De buurjongen die boodschappen doet, de quarantaine-Tinder-crush, de huisarts, de tramchauffeuse of de kat die kopjes geeft: in deze rubriek bedanken lezers iemand die tijdens deze coronacrisis een welgemeende merci verdient. Dominique Van Haesendonck (54) uit Dendermonde bedankt haar twee dochters: ‘Het zijn mijn kleine helden, ook al bezorgen ze me menig slapeloze nachten’.
‘Mijn beide dochters hebben ervoor gekozen om zich in te zetten voor de strijd tegen Covid-19. Freya (29) werkt in het AZ Sint-Blasius in Dendermonde als begeleidingsverpleegster op de afdeling urologie-oncologie. Na een oproep van het ziekenhuis heeft ze zich vrijwillig opgegeven om ’s nachts mee te draaien op spoed en op de intensieve zorg. Dat is niet zonder risico’s. Het zijn zware nachten en ze combineert haar job met haar gezin.
Mijn andere dochter, Maya (25) werkt in een woonzorgcentrum in Moerzeke. Na het behalen van haar diploma zorgmanagement, staat ze in voor de coördinatie en planning van het zorgkundig personeel. Voor Maya was het belangrijk om in de moeilijkste periode haar personeel zo nauw mogelijk bij te staan. Velen van hen zijn ziek of besmet en hoewel ze niet bevoegd is om de pure zorg toe te passen, helpt ze waar mogelijk. Op die manier voelt ze zich nuttig. Het rusthuis telde verschillende coronapatiënten, maar dankzij de goede zorgen van het team zijn er ondertussen 16 herstellende.
Mijn dochters zijn niet bang om besmet te raken
Mijn dochters zijn niet bang om besmet te raken, maar mij heeft het al menig slapeloze nacht bezorgd. Freya heeft twee jonge kindjes, ik mag er niet aan denken wat er kan gebeuren als zij ziek wordt. Het enige waar Freya schrik voor heeft, is voor de periode na de crisis. Ze hoopt dat ze de beelden die ze gezien heeft zal kunnen vergeten. Nu wordt ze gedreven door adrenaline en door haar collega’s, maar eens de roes wegvalt zal ze beseffen wat er gebeurd is. Ze belde me onlangs na een zware nacht en zei: “Mama, ik moet dit doen want anders ga ik me altijd slecht voelen dat ik die strijd niet ben aangegaan.” Ze heeft al eerder mensen zien sterven, maar nog niet in zulke omstandigheden, niet in zo’n hoeveelheden.
Als een van mijn dochters besmet raakt, ga ik het me enorm beklagen dat ik hen niet heb tegengehouden. Aan de andere kant ben ik blij dat ik ze niet kan weerhouden zich in te zetten voor anderen. Ik denk dat het voor een deel voortkomt uit hun opvoeding. Als ik mijn kinderen altijd had tegengehouden om mensen te helpen, dan gingen ze dat nu niet spontaan doen.
Ik ben ongelooflijk fier op mijn dochters. Het feit dat ze zich zo inzetten voor anderen zegt veel over hun karakter. Hun prioriteit ligt in de zorg. Voor Freya was het een moeilijke keuze omdat ze haar kinderen niet in gevaar wil brengen, maar ze vindt het haar plicht als verpleegster om die uitdaging aan te gaan. Ik ben blij dat ik er voor haar kan zijn, ze weet dat ze bij mij een uitlaatklep heeft.
Ik ben ongelooflijk dankbaar en trots op mijn beide dochters omdat ze zich zonder aarzelen en in moeilijke omstandigheden inzetten voor anderen.’
Wil jij zelf collega’s, vrienden, verplegers, buren, personeel of de bakker om de hoek in de bloemetjes zetten op Weekend.be? Zet op mail wie je waarom wil bedanken naar bedankt@knack.be en wij doen de rest.
