Vulva’s, homoseks en genderidentiteit: illustrator Hilde Atalanta brengt hulde aan bonte verzameling mensen
Roze vulva’s en bruine vulva’s. Vulva’s met krulletjes of juist kaal. Binnenste schaamlippen die vrolijk naar buiten steken of toch bedekt blijven onder de buitenste. Illustrator Hilde Atalanta tekende er al meer dan vierhonderd. Want: ‘veel vrouwen generen zich voor hun schaamlippen. Dat is zo zonde!’ Knack Weekend gaat langs bij deze vulvaverver voor een gesprek over het vrouwelijk geslachtsorgaan, seksuele taboes en haar utopie.
Het begon als grap. Illustrator Hilde Atalanta (27, Amsterdam) tekende een rij met vulva’s als verjaardagscadeau voor een vriendin. Tot ze hoorde dat het aantal vrouwen dat de binnenste schaamlippen operatief laat verkleinen toeneemt. Toen werd The Vulva Gallery een project. Sindsdien heeft ze al meer dan vierhonderd vrolijke vulva’s getekend, in verschillende kleuren, vormen en met allerlei soorten beharing. En ze is nog lang niet klaar.
De helft van de mensen met een vagina heeft binnenste schaamlippen die groter zijn dan de buitenste. Maar toch domineert de strakke pornovulva het ideaalbeeld.
Haar doel: de enorme natuurlijke variatie aan vulva’s tonen. ‘Veel vrouwen zijn ontevreden met hun labia minora: ze vinden ze te groot, te lang, te lelijk en sommige schamen zich er zelfs voor,’ zegt ze. ‘Ik hoop dat alle mensen met een vulva opnieuw naar zichzelf gaan kijken en zichzelf mooi gaan vinden.’
We spreken af als de schemering inzet, wanneer de beste uren om te tekenen voorbij zijn, om te spreken over The Vulva Gallery en Atalanta’s andere werk. Want élke illustratie van haar hand viert de bonte verzameling van mensen op deze planeet.
Een veelvoud aan vulva’s
‘De helft van de mensen met een vagina heeft binnenste schaamlippen die groter zijn dan de buitenste,’ vertelt Atalanta. Maar toch domineert de strakke pornovulva het ideaalbeeld. Tijd voor een tegengeluid, vond de illustrator. Ze was niet de enige: haar Instagramaccount telt intussen al meer dan twaalfduizend volgers.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Atalanta – kort rossig kapsel, neusring en groenbruine ogen – staat over haar werktafel gebogen. Please be gentle to me <3, schrijft ze in de hoek van een pakketje. Het bevat een print met twaalf vulva’s, die de oceaan zal oversteken naar New York. Een tweede gaat naar Zwitserland. De bestellingen stromen binnen.
Ze ontving honderden berichtjes van vulva-eigenaren. Van een jonge vrouw, die dacht dat haar vulva raar en lelijk was. Het maakte haar zo onzeker dat ze niet naakt durfde te zijn bij andere mensen. Door de schaamte werd seks problematisch. Atalanta: ‘En dat terwijl schaamlippen juist een enorm belangrijk onderdeel zijn van de erogene zone!’
Of neem het meisje met de huidaandoening vitiligo, waardoor pigment verdwijnt uit huid en haar en er witte vlekken ontstaan. ‘Bij haar zat zo’n plek precies op de vulva. De ene kant was wit, met wit haar, en de andere kant was bruin met donker haar.’ Het meisje wilde graag dat Atalanta haar aan de gallerij toevoegde en daar over de aandoening vertelde.
Voor de duidelijkheid: ‘de vulva is de buitenkant van het vrouwelijk geslachtsorgaan.’ Het bestaat uit de venusheuvel, de binnenste en buitenste schaamlippen, de uitgang van de urinebuis en de clitoris. We noemen dit meestal ‘vagina’, maar dat klopt niet helemaal. ‘De vagina is alleen het inwendige gedeelte,’ legt Atalanta uit.
Het zijn vooral vrouwen van wie ze reacties ontvangt. ‘Maar ik ontvang ook berichten van mensen die zich niet als vrouw identificeren, maar wél een vulva hebben,’ zegt Atalanta. Zoals transmannen, die bij hun geboorte als ‘meisje’ werden bestempeld maar als man door het leven gaan. Een transman mailde Atalanta over het effect van testosteron op zijn vulva. Die vulva ontbrak volgens hem nog in de gallerij.
‘Als je testosteron gebruikt, gaat je clitoris groeien,’ zegt Atalanta. ‘Dat kan tussen de twee en zeven centimeter zijn, waardoor het topje uit de clitorishoed steekt. Het lijkt dan een beetje op een minipenis. Schaamhaar wordt door testosteron ook dikker en donkerder.’
‘You are Vulvamazing!‘ staat op een van de briefkaarten die Atalanta ontwierp. Ze wil een positieve boodschap de wereld in sturen. Zodat elke vagijn-bezitter weet dat een ‘abnormale’ vulva niet bestaat.
Utopie
Zo vrolijk en vrij als The Vulva Gallery is, zo ontwapenend en verwarrend zijn Atalanta’s portretten. In de serie Utopia kijkt een jongen met kort haar je aan. Hij heeft helderblauwe ogen, een sterke kaaklijn en verder naar beneden… borsten?
‘Ik wil de kijker uitdagen om de eerste aanname dat het een jongen is te herzien,’ zegt Atalanta. Ze speelt graag met gender in haar werk, om de kijker op het verkeerde been te zetten. Veel jongens die ze schildert zijn gebaseerd op vrouwelijke modellen.
‘Mijn utopie is een wereld waarin iedereen zichzelf kan zijn. Waar je genderidentiteit de ruimte krijgt om te ontwikkelen, waar je geen druk van buitenaf krijgt om aan het beeld van man óf vrouw te voldoen.’ Juist het grijze gebied hiertussen, bevolkt door androgyne personen, mensen die agender, non-binair of genderfluïde zijn, fascineert Atalanta.
Ze leunt achterover in haar stoel. ‘Misschien komt dat wel omdat ik me niet volledig als vrouw identificeer, maar ook zeker niet als man. Eigenlijk zie ik mezelf zonder gender, maar de maatschappij dwingt me om tussen ‘man’ en ‘vrouw’ te kiezen. Het laat geen vrije ruimte in het midden, terwijl die ruimte in mijn ogen zo belangrijk en mooi is.’
Ze merkt het ook in haar omgeving. Er is veel aandacht voor mensen die volledig van genderhokje wisselen, van man naar vrouw of andersom. Maar: ‘Ik ken jongens die hun borsten lieten verwijderen, maar niet aan de testosteron wilden. Mensen vinden dat vaak maar lastig te plaatsen.’ Met Utopia wil Atalanta laten zien dat er zoveel meer is tussen man en vrouw.
De grootste uitdaging bij zo’n portret? Behalve dat ze met één tekening wel dágen bezig is, zijn de wimpers keer op keer spannend. ‘Daar eindig ik altijd mee. Ik heb nu al een paar keer gehad dat die wimpers het hele portret veranderden. Dan dacht ik: verdorie, te vrouwelijk.’
Roze zelfcensuur
Atalanta studeerde als klassiek pianist af aan het Rotterdams Conservatorium, voltooide een bachelor psychologie en miste vervolgens nét de deadline voor een stage. ‘Ik besloot een half jaar even niets te doen. Musea bezoeken, boeken lezen, dat soort dingen. Na een paar weken op de bank zitten werd ik helemaal gek.’
En dus begon ze met tekenen. ‘Gewoon een middagje.’ Vier maanden full-time schetsen en schilderen later besefte Atalanta dat het toch wel iets serieuzer was geworden. ‘Ik word hier gewoon heel gelukkig van.’
Een geslaagde tekening is volgens Atalanta mooi én zet mensen aan het denken. Haar meest recente project, M/Magnetic, slaagde glansrijk: het riep heftige reacties op. ‘Sommige mensen dachten dat ik dit puur maakte om te provoceren.’
M/Magnetic is een serie van homo-erotische portretten. Anders dan bij de traditionele man-vrouwverhoudingen in porno voelt Atalanta in de homopornografie veel meer gelijkwaardigheid en respect tussen de bedpartners. Ze raakte gefascineerd door de beelden waarin machogedrag afwezig was, beelden die echt voelden. Dat vond ze in de close-ups van gezichten in afwachting. ‘Het is intiem en teder, de één bereikt bijna het hoogtepunt en in de zachtheid van het gezicht van de ander staat de tijd even stil.’
Atalanta is benieuwd waar het ongemak bij M/Magnetic precies vandaan komt. ‘Het verbeeldt inderdaad een taboe. Maar waarom?’
Met een roze veeg over de geslachtsorganen heeft ze een soort zelfcensuur toegepast. ‘Nu is er slechts nog de insinuatie van wat gaande is. Ze grinnikt. ‘Een man die een print bestelde vroeg of die roze streep dan weg zou zijn. Helaas.’
Bekijk The Vulva Gallery:
www.instagram.com/the.vulva.gallery
Bekijk meer werk van Hilde Atalanta:
Door: Lisa Peters
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
