Sofie Dumont wordt chef in residence bij Club Med: ‘Anderen gelukkig maken geeft energie’

Voormalige Lady Chef of the year en tv-kok Sofie Dumont (50) woont in het Pajottenland en lanceerde in 2013 haar eigen culinaire platform. Ze introduceerde onlangs een keramiekcollectie, werkte samen met Natan Couture voor een koksuniform en is van 15 juni tot 22 juni en van 6 tot 12 oktober chef in residence van het Club Med Magna Marbella Resort in Spanje.

Kindertijd

‘Als kind groeide ik in twee werelden op. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of drie was, maar ongelukkig zijn mijn zus en ik nooit geweest. In Jette hadden we een warm nest bij mijn mama, en op andere dagen proefden we aan de Beurs in Brussel van het rock-’n-roll-leven van mijn vader, een chemisch ingenieur die in zijn vrije tijd ook kunstenaar was. Bovendien moesten we al vroeg onze plan trekken, iets wat mijn mama ondanks twee kinderen en een beperkt inkomen ook deed. Vandaag besef ik: dat was een les voor het leven.’

Pleaser

‘Anderen gelukkig maken geeft energie. Daarom wist ik ook al vroeg dat mijn toekomst in de hospitality lag: omdat ik mijn vader altijd in de weer zag als hobbykok en genoot van de eetfestijnen die hij thuis organiseerde. Al die complimenten en blije gezichten als zijn zelf gelakte eend op tafel verscheen: dat wilde ik ook kunnen. Al heb ik als pleaser ook moeten leren om mezelf daar niet in te verliezen. Sowieso kun je nooit voor iedereen goed doen, dus doe je maar beter dingen waar je zelf achter staat.’

Ambitie

‘Als je niet opkomt voor jezelf, kom je nergens. Ook dat heb ik van mijn vader, want hij moedigde me aan om mijn ambities uit te spreken en geen ‘nee’ te accepteren. Zo pushte hij me tijdens mijn koksopleiding om mijn stoute schoenen aan te trekken en achter de allerbeste stages aan te gaan. De grote namen als Eddie Van Maele en Wittamer: alleen het beste was goed genoeg. Later heeft die mentaliteit me ook geholpen om te stoppen als restaurantchef en een digitaal platform te lanceren. Had mijn vader me niet zo aangespoord om groot te dromen en ervoor te gaan, dan had ik die stap misschien niet durven te zetten.’

Tijd schenken

‘Een van de mooiste dingen die mensen elkaar kunnen geven is tijd. Ik worstel zoals iedereen met een drukke agenda en zie mijn vrienden ook te weinig, maar daardoor waardeer ik het des te meer wanneer mensen ruimte en tijd voor mij willen maken. Iemand die je er graag bij heeft aan tafel, die je aanwezigheid een verrijking vindt en je aandacht wil schenken: eigenlijk is dat een van de grootste complimenten die je kan krijgen.’

Kunde

‘Koken heeft me doen inzien dat je uit alles kunt leren. Asperges schillen, uien pellen, tomaten emonderen: stagiairs vinden zulk bandwerk vaak niet zo leuk. Toch zijn het net die die klussen die je vaardigheden vergroten. Een keukenhulp die wel vaker aardappels schilt en prei in julienne snijdt of een beginneling, dat is een wereld van verschil.’

Creatieve duizendpoot

‘De routine van een restaurant zegt me niets meer. Mijn echtgenoot en zakenpartner Wim moet me vaak afremmen – ik zou me uit enthousiasme en puur op buikgevoel in honderd-en-een avonturen tegelijk kunnen storten – maar elke dag hetzelfde doen? Daarvoor ben ik toch echt te veel een creatieve duizendpoot en op nieuwe uitdagingen uit. Daarnaast wist ik al tijdens mijn zwangerschap van Grace dat ik een aanwezige mama wilde zijn. Voor mij paste in 2013 een restaurant dus al niet meer in het plaatje: had ik niet moeten inboeten op mijn gezinsleven, dan wel op de kwaliteit van de zaak. En half werk leveren, zo zit ik niet elkaar.’

Rouwen

‘Blijf met de overledene praten, want dan blijven ze bij je’. Ik ben niet gelovig, maar die uitspraak van de pastoor koester ik. Zeker sinds ik mijn vader in 2007 verloor aan pancreaskanker. Hij heeft nooit geweten dat ik twee jaar later tot Lady Chef werd uitgeroepen, een titel waarmee hij nochtans meer bezig was dan ikzelf. Ook mijn keramiek, een materie waar hij zelf graag mee werkte, heeft hij nooit gezien. Toch ben ik daar zelden boos of triest om. Ik vertel mijn vader nog regelmatig over alles wat er privé en professioneel gebeurt, op zijn verjaardag drinken we een pint in zijn stamcafé – voor mij hoort hij er nog altijd bij.’

Nuchterheid

‘Thuis noemt Wim me de meester in underselling. Hoe hard we met het platform ook pionieren, hoeveel volgers we ook bereiken: ik ben de eerste om het allemaal te minimaliseren. Hetzelfde doe ik wanneer mensen zeggen dat ze blij waren met een recept of een bereiding op een event heel lekker vonden. ‘Doe maar gewoon’, denk ik dan met de West-Vlaamse nuchterheid van mijn ouders en grootouders. Omgekeerd kan ik wel heel gelukkig zijn als ik zie dat ánderen het goed doen. Dat lijkt me een voordeel in het leven. Vaak last hebben van jaloezie en afgunst, dat bemoeilijkt alles alleen maar.’