De nostalgische cottagecore trend is voor veel mensen een blijver. Het is niet enkel een esthetische keuze, maar vooral een lifestyle. Eentje die perfect past bij de nood aan een trager leven. Vijf vrouwen vertellen waarom zij zo’n fan zijn van #cottagecore.
Cottagecore kan een zeer persoonlijke interpretatie hebben, dus niet alle kenmerken zijn voor iedereen van toepassing. In de stad of op het platteland, gekleed in een linnen jurk of moderne blazer, met centrale verwarming of enkel een kachel: je hoeft niet alle eigenschappen te kunnen afvinken om een cottagecore lifestyle te hebben. We vroegen aan 5 mensen hoe zij het interpreteren en wat hen zo aantrekt aan slow living.
Gisele Azad: “Door in het bos te gaan leven, is mijn levensstijl compleet veranderd”
De Nederlandse Gisele Azad is sinds kort columniste bij Vogue. Ze woont met haar verloofde al een halfjaar lang in een boshuis in een nationaal park in het noorden van Nederland.
“Op mijn vierde kwam ik met mijn ouders vanuit Teheran naar Nederland. Sindsdien heb ik de wereld rondgereisd en in verschillende grote steden gewoond. Rond mijn 29e verjaardag voelde ik dat ik het roer wilde omgooien. In plaats van uit mijn koffer te leven en van stad naar stad te gaan, voelde ik de drang om mijn eigen wereld te creëren. Ik wilde niet landelijk gaan wonen, maar echt midden in de natuur.
Een half jaar geleden kochten mijn verloofde en ik een boshuis met twee cabines in een nationaal park. Sindsdien is mijn kijk op duurzaamheid veranderd. We zorgen nu voor 100 bomen en zien daardoor met het blote oog de effecten van de klimaatopwarming. Daardoor heb ik mijn dieet aangepast en probeer ik minder afval te genereren. Als we eens iets kopen, is dat altijd duurzaam. Ook mijn kledingstijl is nu een tikkeltje anders. Sinds ik in het bos woon, kan ik meer dan de helft van mijn kledingkast niet meer aantrekken. Ik droeg vroeger veel hakken en blazers en nu loop ik elke dag in klompen, laarzen en grote gebreide truien. (lacht)
Ik geniet van slow living. ‘s Ochtends ben ik omringd door bomen en vogels. Soms zie ik hazen rondrennen op ons erf en lopen er reeën langs. Het heeft wel iets idyllisch en het maakt me erg gelukkig. Er is zoveel te ontdekken van de wereld en van jezelf als je een stap terug zet. Ik kijk er naar uit om elke dag iets nieuws te leren en mezelf te ontwikkelen.
INSPIRATIE
“Omdat ik om dit moment volop in de natuur en architectuur fase zit ben ik enorm geïnspireerd door (tuin)architecten.”
- Donald Judd
- Alvar Aalto
- Luis Barragan
- Piet Oudolf
- Isamu Noguchi.
Podcasts:
- BBC ‘Forest 404’
Nadine Feller: “Er is nog veel homofobie en racisme binnen de cottagecore”
Nadine woont in Düsseldorf en maakt filmpjes op TikTok over haar cottage core levensstijl. In haar filmpjes vertelt ze over haar levensstijl, mode en beauty.
“Ik voel me aangetrokken tot de cottagecore lifestyle door de nostalgische herinneringen die het met zich meebrengt, en omdat het mij de kans geeft om mijn innerlijke kind te uiten. Niets maakt me gelukkiger dan romantische huisjes, vintage jurken en een tuin vol bloemen. Ikzelf woon nog in de stad, maar verlang ernaar om een rustiger leven te leiden in de natuur. Wanneer ik op vakantie ga, kies ik voor afgelegen plekken midden in the middle of nowhere. Dat doet mij voelen als een personage uit een boek of een film. (lacht)
De cottagecore esthetiek heeft ondanks zijn associatie met schoonheid ook een lelijker kantje dat je niet op sociale media ziet. Denk bijvoorbeeld aan racisme en de stereotiepe visie op genderrollen. Zo kom je op sociale media nog vaak foto’s tegen van dunne, witte meisjes, maar bijna nooit zwarte vrouwen. Daardoor krijg je het idee dat deze lifestyle niet bestemd is voor ‘people of color’. Verder is er ook nog veel homofobie. In het vroegere ‘cottage core’ tijdperk was de LGBTQIA+ community ook niet vertegenwoordigd. Maar gelukkig zijn er nu wel een heleboel nieuwe, inclusieve accounts die deze esthetiek omarmen en die komaf maken met die clichés. Dat is iets wat ik persoonlijk ook probeer te doen.”
INSPIRATIE
Films:
- Alles van Studio Ghibli
Muziek:
- Aurora
- Kalandra
Boeken:
- Brontë Sisters
- Jane Eyre
Annelies Deleu: “Ook een rommelige tuin en verval dragen schoonheid in zich”
Annelies Deleu is de eigenaar van brandingstudio Nectar Studio. Ze verhuisde voor de liefde van Antwerpen naar Deurle, een groene regio aan de Leie, waar ze geniet van het zachte, tragere leven.
