De Belgische illustrator Kristof Devos ontwierp een bestseller voor het Britse horlogemerk Mr Jones Watches. Ter ere van de lancering van de XL-versie van het horloge ‘A Perfectly Useless Afternoon’ tipt Kristof ons zijn favoriete boeken, social media accounts en uitstapjes om een zalige namiddag mee te vullen op je eigen ritme.
Kristof studeerde Grafische Vormgeving aan Sint-Lucas in Gent, maar ontdekte gaandeweg dat hij zijn hart eigenlijk verpand heeft aan illustreren. Intussen bouwde hij een carrière uit als illustrator van kinderboeken en levert hij illustraties voor magazines. Zijn drijfveer? ‘Verhalen vertellen. Dat is de rode draad in mijn werk. Of het nu een boek, een illustratie voor een magazine of een tekening voor een horloge is, ik zal altijd proberen een gelaagd verhaal te schetsen.’
Kristofs tekeningen blijven niet aan de oppervlakte drijven, in tegenstelling tot het figuurtje in het horloge dat hij ontwierp voor Mr Jones Watches, dat lekker ronddobbert met een boek in de hand.
Als je even niets doet, ben je weer klaar voor wat erna komt.
Deze samenwerking toont aan dat het loont om soms je stoute schoenen aan te trekken. ‘Ik volgde het merk al een tijdje. Ik had eigenlijk niet per se iets met horloges, maar vond het zo leuk en uniek wat ze maken en dat ik hen een mail stuurde om me voor te stellen. De timing zat goed. Ik had net enkele prijzen gewonnen waardoor ik me heel even zelfzeker genoeg voelde om bij hen aan te kloppen (lacht).’ De dag erna kon Kristof al aan de slag. ‘Ze zagen het meteen zitten.’
De samenwerking verliep heel vlot. ‘Het team van Mr Jones liet me volledig vrij in onderwerpkeuze. Ze vroegen me of ik de technische details wilde weten op voorhand, maar ik was bang dat die me zouden belemmeren in het creatieve proces. Gelukkig bleek dat het ontwerp dat ik voor ogen had ook technisch mogelijk was. De horloges worden met de hand gemaakt in het atelier in Londen. Ik heb het atelier inmiddels ook kunnen bezoeken, wat heel fijn was.’
De waarde van nietsdoen
Het thema van het horloge vloeide voort uit een citaat van filosoof, schrijver, uitvinder, vertaler én vader Lín Yutáng, dat Kristof leerde kennen tijdens zijn studententijd: ‘If you can spend a perfectly useless afternoon in a perfectly useless manner, you have learned how to live.’ Dat citaat bleef Kristof altijd bij. ‘Ik ben iemand die altijd bezig is en heel veel wil doen. Soms moet ik eraan herinnerd worden om gewoon even niets te doen, wat niet simpel is. Af en toe lukt me dat. Op die momenten ben ik me heel bewust van hoe fijn het is even niet bezig te zijn met de tijd. Vandaar het idee om een horloge te ontwerpen dat aanmaant om het rustig aan te doen. Je kijkt naar je pols en denkt “relax.”‘
De horloges van Mr. Jones Watches worden met de hand gemaakt in het atelier in Londen.
Het is vaak tijdens deze nutteloze momenten dat je kunt opladen of plaats hebt voor spontaniteit. Je schuldig voelen over dit nietsdoen is dus helemaal niet nodig. ‘Die nutteloosheid heeft een nut,’ klinkt het bij Kristof. ‘Als je even niets doet, ben je weer klaar voor wat erna komt. Vaak is het zelfs nuttiger om te stoppen en zuurstof te krijgen in plaats van verder te ploeteren.’
Het horloge is een echte bestseller. Het werd ontworpen voor de pandemie losbarstte, maar bleek qua thematiek precies de juiste snaren te raken het voorbije anderhalf jaar. ‘Ik kreeg zelf ook al hele leuke reacties van mensen die het dragen. Het concept “tijd” en wat we ermee doen is een heel actueel thema. Nog maar eens bleek dat we in onze maatschappij veel moeite hebben met echt ontspannen. Ik had het niet kunnen voorspellen, maar het doet me veel plezier dat m’n ontwerp mensen raakt en deugd doet.’
Kristof was ook te gast bij de podcast van Mr Jones. Hij vertelt er onder meer over de start van zijn carrière als illustrator, het maakproces van kinderboeken en de samenwerking met het horlogemerk.
TIPS VOOR EEN ZALIGE NAMIDDAG
Hoe spendeert Kristof zelf graag zijn namiddagen? We trokken hem aan de mouw voor enkele tips. ‘Ik heb allemaal dingen gezocht die me blij maken en mijn naïeve blik wakker schudden.’
