet. Wie wat doet en hoe vaak, zou een vrije keuze van ieder individu moeten zijn. Droom je van een steile carrière? Wil je liever voor de kinderen zorgen? Of eerder iets ertussenin? De realiteit vandaag is nog al te vaak dat ambitieuze vrouwen hoe dan ook het huishouden erbij moeten nemen en daardoor overspannen raken en/of hun carrièreverwachtingen moeten temperen.

Maar het heeft weinig zin om in dit debat alleen de vrouwen te horen en alleen voor hen ondersteunende beleidsmaatregelen uit te werken. We moeten ook de rol van de man en de verwachtingen waaraan hij moet voldoen onder de loep durven te nemen. Dus moeten we met hen praten, rekening houden met hun verzuchtingen, hen overtuigen van het nut van emancipatie en van een gelijkere taakverdeling.

Neem nu vaderschapsverlof. Mannen hebben recht op maximaal tien dagen, maar zelfs die nemen velen niet op. Omdat het te druk is op het werk, omdat het geen goede indruk maakt, of, nog erger, omdat het not done is. Het uitbreiden en verplicht maken van het vaderschapsverlof zou een eerste stap in de goede richting zijn. Ook de soms wat meewarige manier waarop de maatschappij naar mannen kijkt die er bewust voor kiezen om minder te gaan werken om hun vaderrol actiever op te nemen, is dringend aan revisie toe. Toen een van mijn vrienden een deeltijdse baan nam, werd daar, zowel door mannen als door vrouwen, met ongeloof op gereageerd. Nochtans wijzen verschillende internationale studies uit dat een grotere betrokkenheid bij de opvoeding niet alleen leuker is voor de kinderen, het maakt de mannen zelf ook gelukkiger én gezonder.

Het traditionele gezin staat al geruime tijd onder druk, en het zal in de toekomst nog meer maatwerk vergen om aan alle behoeften van mannen, vrouwen en kinderen te voldoen. Alle vanzelfsprekendheden komen op losse schroeven te staan. We moeten samen op zoek naar een nieuw evenwicht: door bewustere keuzes te maken en die helder te communiceren. En is net dat ook niet de sleutel tot een betere relatie?