‘Het werk van vrouwen* houdt de samenleving overeind. Het is hoog tijd dat die dat waardeert’

Collecti.e.f 8 Maars, de organisatie achter de Belgische Vrouwenstaking, is op deze 110e Vrouwendag een van de 110 stemmen die antwoorden op de vraag waarom een dag als deze nog nodig is. ‘Het antwoord is vanzelfsprekend: omdat gendergelijkheid nog ver weg is.’

Waarom is Internationale Vrouwendag nog altijd nodig?

Het antwoord is vanzelfsprekend: omdat gendergelijkheid nog ver weg is. Vrouwen* worden nog steeds minder betaald dan mannen voor hetzelfde werk. Beroepen en sectoren waar vooral vrouwen* aan het werk zijn, worden minder gewaardeerd en genieten van minder prestige dan beroepen en sectoren waar mannen in de meerderheid zijn. Huishoudelijk werk en zorg voor kinderen, ouderen en kwetsbaren wordt voor een overgroot deel door vrouwen* gedragen, onder- of zelfs onbetaald. Geweld tegen vrouwen* is brutaal en veelvoorkomend.

De coronacrisis heeft zeker deze laatste twee punten pijnlijk in de verf gezet. Dit afgelopen jaar waren het bijna altijd vrouwen* die een stap terugzetten op het werk om voor kinderen te zorgen in tijden van lockdown en afstandsonderwijs, en daarvoor corona-ouderschapsverlof namen, deeltijds gingen werken of zich genoodzaakt zagen hun baan stop te zetten. Voor vrouwen* die al in precaire omstandigheden zaten, werd de situatie onleefbaar. In essentiële sectoren zoals de zorg, waar veel vrouwen* aan het werk zijn, kwamen ze onder grote druk te staan na jaren van verwaarlozing, voor lage lonen.

Het werk van vrouwen* houdt de samenleving overeind. Het is hoog tijd dat die dat waardeert

De lockdown joeg de oproepen naar hulplijnen voor partner- en familiegeweld de hoogte in. Hoe kan het ook anders: vrouwen* en kinderen die met een gewelddadige man samenleven werden plots verplicht om 24 uur op 24 in zijn aanwezigheid te zijn. In het amper begonnen 2021 gebeurden in ons land al 7 femicides: 7 vrouwen* werden vermoord omdat ze vrouw* waren.

Zelfs het recht op abortus, waar feministische bewegingen al decennialang voor vechten, is in België niet helemaal verzekerd: tijdens de regeringsonderhandelingen werd de abortuswet als een onbelangrijk pion van tafel geveegd.

Al deze dingen tonen ons dat we nog een lange weg te gaan hebben. Daarom blijft de Internationale Vrouwendag noodzakelijk. Bekijk het liever als de Internationale Strijddag voor de Rechten van de Vrouw*: die rechten zijn simpelweg nog niet verworven, en elk recht dat verworven werd, moet ook nu nog verdedigd worden om het niet te verliezen. De feministische staking op Internationale Vrouwendag dient om aan te tonen dat vrouwen* de wereld doen draaien en dat de huidige samenleving daar geen rekening mee houdt of geen echte waardering voor heeft. Als vrouwen* elk soort werk dat ze doen neerleggen, kan het belang en de waarde van dat werk niet onopgemerkt gaan. Daarom deze oproep: leg op 8 maart het werk neer, en laat u horen. Zorg voor uzelf en niet voor anderen. Deel uw ervaringen met andere vrouwen* om bij elkaar steun en kracht te vinden. Staak in solidariteit met andere vrouwen*. Het werk van vrouwen* houdt de samenleving overeind. Het is hoog tijd dat de samenleving dat toegeeft en correct waardeert.

*vrouwen en genderminderheden