Christine lanceerde sms-actie voor Pia: ‘Ik denk dat niemand die dagen heeft kunnen werken’

Dankzij een sms-actie wordt op 19 september de 1,9 miljoen euro opgehaald die baby Pia Boehnke uit Wilrijk nodig heeft voor een prik van het levensreddende medicijn Zolgensma.

‘Ik kende de ouders van Pia nog maar twee maanden. We leerden elkaar deze zomer kennen tijdens de voorbereiding van Cokido, een systeem waarbij verscheidene ouders volgens beurtrol in kinderopvang voorzien tijdens de zomervakantie. Op een dag in juli stond ik ingepland als oppasser van dienst, samen met Pia’s mama, Ellen. Terwijl we samen voor de kinderen zorgden, vertelde Ellen dat zij en haar man Tim net een slechte diagnose hadden gekregen voor hun jongste dochtertje. Het was een bijzonder emotioneel gesprek. Ellen zat met veel vragen, ook over het ergste scenario: zonder behandeling zou Pia haar tweede verjaardag niet halen. Ze vertelde dat er een medicijn bestond, maar dat het onbetaalbaar was voor hen. Ik zei haar dat niets onmogelijk is, als je de juiste mensen vindt die je kunnen helpen. Ik legde uit dat ik wat ervaring had met acties op poten zetten voor het goede doel, zoals De Warmste Week, en adviseerde haar om bij haar vrienden eens te polsen wie zich zou willen inzetten om geld in te zamelen.

Twaalf jaar geleden verloren mijn man en ik onze eerste zoon, Berre, tien weken na zijn geboorte. Ik ervoer toen dat de zorg voor ouders die een kind verliezen in ons land veel beter kon en vanuit mijn eigen rouwproces heb ik het Berrefonds opgericht, een vzw die ouders steunt die een kind verliezen, onder meer door hun een koffer te schenken met tastbare herinneringen aan het leven van hun zoon of dochter. Terwijl Ellen mij haar verhaal vertelde, flitste het de hele tijd door mijn hoofd: ik wil geen koesterkoffer moeten maken voor dit gezin. Het gebeurt niet vaak dat ik ouders ontmoet van een ziek kind voor wie ik misschien nog iets kan betekenen. Ik wilde die kans voor honderd procent grijpen.

Toen Ellen en Tim die zomer hun vrienden bijeenbrachten, bedachten we allerlei acties voor Pia. Een pyjamafuif, wijnactie, pins verkopen. Zulke initiatieven zijn fantastisch om je team te empoweren, maar we hadden ook iets nodig dat heel veel mensen bereikte. Dus gooide ik het idee van een sms-actie in de groep. Een sms kost weinig moeite, en voor elke sms zou er twee euro naar de rekening van Pia gaan. Het idee voor een sms-actie zat al langer in mijn hoofd voor een eigen project dat we met het Berrefonds misschien ooit willen opzetten. Dus terwijl Team Pia een logo en socialemediaplan bedacht voor de acties, belde ik telecomproviders af om uit te zoeken hoe je een sms-actie begint.

Het weekend vóór de lancering namen we nog promovideo’s op met BV’s die mee zouden oproepen om te sms’en, maar de hele machine achter de actie hebben we nooit deftig kunnen uitrollen. Drie dagen na de verspreiding van het sms-nummer is de actie ontploft en was de nodige som al bijeengehaald. Het was onze bedoeling dat mensen zot zouden worden van de actie. Dat ze zouden denken: ik stuur snel een sms, dan ben ik ervan af. Hoewel Pia heel snel geholpen moest worden, had niemand gedacht dat het zo vlug zou gaan. Ik denk dat niemand van Team Pia die dagen heeft kunnen werken. We zaten de hele tijd op onze gsm, gek van enthousiasme.

Een idee is niets zonder een team dat zich volledig smijt voor de uitvoering ervan. Achter de sms-actie zitten mensen die elk met hun eigen talent hebben bijgedragen. Uiteraard waren we daarna bezorgd of de prik wel zou aanslaan. Maar we konden onszelf tenminste niet meer verwijten dat we niet alles hadden geprobeerd om Pia te helpen.’