‘Transparantie blijft een van de moeilijkste onderwerpen voor de mode-industrie’
Jasmien Wynants is de projectmanager van Close The Loop, een platform van Flanders DC waar je alle details van een kledingstuk kan raadplegen, zoals de gebruikte materialen, productietechnieken, leveranciers en de prijsberekening en de CO2-voetafdruk.
Jasmien Wynants werkt voor Flanders DC, het aanspreekpunt voor ondernemen in de creatieve sector. Wynants is de projectmanager van Close The Loop, een platform waar je alle details van een kledingstuk kan raadplegen, zoals de gebruikte materialen, productietechnieken, leveranciers en de prijsberekening en de CO2-voetafdruk. ‘Sinds de launch merken we dat de intentie om transparant te communiceren en te verduurzamen er bij heel wat Belgische modemerken wel echt is’, zegt Wynants. Wat ons natuurlijk meteen doet afvragen:
Hoe transparant communiceren Belgische modemerken?
‘We hebben een paar voorlopers op gebied van transparante communicatie. Vooral Bruno Pieters is hier internationaal voor gekend. Met zijn HonestBy platform heeft hij ‘the world’s first 100% transparent company’ in handen. Andere leuke initiatieven op dit vlak zijn bijvoorbeeld het Luikse Made & More, die aan de hand van QR-codes in je kledingstukken filmpjes laten zien over waar en hoe iets gemaakt is. Transparantie blijft wel een van de moeilijkste onderwerpen. Niet alleen naar de eindconsument toe; ook voor de mode-industrie zelf blijft het vaak moeilijk om te achterhalen waar en hoe iets effectief gemaakt wordt. De Nederlandse documentaire ‘De slag om de klerewereld‘, waarin Teun van de Keuken undercover gaat als textielhandelaar, toont dat goed aan.’
Transparantie blijft een van de moeilijkste onderwerpen. Niet alleen naar de eindconsument toe; ook voor de mode-industrie zelf blijft het vaak moeilijk om te achterhalen waar en hoe een kledingstuk effectief gemaakt wordt.
Zijn er duurzame initiatieven die jij inspirerend vindt?
‘Zo veel! Ik blijf elke dag nieuwe mensen en merken ontdekken die hun hart en ziel in eigen duurzame projecten stoppen. Van eigen bodem denk ik meteen aan W.r. Yuma, dat zonnebrillen maakt uit autodashbords en andere gerecycleerde materialen, en Murielle Scherre, die met La Fille d’O alles zo lokaal mogelijk blijft maken en haar eigen weg baant.
En over de grens?
‘Ik kijk met grote ogen naar de winnaars van de H&M Global Change Award van dit en vorig jaar. Mensen die textiel maken van appelsienen of koeienmest, volop inzetten op het hoogwaardig recycleren van katoen of rond RFID-draden werken om de weg van een stof te kunnen tracken. Dat zijn mensen die inzetten op innovaties die de toekomst kunnen veranderen.’
Heb je de indruk dat de consument zich bewust is van de problematiek in de mode en bewust shopt?
‘Nog niet voldoende, maar steeds meer. Je voelt dat ook aan de duurzame merken die erbij komen of popupshops openen. We hebben nog een lange weg te gaan, maar ik krijg vandaag veel meer vragen over het thema, zowel van professionals als van de consument. Ik geloof zeker dat we de goede richting uitgaan.’
Duurzame mode is geen niche meer. Je kan vandaag bijna alles vrij eenvoudig en meer duurzaam gemaakt vinden.
Hoe kunnen we mensen overtuigen om voor duurzame alternatieven te kiezen?
‘Door hen te laten zien dat er heel wat merken zijn die in heel uitenlopende stijlen en tegen heel uiteenlopende prijzen duurzame mode voorzien. Denk maar aan JBC (die deze week een transparantietool op hun website hebben gelanceerd), Bel & Bo en CKS – allemaal lid van de Fair Wear Foundation. Duurzame mode is geen niche meer en je kan ondertussen bijna alles vrij eenvoudig en meer duurzaam gemaakt vinden. Daarnaast is er uiteraard ook een rol weggelegd voor de modebedrijven. Vergeet niet dat mensen kleding in eerste instantie nog steeds kopen voor andere redenen: het is mooi, het voelt goed aan, het zit als gegoten… Daarmee overtuig je nog steeds de meerderheid van je publiek om voor je merk te kiezen. Belangrijk dus om een goed product af te leveren voor jouw doelpubliek. Duurzaamheid is meestal niet ‘de eerste reden’ waarom de consument iets koopt, maar je kan er als onderneming wel voor kiezen om het op die manier te maken en aan te bieden.’
Zou duurzaamheid een onderdeel moeten uitmaken van het (mode)onderwijs?
‘Ja! Ik geloof dat duurzaamheid onderdeel moet uitmaken van het onderwijs. Al vanaf het secundaire onderwijs. Er wordt vaak les gegeven over noord-zuidproblematieken of voedselverspilling – duurzaamheid kan daar al breder gekaderd worden. Op die manier is het bewustzijn over het thema al veel vroeger aanwezig is. Daarnaast denk ik inderdaad dat het belangrijk is dat ook in het hoger onderwijs studenten op de hoogte worden gebracht van de problematiek zodat ze eigen keuzes kunnen maken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier