Buitenwipperbeleid: vrouwen betalen met schoonheid, mannen met status

Mannen gaan enkel uit om vrouwen binnen te rijven middels hun goedgevulde bankrekening. Vrouwen wringen zich in korte rokjes in ruil voor gratis drank en het vooruitzicht op een toekomstige echtgenoot. Niet mee eens? Waarom staan we dan nog steeds voor de club in de rij wachtend op het oordeel van de buitenwipper?

Weekend betekent samen met vrienden uit eten, drinken en ook een beetje dansen gaan. Goed, andere dagen betekenen dat doorgaans ook, maar laten we zeggen dat God dag vijf en zes schiep om los te gehen zonder smoesjes.

Ons feestgezelschap – een evenwichtige gendermix van een vrouw en haar eega, twee homoseksuele vrienden en twee andere heteroseksuele vriendinnen (dit zou niet relevant mogen zijn, maar wordt het nog) – stond geduldig in de rij voor de Last Days of Shoreditch: een zoveelste verzameling eetkraampjes in Oost-Londen die tot een hip niveau gebracht worden dankzij een blend van cocktails met vreemde namen en dj’s die je zogezegd moet kennen, maar nooit van hoorde. Wat volgde liet me geloven dat de dagen van het vrijzinnige, rebelse Shoreditch inderdaad geteld zijn.

De buitenwipper vroeg naar mijn ID. Standaard. Ook al breekt het angstzweet me telkens weer uit, omdat ik vergeet dat ik al een decennium geen zestien meer ben. Na die confrontatie met de harde realiteit gingen de meisjes en ik opgelucht de rij wachtenden voor. Wanneer we ons omdraaiden, merkten we dat het testosteron van ons gezelschap nog op straat stond. ‘Ze komen er niet in’, merkten enkele andere vrouwen op. Over het kwade relaas van een van onze vrienden heen, hoorden we de buitenwipper verklaren: ‘Er zijn te veel mannen binnen.’

Nu, dat had hij net niet mogen zeggen.

Ladies Night verboden

Waar zijn de ‘het is te druk’-excuusjes om flagrant seksisme onder de mat te vegen plots naartoe? Volgens de Britse Equality and Human Rights Commission (EHRC) is een gendergerelateerd beleid aan de deuren verboden onder de Equality Act van 2010. Daaronder vallen zogenaamde ladies’ nights en bovengenoemd scenario, maar daar lijken weinig clubs zich wat van aan te trekken.

En dat is waarschijnlijk omdat wij ons daar zelf bitter weinig van aantrekken. Het is een gegeven dat als je als vrouw voorbij de lange rij wachtenden wilt paraderen om binnen vervolgens te genieten van gratis drank, je beter in een strak jurkje en op naaldhakken richting ingang waltzt. Je wilt de club namelijk overtuigen dat je er thuishoort en wie houdt nu niet van gratis diensten? Als je als man überhaupt binnen wilt geraken, zal je er moeten uitzien alsof je geld schijt. Voor vrouwen is schoonheid de munteenheid aan de deur. Voor mannen blijft de munt gewoon cold hard cash.

Seksistische stereotiepen

Het ideale scenario van de club is dat mooie vrouwen rijke mannen over de vloer brengen. Maar het is een delicate balans, want er wordt vanuit gegaan dat mannen willen opscheppen met hun poen. Om dat te kunnen doen, hebben ze echter een vrouwelijk publiek nodig. En dus wordt bij een onevenwicht – een teveel aan mannen zonder vrouwen om geld tegenaan te smijten – de toegang met plezier verleend aan uitgedoste vrouwen en geweigerd aan al wie niet aan de perfect uitgekiende brief van de club voldoet. Echtgenoten en homoseksuelen op kop. De wanhoop om dat fijne evenwicht te herstellen nabij, vergeet men even dat het weekend bestaat om sàmen met vrienden uit te gaan.

Hoewel die buitenwipper vast niet echt vergeetachtig was, maar gewoon de seksistische stereotiepen van zulke clubavonden bekrachtigde. Clubavonden die trouwens doorgaans door mannen, voor mannen worden georganiseerd, maar absoluut denigrerend zijn voor beide seksen.

Zo wordt ervan uitgegaan dat àlle mannen voornamelijk uitgaan om vrouwen binnen te rijven middels hun goedgevulde bankrekening. En dat ze daarnaast nog zodanig oppervlakkig zijn dat die vrouwen kortgerokt en strakgejurkt moeten zijn. Anderzijds blijkt uitgaan enkel weggelegd voor de dames die door de club mooi bevonden worden. Van vrouwen in het uitgaansleven wordt ook nog stereotiep verwacht dat zij enkel gaan feesten om op hun beurt mannen op te pikken, en dat ze in ruil voor een rijke toekomstische echtgenoot of een gratis drankje best wel hun vrienden op straat willen laten staan.

Winstgevende tool

Natuurlijk is het aangenaam om geen 45 minuten buiten te moeten staan. Uiteraard voel je je even verheven wanneer je uit de rij wachtenden geplukt wordt en de toegang tot die exclusieve club verleend wordt. Tot je gaat nadenken over waarom net jij binnen mag. Tot je beseft dat je gewoon een winstgevende tool bent.

Het is makkelijk om die waarheid naast je neer te leggen om van de voordelen te genieten, maar het is het misschien wel waard om een stap terug te nemen en te zien hoe je bijdraagt tot een seksistische cultuur. Hoe je in een wereld leeft waarbij je je uiterlijk inruilt voor een kortere wachttijd en gratis alcohol om vervolgens alle seksistische onzin die je die week hebt moeten slikken, weg te drinken. Klinkt als een vicieuze cirkel. En die doorbreek je door weg te wandelen, misschien wel naar een zeldzame verzameling eetkraampjes in clubsfeer om de hoek waar anno 2017 geen sprake is van een man-vrouwratio.