Ontmoet EARL het zelfstrikkende vetersysteem van de nieuwe Nike sneaker

Er is een reden waarom sommige sport- en lifestylemerken zichzelf overstijgen en die reden ligt gegrond in de creativiteit en de verbeelding van de mensen die de tekenpen vasthebben. Eén van die mensen bij Nike is Tinker Hatfield, de voormalige bedrijfsarchitect die op een dag één van de meest iconische en populairste sneakers uit zijn mouw wist te schudden: de Nike Air Max One. Sindsdien staat Hatfield, onder meer samen met het HTM designteam, aan het roer van Nike’s innovaties op vlak van design, kleur en materiaal, met altijd één eis in het achterhoofd: “de pasvorm is voor mij het allerbelangrijkste. Daar valt en staat je hele ontwerp mee. Het is de drijvende kracht van de flyknit-technologie, en nu dus ook de figuurlijke motor achter de Hyperadapt. De échte motor is een lithium batterij”, lacht hij terwijl hij zijn nieuwste geesteskind omhoog houdt.

Hoe werkt het?

De Nike Hyperadapt 1.0 werd voorgesteld tijdens de innovation summit in New York. De colorways zijn nog niet bekend, maar het systeem van de schoen oogstte al bijzonder veel aandacht: je schuift je voet in de schoen, daarbij raakt je hiel een sensor waardoor de sneaker zich vervolgens automatisch rond je voet aansluit. Met gebruik van EARL (het Electro Adaptive Reactive Lacing systeem) kan je de veters zelf nog vaster of losser strikken door op kleine knopjes ter hoogte van je enkel te drukken.

Hatfield nam voor de verwezenlijking van dit idee Tiffany Beers onder de arm, Senior Innovator bij Nike die meteen de technische kant voor haar rekening nam. “Toen Tinker me tien jaar geleden vroeg om zijn idee uit te werken was ik meteen enthousiast – we voelden allemaal aan dat innovatie bij ons hand in hand gaat met het personaliseren van onze consumentenervaringen en adaptive fit – een pasvorm die zich volledig naar jouw lichaam zet – is daar essentieel”. Hoewel de technologie vrij snel op poten stond heeft het een hele tijd geduurd eer Nike die kon toepassen. “Een schoen is een heel wrede omgeving voor technologie. Ze moeten flexibel zijn, ze worden zweterig en warm en soms ook nat door de regen”, aldus Beers. Uiteindelijk vonden ze een systeem dat licht genoeg was, gedreven door een lithium batterij die je eens om de twee weken moet opladen.

Hebben we zo’n schoen wel nodig?

Natuurlijk ziet de Hyperadapt er fantastisch uit – het is de stand waar het meeste volk voor samentroepte, maar eerlijk: hebben we zo’n schoen echt nòdig of is het meer een gimmick die de technologie van Nike in de verf zet? “Dit design is niet enkel gebaseerd op de toenemende vraag om Back To The Future schoenen te lanceren – dat hébben we trouwens gedaan, al was dat meer om onze EARL-technologie te testen dan om het publiek te pleasen”, lacht Beers.

“De Hyperadapt is een fusie van wat mogelijk is en wat nodig is. Onze lichamen veranderen constant, zeker wanneer we aan het sporten zijn. We rennen, we sprinten, we draaien, we springen en onze voeten zwellen op. Sporters kunnen je vertellen dat hun schoen soms te vast of te los zit tijdens hun activiteit en dat dit hen uit hun concentratie haalt. Je ziet basketbalspelers zelfs time-out vragen om hun veters opnieuw te kunnen strikken: er is echt een nood aan. Met de Hyperadapt hebben ze een schoen die zich aan hun voet kan aanpassen.”

Momenteel is de Hyperadapt nog grotendeels manueel – je moet tijdens je sportactiviteit nog zelf snel naar je enkel bukken om op de plus- of de min-knop te duwen om je schoen losser of vaster te maken- maar het is heel duidelijk dat dit design slechts een tussentop is voor Nike. “Een schoen die zich op ieder moment, iedere seconde aan je voet aanpast, zonder dat je er zelfs maar aan moet denken, zou dat niet wat zijn”, grijnst Hatfield dromerig. Jep, dat zou wat zijn.

Katrin Swartenbroux