Er duiken dan misschien wel steeds meer vrouwen op in de politiek, maar dat wil niet zeggen dat de gelijkheid er al bereikt is. Vrouwen zouden namelijk nog al te vaak terecht komen in zachte commissies, waardoor ze niet over alle thema’s kunnen meebeslissen. Dat zegt politicoloog Jonas De Smedt.
Na de eerste verkiezing van het Vlaams Parlement in 1995 werd 19,3 % van de zitjes bemand door een vrouw. Vandaag is dat 44 %, een cijfer waarmee we wereldwijd bij een van de betere leerlingen van de klas horen. En toch is er nog flink wat werk aan de winkel, zo blijkt.
Harde en zachte commissies
Het echte politieke werk vindt namelijk niet plaats tijdens de plenaire zittingen die worden uitgezonden op de televisie. Het zijn eerder de discussies binnen de thematische parlementaire commissies die de agenda bepalen. En dus is De Smedt daar eens gaan kijken naar de man-vrouwverdeling.
Zijn onderzoek leerde hem dat vrouwen in zogenaamde harde commissies (mobiliteit, en financieën) ondervertegenwoordigd zijn, terwijl ze wel de plak zwaaien in zachte commissies (onderwijs, gezondheid en cultuur). Gemiddeld zitten er 54,9 % vrouwen in de zachte commissies, tegenover maar 28,3 % in de harde.
Interesse in zachte commissies is groter
Van waar komt dat grote verschil? Zijn vrouwen niet geïnteresseerd in de harde commissies of krijgen ze hun voorkeurscommissie niet? Het eerste lijkt inderdaad een deel van de verklaring: 75 % van de vrouwen in het Vlaams Parlement geeft aan een commissie te kiezen op basis van hun persoonlijke interesse en opleiding. De overige 25 % kiest op basis van tactische redenen.
De Smedt ondervond na het afnemen van een enquête dat 92 % van de vrouwen die een zachte commissie verkiezen, ook hun zitje krijgen. Voor de harde commissies ligt dat iets lager, op 86 %. Dat (kleine) verschil wordt door de vrouwelijke parlementsleden meer geweten aan ervaring dan aan geslacht. Verder speelden ook praktische bezwaren (zoals overlappende agenda’s) een rol wanneer een vrouw niet in de commissie van haar voorkeur kon zetelen.
Evenwicht belangrijk
De Smedt zegt niet dat de zachte commissies minder belangrijk zijn dan de harde, maar hij benadrukt dat een evenwicht tussen mannen en vrouwen overal wenselijk om ieders belangen te kunnen behartigen. Met een ondervertegenwoordiging van minstens 11 % in de harde commissies is er echter nog werk aan de winkel voor vrouwen.
(EK)
Met zijn scriptie over de vertegenwoordiging van vrouwen in het Vlaams Parlement dingt De Smedt mee naar de Vlaamse Scriptieprijs.
