De jonge Amerikaan Harris Reed (29) is sinds 2022 creatief directeur bij Nina Ricci. Na vijf flamboyante, vrouwelijke modecollecties waagt de aan Central Saint Martins opgeleide ontwerper zich nu voor het eerst aan een parfum. De geur, Vénus van Nina Ricci, is geïnspireerd op de klassieke mythologie, maar volgens Reed tegelijk een pleidooi voor meer lef.
Pantser
‘Parfum is als een pantser. Voor mij is dat zeker op momenten dat ik me kwetsbaar of down voel zo. Vandaag draag ik geen make-up, loop ik in sportkleren en is het bloedheet in Londen. Maar ik heb Vénus opgedaan. Hoe warmer het wordt, hoe beter ik het parfum ruik en hoe zelfverzekerder ik me voel. Het heeft dezelfde kracht als een prachtige outfit aantrekken voor een galafeest.’
Kunst als uitlaatklep
‘Sinds mijn kindertijd leef ik met ADHD. In de klas kon ik me niet concentreren. Ik zakte voor examens omdat ik meer tijd nodig had dan anderen. Dat was moeilijk. Gelukkig schreven mijn ouders me toen in voor lessen dans, keramiek en schilderkunst. Kunst werd mijn uitlaatklep. Dat is het nog altijd. Mijn hoofd draait continu op volle toeren. Ik switch van een afspraak bij Nina Ricci naar een call met Beyoncé over een op maat gemaakt stuk, overleg over schoenen en tassen en geef aansluitend een briefing voor mijn eigen merk Harris Reed. Hoe drukker ik het heb, hoe beter ik functioneer. De diagnose die ik als kind kreeg, is een uitdaging gebleken, maar ook een kracht, zolang ik maar de ruimte krijg om mijn eigen ritme te volgen.’
De schoonheid van gematigdheid
‘Alles is een kwestie van evenwicht. Mijn man en ik zeggen dat vaak tegen elkaar. Vijf jaar geleden zou ik nog verkondigd hebben dat het leven één eindeloos bal moet zijn, een soort van permanent Met Gala. Met het ouder worden ben ik ook de schoonheid van gematigdheid beginnen in te zien.’
De eerste outfit die ik voor mezelf maakte – een roze, glanzende blouse en een fluwelen broek met olifantenpijpen – voelde als pure vrijheid, alsof ik eindelijk mezelf was.
Over de oceaan
‘Londen is mijn thuis. De stad heeft me geholpen om mijn ‘Amerikaansheid’ af te schudden, zonder die helemaal kwijt te raken. Ook Parijs inspireert me – ik breng er de helft van mijn week door – maar Londen staat symbool voor de eerste grote sprong die ik gemaakt heb in mijn leven. Op mijn achttiende heb ik Seattle achter me gelaten om de oceaan over te steken. Die beslissing heeft me gedwongen om mezelf heruit te vinden. Ik droeg boots, een smalle jeans en een bikervest, en vond mezelf heel cool. In Europa ontdekte ik hoeveel meer er nog te verkennen viel, zowel persoonlijk als wat mode betreft. Ik ben beginnen te experimenteren: ik liet mijn haar groeien en begon me te amuseren met mijn kleding, alsof het een spel was. De eerste outfit die ik voor mezelf maakte, bestond uit een roze lamé blouse en een fluwelen broek met olifantenpijpen. Het voelde als pure vrijheid, alsof ik eindelijk mezelf was: zelfverzekerd en nieuwsgierig.’
Romantische realist
‘Verliefdheid doet al de rest vervagen. Trouwen was nooit een ambitie, maar toen ik Eitan (Senerman, red.) vijf jaar geleden ontmoette, wist ik het meteen. Ik ben een hopeloze romanticus, maar ook een realist. Ja, ik ben jong om al getrouwd te zijn, maar ik heb altijd al bewondering gehad voor mensen die een partner aan hun zijde hebben, zowel in goede als in slechte tijden.’
Ik hoop dat ik mijn gevoel voor humor nooit verlies. Mijn motto? Als je niet lacht, mis je iets. Zelfs als alles om je heen instort.’
Citroensap
‘Er zijn weinig vrouwen zoals Carine Roitfeld (modejournalist en voormalig hoofdredacteur van de Franse Vogue, red.). Ze heeft alles gezien, alles meegemaakt en als ze ergens voor gaat, doet ze dat voluit. Ik herinner me haar eerste bezoek aan mijn bureau: enorme vintage zonnebril, jas in zwart nepbont, witte pumps met vlijmscherpe hakken. Ze ging zitten, stak een sigaret op en zei: ‘Je bevalt me. Oké, ik doe het.’ En ze vertrok weer. Ze had nauwelijks iets gezegd. Ze had alleen mijn schetsen, moodboards en de stoffen achter me bekeken. Carine heeft me begeleid tijdens het creatieproces van mijn herfst-wintercollectie 2025 voor Nina Ricci en doet dat nog steeds. Ze biedt me alle ruimte om mezelf uit te drukken en herinnert me geregeld aan het belang van een goed verhaal, van een droom in een sector waarin zo’n grote commerciële druk heerst. “Iedereen en alles wordt constant uitgeperst als een citroen”, zegt ze vaak. ‘Het is belangrijk dat je tijdig je citroensap bijvult.’ Dat advies koester ik.’
Britse humor
‘De wereld is gek. Humor helpt dan om overeind te blijven. Ik hoop dat ik mijn gevoel voor humor nooit verlies. Dat is eerder Brits van aard – droog, licht cynisch – zoals bij mijn Engelse vader. Niet iedereen vat het, maar ik hou ervan. Mijn motto? Als je niet lacht, mis je iets. Zelfs als alles om je heen instort.’