Illustratieboeken om op je lijstje te zetten
Shel Silverstein: De gulle boom
De Amerikaanse illustrator, cartoonist en dichter Shel Silverstein was veelzijdige man. Hij schreef bijvoorbeeld ook liedjesteksten voor Johnny Cash. ‘The Giving Tree’ van zijn hand is mijn favoriete kinderboek. Het is al een oud boek, uit de jaren zestig, en op eerste zicht misschien wat ouderwets en saai. Het filosofische verhaal gaat over een jongen en zijn band met een boom. Aan het begin van het verhaal is hij nog klein en speelt hij veel met de boom. Naarmate hij ouder wordt laat hij de boom steeds meer links liggen. De boom blijft hem echter ondersteunen en alles geven, zoals z’n appels, z’n takken en uiteindelijk zelfs z’n stam. Wanneer de jongen oud is, keert hij nog eens terug en is er enkel nog een stompje om op te zitten en te rusten. Het is voor mij een metafoor voor het ouderschap, waarbij je ook belangeloos geeft en blijft geven. Het heeft een krachtige Nederlandse vertaling gekregen door Arthur Japin.
Isabelle Arsenault & Mac Barnett: Just Because
Een heel leuk boek over hoe de kindergeest werkt. Ik kan het bijna niet in woorden vatten waarom het zo goed is, je moet het echt lezen. Picasso zei altijd dat wie met een kinderblik naar de wereld kan kijken een groot kunstenaar is. Dit boek slaagt daar wonderwel in.
Beatrice Alemagna: On a Magical Do-Nothing Day
Ook Beatrice Allemagna is heel goed in het vatten van de kinderblik. Ze is misschien wel de beste hedendaagse illustratrice ter wereld. Ze combineert de kinderlijke naïviteit met een volwassen wijsheid. Dit boek gaat over een kind dat aan het gamen is. Ze wordt door haar moeder naar buiten gestuurd en neemt haar console mee, maar laat die vallen in een rivier en ontdekt op deze manier de natuur. Klinkt heel klef, is het totaal niet.
JooHee Yoon: The Tiger Who Would Be King
Een heel hard verhaal. Anders dan de vorige boeken, in de zin dat je hier niet echt vrolijk van wordt. Je kijkt er met grote ogen naar. Het verhaal gaat over een tijger die alles wil, steeds maar meer. Door alles te willen creëert hij een oorlog, waardoor er nog maar weinig overschiet om te willen. Heel sterk en beeldend verteld.
Gerda Dendooven: Stella
Een pareltje van kunstenares Gerda Dendooven over een visser en zijn vrouw die een klein meisje vinden en het mee naar huis nemen.
Designaccounts om te volgen
Het maakte me blij om te zien dat een horloge geen wijzers hoeft te hebben.
Deze Franse kunstenares maakt heel kleurrijk werk. Het is echt de max. Ze deelt ook subtiel geanimeerde versies van haar werk, heel vaak met animatie. Illustraties waar je blij van wordt.
Ook hier word ik blij van. Olimpia Zagnoli levert sterk grafisch en vrolijk werk.
Gizem Vural tekent onder andere voor de New Yorker. Ze heeft een compleet eigen stijl ontwikkeld. Ik heb dit nog nooit ergens anders gezien. De ene keer maakt ze heel puzzelachtige tekeningen, de andere keer heel figuratief. Toch zie je meteen dat het van haar hand is.
Ik noemde haar boek ‘On a Magical Do-Nothing Day’ al hierboven, maar ze is ook enorm de moeite om te volgen via Instagram.
Dit is een beetje een buitenbeentje in deze lijst, aangezien het geen illustrator is. Ik geraak zelf enorm geïnspireerd door mensen die dingen uitvinden en maken met hun handen. Uitvinders en makers zijn een beetje de MacGyvers van vandaag.
Expo’s die de moeite zijn
WolfWalkers: The Exhibition – De expo is voorbij, maar de virtual tourblijft online.
Dit is meteen ook een filmtip. WolfWalkers is het mooiste wat ik het afgelopen jaar heb gezien. Het is een animatiefilm van het Ierse productiehuis Cartoon Saloon. Ze zijn bekend van The Secret of Kells en Song of the Sea. Wat zij maken is echt ongezien. Hun films raken je. Er is een virtuele tour van de expo rond WolfWalkers beschikbaar, die ik ten zeerste aanraad.
Brecht Evens – Villa Verbeelding
Wat hij maakt is echt uniek in ons landschap. Je kunt de expo van Brecht Evens nog tot 16 oktober in het Hasseltse Villa Verbeelding gaan bekijken.
Verbeke Foundation
Elke keer dat ik er voorbij rijd zie ik iets anders fantasierijk door de bomen heen piepen en wil ik er op bezoek gaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
