Tijdens het Shinto Kanamara Matsuri festival gooien Japanners preutsheid overboord

Het moet één van de vreemdste festivals ter wereld zijn en het mag dan ook niet verbazen dat het gebeuren zich in Japan afspeelt. Tienduizenden feestvierders verdrongen zich zondag in de straten van het Japanse Kawasaki om er temidden van duizenden reuze(n)fallussen een ode te brengen aan de vruchtbaarheid.

Shinto Kanamara Matsuri, of het festival van de stalen fallus, is het moment bij uitstek voor de Japanners om eens goed uit de bol te gaan en, tenminste voor één dag, alle preutsheid overboord te gooien. Zoals de traditie het wil, trekken de festivalgangers de straat op aan de zijde van drie gigantische beeltenissen van een penis, waarvan één zo groot als een volwassen mens. Japan zou Japan niet zijn mocht er ook niet ruim aandacht worden besteed aan de inwendige mens. Zo zijn er eetbare fallussen in allerlei soorten en maten, in chocolade, ijs- of snoepvorm. Voor wie al dat nog niet decadent genoeg is, zijn er falluskostuums, brillen met een fallusneus, fallusstraatdecoratie, fallussleutelhangers en… opblaaspoppen.

Al die folklore heeft tegelijk ook opvoedkundige waarde, zegt priester Hiroyuki Nakamura van het plaatselijke Kanayama-schrijn. “Als jonge kinderen het (de mannelijke geslachtsdelen) nooit te zien krijgen, panikeren ze misschien wanneer ze er plots wel mee geconfronteerd worden”, legt hij uit. “De mensen komen bidden voor geluk en vragen aan de goden om hen te beschermen. Het festival kent zijn wortels in het verleden, maar heeft ook een grote rol te spelen in onze moderne samenleving.”

Demon in de vagina

Een legende mag natuurlijk ook niet ontbreken. Volgens de overlevering kent de ijzeren fallus zijn oorsprong in het Edotijdperk (1603-1868) toen er in de vagina van een vrouw een demon met scherpe puntige tanden huisde, die alle minnaars van de onfortuinlijke dame prompt castreerde. Om de vrouw toch aan haar trekken te helpen, kwam een plaatselijke smid op de proppen met een soort van stalen dildo, waarop de demon zijn tanden stukbeet.

Vandaag de dag prijkt op de binnenplaats van het heiligdom een stalen fallus van een meter groot, als teken van eerbetoon aan de vruchtbaarheid, het baren van kinderen en om bescherming te vragen voor seksueel overdraagbare ziekten. Na verloop van tijd kwamen ook prostituees naar het schrijn afgezakt, tot het heiligdom in de jaren zeventig uiteindelijk een toeristische attractie werd. Het geld dat wordt ingezameld met de verkoop van erotische producten gaat overigens naar aidsonderzoek. (Belga)