De Brusselse Valentine Witmeur (36) heeft beslist om haar gelijknamige label stop te zetten. ‘De modewereld heeft een glamoureus imago, maar de realiteit is bikkelhard. Elke stap die je zet vergt immens veel middelen, geduld en doorzettingsvermogen’, klinkt het op Instagram. Knack Weekend vroeg haar naar haar belangrijkste inzichten.
Vooruitgaan
‘Ik ben een overtuigde optimist. Of zoals een vriendin opmerkte: voor mij is het glas altijd halfvol. Ik hou ervan om zo in het leven te staan, want ik zit nooit in de put en zo gaan de zaken tenminste vooruit. Ook dat laatste heb ik graag: beslissingen nemen en ze dan meteen uitvoeren. Omdat ik heel snel praat, lijk ik gestrest, maar het tegendeel is waar.’
Werk
‘Zonder moeite bereik je niets in het leven. Dat was een belangrijk idee in mijn opvoeding, want ik kom uit een ondernemersfamilie die van werken hield. Zo leidde mijn vader een groot reclamebureau, terwijl mijn stiefvader behalve piloot ook autodealer was. Dat heeft een stempel gedrukt op zowel mijn broers en zussen als op mezelf: als iets ons definieert, dan is het wel dat we allemaal harde en gepassioneerde werkers zijn.’
Als ik opnieuw zou kunnen beginnen, zou ik waarschijnlijk iets anders doen in de mode.
Volhouden
‘Op papier oogt de modesector sexy. Het is een wereld die mensen laat dromen. Maar de keerzijde is minder glamoureus. Met Valentine Witmeur Lab hebben we na tien jaar onze veerkracht bewezen. Dat neemt niet weg dat de mode een erg ingewikkelde sector is waarin de financiering van collecties handenvol geld kost en gewoon het volhouden al een enorme uitdaging is. Vandaag wil ik investeerders aantrekken, zodat we kunnen doorgroeien als bedrijf en een sterk team kunnen aanwerven. Maar als ik opnieuw zou kunnen beginnen, zou ik waarschijnlijk iets anders doen in de mode. Ik wil niet pessimistisch klinken, maar een label oprichten is te zwaar en de toekomst te onzeker.’
Lees ook: Modeontwerper Jan-Jan Van Essche: ‘Ik laat me leiden door mijn buikgevoel en dan zie ik wel wat er gebeurt’
Realisme
‘Activisme is niet aan mij besteed. Ik sta achter vrouwenrechten en vrouwelijk ondernemerschap, maar de straat opgaan en mijn mening uitschreeuwen? Dat doen anderen beter dan ik zou kunnen. Ook wat ecologie betreft. Want hoewel ik zelf beter probeer te consumeren, komt het in conflict met mijn werk. Ja, we proberen juist te handelen door met familie-ateliers in Europa te werken, duurzame stoffen te gebruiken en overstock te vermijden. Maar als ik echt ecologisch wilde zijn, zou ik beter stoppen met mijn label, er is al meer dan genoeg kleding in de wereld.’
De geboorte van mijn dochter heeft mijn levenswijze niet veranderd.
Vruchtbaarheidsbehandeling
‘Ik wil af van het taboe op medisch begeleide zwangerschappen. Ik weet dat vruchtbaarheidsbehandelingen sommige vrouwen zwaar vallen, maar mijn ervaring met hormoontherapie en kunstmatige inseminatie was positief. Zo voelde ik me enorm goed omringd door mijn dokters, waardoor het hele proces als het ware vanzelf ging. Alhoewel ik enkel voor mezelf kan spreken, wil ik mijn ervaring delen met vrouwen in een gelijkaardige situatie. Ik heb al vriendinnen geholpen die zo bang waren voor een vruchtbaarheidsbehandeling dat ze zelfs geen afspraak met een dokter durfden te maken. Nochtans verplicht het je tot niets en ligt de beslissing altijd in je eigen handen.’
Moederschap
‘Een kind hoeft je leven niet door elkaar te schudden. Ik zie mijn dochter Zhor doodgraag en ze is het allerbelangrijkste voor mij, maar haar geboorte heeft mijn levenswijze niet veranderd. Mijn energie, mijn werkijver en vechtlust: dat is allemaal gebleven. Wel zorgt mijn dochter voor meer momenten van rust en qualitytime in mijn leven en heeft het moederschap me er bewust van gemaakt hoe belangrijk die zijn.’
Als je blijft vasthouden aan je eigen gelijk, leer je niet in het leven.
Leerproces
‘Fouten maken schrikt me niet af. Integendeel, het is zelfs noodzakelijk om vooruit te komen. Ik hou van de Amerikaanse mentaliteit, waarin falen niet bestaat en alles een leerproces is. Zelfs als ik mijn label zou moeten stopzetten, zou dat niet als een mislukking aanvoelen. Wat voor mij dan zou tellen, is alles wat we ondertussen bereikt hebben, niet wat we hebben gemist of laten liggen.’
Twijfelen
‘Ik heb altijd mijn intuïtie gevolgd. Zegt mijn buikgevoel dat iets de juiste keuze voor me is, dan is dat ook de richting die ik uitga. Toch hecht ik veel waarde aan de mening van anderen. Als iedereen vindt dat ik een foute beslissing neem, dan ga ik die niet met hand en tand verdedigen, maar stel ik mezelf in vraag. Als je blijft vasthouden aan je eigen gelijk, leer je niet in het leven.’
Lees ook: Is mode kunst? In het Louvre in Parijs opent deze week de eerste modetentoonstelling ooit
