De Myanmarese regering en etnische gewapende groepen moeten garanderen dat vrouwen een rol van betekenis spelen in het vredesproces in het land. Dat zeg mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch in een nieuw rapport.
De regering moet van vrouwenrechten een prioriteit maken, nu het land zich in een periode van politieke transitie bevindt, zegt Human Rights Watch (HRW). De Nationale Liga voor Democratie, die in november 2015 de verkiezingen won, heeft eind deze maand een ontmoeting met verschillende gewapende groepen. Deze “Panglong Vredesconferentie voor de 21ste Eeuw” moet de aanzet zijn voor vredesgesprekken.
Aung San Suu Kyi
Het rapport A Gentlemen’s Agreement: Women’s Participation in Burma’s Peace Negotiations and Political Transition analyseert de rol van vrouwen in het vredesproces in Myanmar en de verwoestende invloed van de conflicten in het land op vrouwen.
Vrouwen bleken vrijwel volledig afwezig gedurende de vier jaren van vredesbesprekingen om een einde te maken aan de gevechten in het land. Aung San Suu Kyi, leider van de Nationale Liga voor Democratie, en enkele andere vrouwen hebben een leidende rol in groepen die betrokken zijn bij de onderhandelingen. Maar er zaten sinds 2012 slechts tien vrouwen tussen de 195 hoge afgevaardigden bij acht belangrijke besprekingen.
“Vrouwen in Myanmar hebben recht op een rol van betekenis als het gaat om het bepalen van de toekomst van hun land”, zegt Sarah Taylor van HRW.
Minachting
In mei van dit jaar sprak HRW met meer dan 25 Myanmarese vrouwenrechtenactivisten, vertegenwoordigers van gewapende groepen, waarnemers en buitenlandse diplomaten. De vrouwengroepen stelden dat overheidsfunctionarissen en leiders van gewapende groepen vrouwen jarenlang met minachting hebben behandeld, of als “hinderlijk” beschouwden als ze pleitten voor vrouwenrechten.
Meer participatie van vrouwen in het vredesproces is niet alleen van belang omdat zij in grote mate te maken hebben met de gevolgen van de conflicten, maar ook omdat participatie kan helpen vrouwenrechten vast te leggen in een vredesovereenkomst, zegt HRW. “Dat is cruciaal voor duurzame vrede.”
Burgers in het land kampen al met de gevolgen van gewapende conflicten sinds de Birmese onafhankelijkheid in 1948. Gevechten tussen overheidstroepen en gewapende etnische groepen leefden telkens weer op in de afgelopen jaren. (IPS)