“Na de lockdowns waren de constante prikkels van de stad niet meer aan mij besteed. De lucht en ruimte van het platteland zijn een verademing na het stadsrumoer. In de tuin kweek ik kruiden en groenten, uit culinaire interesse. We hebben twee huisdieren, de geadopteerde Berner Sennenhond Flore en een geadopteerde kat Floki: twee oude rakkers.
Ons huis is een bungalow uit de jaren zeventig. De woonkamer schilderden we donkergroen, wat in combinatie met de kachel gezellige chalet vibes geeft in de winter. Qua interieur hou ik van brutalistische midcentruy, folk/tramp art en Franse en Engelse antiek. De voorbije maanden voegde ik steeds meer textiel met prints en kleuren toe aan ons interieur. 99% van onze meubels en decoratie is tweedehands. Kunst en bloemen maken het geheel af.
Op vakantie hou ik er ook van om naar de natuur te trekken. Van kamperen tot hiken of surfen, ik geniet er met volle teugen van. Mijn hart ligt in Frankrijk: naar de markt voor brood en kaas, langs de zonnebloemvelden wandelen, brocantemarkten bezoeken, een boek lezen in een boomgaard. Heerlijk.
Cottagecore betekent voor mij een ode aan de traagheid, kwaliteit en zachtheid. Het gaat over het eren van de seizoenen en er vooral van genieten. Het hoeft niet allemaal perfect en afgemeten te zijn, het mag wat rommelig zijn en tijd vragen.
Volgens de wabi sabi-filosofie mag alles een soort vergankelijkheid over zich hebben. Dat vind ik heel mooi. In de tuin probeer ik ook de cycli van de natuur te omarmen, door bijvoorbeeld bloemen tot zaad te laten schieten en in de winter laten staan zodat vogels en muizen dit als nest en voedselbron kunnen gebruiken. Ook een rommelige tuin en verval dragen schoonheid in zich. En het bespaart je heel wat werk. Jarenlang waanden tuiniers zich god. Ze dachten dat ze alles konden controleren, maar de natuur weet heel goed waar ze mee bezig is. Ik heb moeten leren dat een zaadje niet sneller zal kiemen als je er 10 keer per dag naar gaat kijken, dat vogels nu eenmaal met je aardbeien gaan lopen en dat onkruid ook mooie bloemen draagt.
Herman Deconinck beschrijft dat prachtig:”
‘Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten.
Daar moet je vandaag voor zorgen.
Voor sterfelijkheid.’
INSPIRATIE
Instagramaccounts
- the quiet botanist
- Magasin vivant
- Allo allo pecrot
- Cabin corn
- Wilder Antwerp
- Tat London
- Poppy okotcha
- Kraut kopf
- Nickey Kehoe
Boeken & magazines:
- Piet Oudolf aan het werk
- Why Women Grow van Alice Vincent
- The Avant Gardens van John Tebbs
- House & Garden Magazine
Video:
- Charles Dowding
- Monty Don – Gardeners’ World
- Eugenia Diaz
Bie Willems: “We wonen in een huis vol herinneringen”
Bie is kleuterjuf en woont met haar gezin in het landelijke dorpje Zemst-Laar. In hun tuin van 2000m2 kweken ze groenten en kruiden en genieten heel wat geadopteerde dieren van een rustig leventje. Ook de bijen worden niet vergeten: zij kunnen smullen van een wilde bloemenzee.
“Dankzij Pinterest leerde ik dat er een naam was voor mijn lifestyle: cottagecore. Door deze esthetiek te ontdekken geraakte ik nog meer geïnspireerd. Het warme, pure en natuurlijke spreekt me enorm aan. Het gaat me niet om merken of labels, maar om authenticiteit. De kast van je moemoe, een tafel van de kringwinkel en een zelfgemaakte quilt van je mama: een huis vol herinneringen en verhalen voelt echt als een thuis aan. Mijn man is schrijnwerker en mijn mama keramist: heel wat objecten en meubels in ons huis werden door hen gemaakt.
Ons interieur is vrij eclectisch, beïnvloed door de verschillende fases en woonplaatsen in mijn leven. Ik groeide op in Amerika. Eerst woonden we in Texas, waar mijn liefde voor de ‘country/rural’ stijl ontstond. Nadien verhuisden we naar het zuiden van Californië, waar je meer inheemse en Mexicaanse invloeden ziet. Als tiener was ik een rasechte hippie en als volwassene geraakte ik in de ban van de oude Belgische, Duitse en Nederlandse meubels. Al deze invloeden komen samen in ons huis.
