Vluchteling Zana Hanafi: ‘Als vluchteling word je kwetsbaar genoemd, enkel en alleen omdat je een vrouw bent’

‘Ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat vrouw en vluchteling zijn helaas veel gevolgen heeft’, schrijf Zana Hanafi (22). Ze vluchtte uit Syrië en kwam via Turkije, Hongarije, Noorwegen, Oostenrijk en weer Hongarije in ons land terecht. Ze is een van de 110 stemmen die we naar aanleiding van de 110ste Internationale Vrouwendag aan het woord laten.

Ik stel voor dat je eens googelt naar “Refugee Convention 1951”. Klik op de eerste link, alsjeblieft. Dan zie je dat het document ondertekend is, en dat er maar één vrouw tussen dertig mannen staat. Dit betekent dat wij vrouwen vertegenwoordigd werden door mannen, en dit heeft in de wereld van vandaag nog steeds een enorm effect op migratie.

Een voorbeeld. Als je als vrouw via gezinshereniging naar Europa bent gekomen, wat meestal zo is, en je wil scheiden, dan moet je de hele asielprocedure opnieuw doorlopen. De kans bestaat dat je niet geaccepteerd wordt als vluchtelinge omdat de autoriteiten hier denken dat mannen meer in gevaar zijn dan vrouwen, vanwege de politiek, het leger enzoverder. Of nog een: als je niet getrouwd bent met je partner maar samen kinderen hebt, moet je als vrouw bewijzen dat de vader van het kind die man is, anders word je ook niet aanvaard tijdens de procedure.

Als vluchteling word je kwetsbaar genoemd, enkel en alleen omdat je een vrouw bent

Ik spreek uit eigen ervaring, als ik zeg dat vrouw en vluchteling zijn, helaas veel gevolgen heeft. Op de vlucht ben je kwetsbaar omdat je niet het recht hebt te beslissen wie je lichaam mag zien of aanraken. Ik voelde me bijvoorbeeld niet zo op mijn gemak als een politieman me controleerde, ook omdat je soms al je kleren moet uittrekken. Maar het is verschillende keren gebeurd. En ja, ik vroeg altijd of er een politievrouw me kon controleren, maar dat is nooit gebeurd.

Eenmaal ergens gesetteld, word je altijd gedwongen om in de zorg of in de schoonmaak te werken. Dat is voor sommigen heel interessant, maar als je geen andere opties krijgt, is het problematisch, want het betekent dat je niet de vrijheid hebt om je eigen job te kiezen. Je moet ook extra moeite doen om de studies te volgen die je écht wilt doen en als alleenstaande vrouw of moeder, word je nog steeds gezien als een buitenbeentje.

Het klinkt allemaal bekend, niet? Want zelfs vandaag, in Brussel, toch de hoofdstad van Europa, gebeuren deze dingen. Het maakt zelfs niet veel uit of je een migrantenvrouw bent of niet, zolang je een vrouw bent, word je in verschillende situaties gediscrimineerd. Daarom hebben we een Internationale Vrouwendag nodig, om iedereen eraan te herinneren dat wij hier zijn en dat niemand voor ons kan beslissen.