Weekend.be sprak met drie mensen wier seksleven niet altijd een evidentie was. Stefan is verlamd aan zijn onderlichaam en zit in een rolstoel: ‘Als ik voor seks moet betalen, voelt het alsof ik dubbel gestraft word door de situatie.’
‘Ik mis het om een partner te hebben. Seks is een bijkomende zaak. Ik wil affectie. Dát komt op de eerste plaats. Ik wil het totaalplaatje.’ Negen jaar geleden werd Stefan (40) slachtoffer van zinloos geweld. Door een steekpartij tijdens het uitgaan raakte hij verlamd tot aan zijn middel en belandde hij in een rolstoel. ‘Door mijn beperkingen heb ik geen vertrouwen meer om iemand te leren kennen’, bekent Stefan. ‘Omdat alles onder mijn middel gevoelloos is, ben ik ook incontinent. Ik draag pampers en plassen doe ik in een sonde. Daardoor vind ik het moeilijk om mezelf letterlijk en figuurlijk bloot te geven aan iemand.’
Heb je de afgelopen negen jaar een vriendin gehad?
Ik heb het twee keer geprobeerd om terug een relatie te beginnen, maar het lukt mij gewoon niet. Het psychologische aspect is nog veel te zwaar op dit moment. Ik ben gewoon veel te bang dat mensen mij niet appreciëren zoals ik nu ben. Als ik mezelf blootgeef, schaam ik mij voor die sonde. Ik ben bang dat ik incontinent zou zijn tijdens de seks en een accidentje krijg. Dat is gewoon mijn ergste nachtmerrie. Ik wil mijzelf dat niet aandoen en iemand anders ook niet. (stil) Maar iedereen heeft affectie en seks nodig in zijn leven. En dat brengt wel bepaalde frustraties met zich mee. Ik hoop dat dat ooit gaat beteren en ik mezelf terug kan smijten in een relatie, want alleen is maar alleen.
Dat is moeilijk om uit te leggen: als je dat zelf niet meemaakt… Je bent gefrustreerd omdat niets marcheert zoals het moet. Ik aanvaard mezelf niet in een rolstoel. Tot negen jaar geleden was ik iemand die altijd relaties had en altijd heeft kunnen doen wat hij wilde. Ik had nooit hulp nodig van andere mensen en nu constant. Een plantrekker die voor zichzelf kon zorgen, dat was ik. Op het moment dat ik werd neergestoken had ik even geen vaste relatie, maar van mijn zeventiende tot mijn dertigste was ik nooit alleen en heb ik drie vaste relaties gehad.
Iedereen heeft affectie en seks nodig in zijn leven
Heb je sindsdien seks gehad?
Een keer had ik seks tegen betaling en heb ik iemand aan huis laten komen via een bepaalde organisatie. Naargelang je handicap sturen zij iemand die daar goed mee om kan gaan. Maar seks als je ervoor moet betalen is niet hetzelfde, en het wringt gewoon even hard als bij andere relaties. Ik wil iemand waarmee het klikt en waar ik mij gewoon goed bij voel.
Betaalde seks is dus niet voor herhaling vatbaar?
Als ik ervoor moet betalen, voelt het alsof ik dubbel gestraft word door de situatie. Ten eerste kost het veel geld en het is niet dat je het breed hebt als je met een beperking zit. Ten tweede gaf het me ook geen bevrediging. Per minuut dat er voorbijging, was ik aan het uitrekenen hoeveel het me zou gaan kosten. Na een half uur praten, dacht ik: ‘Voor te babbelen kan ik ook naar mijn psycholoog gaan.’ Maar zomaar seks hebben, ging ook niet. Je hebt mannen die zich daar gewoon kunnen overzetten, maar ik kan seks niet loskoppelen van liefde.
Hoe zit het nu in de liefde?
Twee jaar geleden heb ik geprobeerd een relatie te hebben met een vrouw die er ook echt voor wou gaan. Maar ik ben er momenteel niet klaar voor. Het zal ooit wel moeten gaan, maar alleen nu nog niet. Nu nog niet.