We wonen heel landelijk. Vroeger woonden we in een rijhuis, maar dat voelde voor mij claustrofobisch aan. Ik ben absoluut geen stadsmens. Ons dorp heeft een bakker, een kerk en een café. Ons huis staat tussen de velden en op wandelafstand van een bos. In onze grote tuin kunnen onze dieren zich naar hartenlust amuseren: vier katten, vijf eenden, vier kippen, twee konijnen en twee zwijntjes: we adopteerden al heel wat dieren. Ze kwamen allemaal op ons pad in een noodsituatie. Ik kan geen neen zeggen. Binnenkort hopen we ook nog iets ‘gehoefd’ te adopteren.
Ik hecht veel belang aan duurzaamheid, maar voel dat ik nog wat tekortschiet. Door het vermoeiende werk, de opvoeding van mijn kindjes, het onderhoud van onze tuin en de zorg voor de dieren schiet er niet veel tijd over: daardoor kiezen we soms de makkelijke oplossing in plaats van de duurzame. We proberen de balans te vinden. Het is uiteindelijk beter om iets te doen dan niets.”
INSPIRATIE
“Ik laat me graag inspireren door kunstenaars, illustrators of artiesten zoals Florence Welch, Gustav Klimt, Cicely Mary Barker, Nathalie Lete en Phoebe Wahl.”
Deze accounts vormen ook een grote inspiratiebron:
Elise Meulemans: “Ik geniet van het leven midden in de natuur op onze berg”
Elise Meulemans is kunstenares en woont in een afgelegen, gezellig boshuisje in de Italiaanse Alpen met haar vriend Paolo en twee poezen Viola en Giulietta. Ze koken er met lokale planten en kruiden en genieten van de Italiaanse tradities.
“Ik ben hoogsenstief, dus ik geraak snel overprikkeld door de drukte en geluiden in een stad. Ik ben daarom enorm dankbaar dat ik midden in de natuur kan wonen. Wanneer ik niet in de natuur kan zijn, voel ik me zowel fysiek als mentaal veel minder goed.
Hier in de bergen zijn de winters hard. We verwarmen enkel met de open haard, dus het is erg koud. Tegelijkertijd is dat ook fijn, want zo beleven we de winters écht en voelen we ons meer verbonden met Moeder Aarde. Deze manier van leven zorgt ervoor dat we enorm dankbaar zijn voor kleine dingen, zoals de warmte van het vuur.
We hebben een moestuin en een klein voedselbos, vol met fruit, eetbare bloemen en planten en medicinale kruiden. Fijn aan wonen in de Alpen is dat onze voedselketen heel kort is. Wat we niet zelf kunnen kweken, halen we rechtstreeks bij de boeren in de buurt.
Vroeger waren mijn vriend en ik vegan, maar we hebben besloten dat we nu liever lokaal eten dan producten zoals tofu of avocado die ver hebben moeten reizen. Ik had graag eigen kippen gehouden voor de eitjes, maar omdat er in Noord-Italië wolven, vossen, dassen en beren wonen, is dat niet evident. Onze vallei staat bekend om haar vele paddenstoelen, dus die verzamelen we ook regelmatig. Wanneer we onze eigen aardappelen met eekhoorntjesbrood kunnen eten, noemen we dit onze koningsmaaltijd. Ik kook heel graag met wilde planten, met netel als favoriet, en ben me aan het verdiepen in het conserveren van voeding om te bewaren, zodat we zoveel mogelijk van onze eigen productie kunnen eten.
Ik maak ook mijn eigen natuurlijke poets- en verzorgingsproducten en ik koop bijna al mijn kleren tweedehands, ofwel van een kleine onderneming. Het liefst draag ik jurken uit natuurlijke materialen, mijn zelfgemaakte juwelen en een wollen vest. Uiteraard draag ik ook wel eens een pyjama- of joggingbroek, maar mijn voorkeur gaat uit naar vrouwelijke kleding in natuurtinten.
Mensen hechten hier meer belang aan tradities, de gemeenschap en vieringen. We wonen vrij afgelegen, waar we van genieten, maar het is ook heel fijn om een diepe band met de andere bergbewoners te ontwikkelen. Een van de oudere vrouwen uit onze buurt leert me de traditionele gerechten van de Alpen. Ik bak ook geregeld iets voor haar: dit soort uitwisselingen zijn enorm waardevol.
Ik wil niet beweren dat ons leven het perfecte voorbeeld is, maar je hoeft zelfs niet in de bergen te wonen om te verstillen, vertragen en meer in verbinding met de natuur te leven. Deze eenvoud heeft me zoveel rijker gemaakt.”
INSPIRATIE
“Mijn grootste inspiratiebron is de natuur.”
Boeken:
- Walden van Henry David Thoreau
- De buitenjongen van Paolo Cognetti
- Al het werk van Stephen Harrod Buhner
- Tao Te Ching van Lao Tzu
- Seasons of the Sacred Earth: Following the Old Ways on an Enchanted Homestead van Cliff Seruntine
- De wijsheid van de heks van Susan Smit
Instagram:
Podcasts: