In de meeste Arabische landen is de bewustwording over de onwenselijkheid van geweld tegen vrouwen in de afgelopen jaren gegroeid. Deze vooruitgang vertaalt zich echter traag in concrete strategieën, constateert VN-Vrouwen in een gisteren verschenen rapport.
Veel Arabische landen ondertekenden internationale verdragen; maar slechts een handvol landen werkt actief aan het voldoen aan verplichtingen in die verdragen. VN-Vrouwen zegt dat het vooral ontbreekt aan kennis over geweld in intieme relaties en de schadelijke gevolgen daarvan.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) berekende dat in 2015 wereldwijd één op de drie vrouwen in haar leven te maken heeft (gehad) met fysiek of seksueel geweld. Omdat huiselijk geweld in de Arabische regio vaak wordt gezien als interne familiekwestie, zijn over deze regio geen volledige cijfers beschikbaar.
In geen enkel land bestaat een duidelijk stappenplan dat gevolgd kan worden als er sprake is van geweld tegen vrouwen
Uit gegevens die wel beschikbaar zijn, blijkt dat 35,4 procent van de vrouwen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika die ooit getrouwd zijn geweest, te maken heeft gehad met geweld door hun partner. Dat is iets meer dan het wereldwijde gemiddelde.
Geen stappenplan
Twee landen in de Arabische regio hebben bescherming van vrouwen tegen geweld in hun grondwet opgenomen (Egypte en Tunesië) en vijf hebben wetsvoorstellen tegen dergelijk geweld opgesteld (Bahrein, Jordanië, Libanon, Saudi-Arabië en Tunesië). In tien landen zijn nationale strategieën of actieplannen opgesteld.
De studie wijst echter ook op het gefragmenteerde karakter van de reactie van overheden in de regio op geweld. Het gaat dan vooral om de kloof tussen internationale standaarden en de vertaling daarvan op nationaal niveau. In geen enkel land bestaat een duidelijk stappenplan dat gevolgd kan worden als er sprake is van geweld tegen vrouwen.
Creativiteit en productiviteit
Ondanks de toegenomen aandacht voor de rechten van vrouwen in Arabische landen, is er slechts beperkt begrip van de economische en financiële gevolgen van dat geweld, zegt VN-Vrouwen. Partnergeweld brengt niet alleen zichtbare monetaire kosten met zich mee, maar ook minder duidelijke gevolgen op het gebied van ontplooiingsmogelijkheden, genderrelaties in het algemeen en trauma. Dat heeft weer gevolgen voor welzijn en consumptie.
Op de lange termijn heeft dat een negatieve invloed op het sociaaleconomische potentieel van een land, zeggen de onderzoekers. Menselijk kapitaal, creativiteit en productiviteit gaan verloren.
