Taj Mahal – Geschiedenis

De bouw van de Taj Mahal begon in 1631. Bij het project waren ten minste 37 architecten van over de hele wereld betrokken. Eén van de belangrijkste was de Iranese Isa Khan. Omdat de keizer dacht dat geen enkele architect zich in zijn situatie zou kunnen inleven, liet hij de verloofde van deze Iranese architect ombrengen. Daardoor kreeg de architect een visioen, waarin een witte en zwarte Taj Mahal tegenover elkaar stonden. Zo is het ontwerp van de Taj Mahal volgens de legende ontstaan.

Daarnaast werkten heel wat andere specialisten mee aan het immense bouwwerk. Zo kwamen de beeldhouwers uit Bukhara en de kalligrafen uit Syrië en Perzië. Ook was er een specialist voor de torentjes en iemand die enkel marmeren bloemen uitkerfde. Gedurende 22 jaar werkten 20.000 bouwvakkers aan de realisatie van het schitterende witte praalgraf. Volgens de geschiedenis liet de Mogol-keizer Shah Jahan de handen van zijn mensen afhakken toen het graf af was.

Opdrachtgever Shah Jahan wilde, naast het witte graf voor zijn vrouw, een zelfde graf voor zichzelf in het zwart optrekken. Maar het bleef bij een wens. Shah Jahan werd afgezet door één van zijn zonen en opgesloten in het Fort van Agra. Daar keek hij, tijdens de zeven jaar die hem nog restten, uit op het graf van zijn vrouw. Na zijn dood in 1666 werd zijn tombe wel bij die van zijn vrouw Mumtaz Mahal, onder in de Taj Mahal, gezet.

Op het einde van de 19e eeuw raakten delen van de Taj Mahal in verval. Tijdens de Indische opstanden van 1857 kapten Britse soldaten en leden van de regering stenen uit de muren van de Taj Mahal. Eind 19e eeuw gaf de Britse politicus en onderkoning van India, Lord George Curzon, het bevel tot restauratie. Daardoor zag de Taj Mahal er in 1908 terug uit zoals weleer. Daarnaast bestelde Lord Curzon de grote lamp, die gemodelleerd was naar een lamp in de moskee van Caïro. Ook de tuin kreeg in die periode zijn huidige vorm.

Om het gebouw te beschermen werden er zowel tijdens de Tweede Wereldoorlog als tijdens de Indiaas-Pakistaanse conflicten eind jaren zestig stellingen rond de Taj Mahal opgetrokken. Tegenwoordig vormen de vervuiling en zure regen de grootste bedreiging voor de Taj Mahal.

Sinds 1983 prijkt de Taj Mahal op de werelderfgoedlijst van UNESCO.