Taj Mahal – Beschrijving

De Taj Mahal is gebouwd op een stuk land ten zuiden van Agra. Hoewel vooral de witte tempel wereldberoemd is, behelst de site van de Taj Mahal een heel complex.

Voor de bouw werd het niveau van het land vijftig meter opgetrokken. Ook werd over een afstand van 15 kilometer een strook met aangestampte aarde aangelegd om materialen naar de site te vervoeren. Ossen werden ingezet om grote blokken steen op speciaal daarvoor ontworpen wagens te trekken. Andere dieren voerden via touwen en emmertjes water aan voor de werkzaamheden.

Bij het transport van de materialen hielpen dan weer meer dan duizend olifanten. Die kwamen uit zowat heel Azië: het witte marmer van Rajasthan, de jade van China en de Lapis lazuli van Afghanistan. In totaal zijn meer dan twintig verschillende soorten stenen in het witte marmer ingelegd.

De Taj Mahal zelf bestaat uit een centraal gebouw omgeven door vier minaretten. Het monument is zo’n 58 meter hoog en 56 meter breed. In het centrale gebouw ligt aan de westzijde een moskee en aan de oostkant een gastenverblijf. Het volkomen symmetrische complex staat op een groot marmeren platform van 10.000 vierkante meter. Ook de Taj Mahal zelf bestaat uit wit marmer.

De ingang heeft de vorm van een boog. Bovenop staan één grote en twee kleinere koepels. Die grote koepel is gekroond door een torenspits, die als top een maan heeft. Dat is een typisch islamitisch symbool. De twee uiteinden van de maan wijzen naar de hemel, waardoor ze samen met de torenspits een drietand vormen. Die symboliseert dan weer op een traditioneel Hindoeïstische manier de god Shiva.

De vier minaretten op de hoeken van het platform zijn elk meer dan veertig meter hoog. Ze weerspiegelen het streven van de ontwerpers van de Taj Mahal naar symmetrie. De minaretten hebben ook echt een functie, het is de bedoeling dat de moëddzin vanuit de minaretten oproept tot het gebed.

Vooral de centrale marmeren koepel boven de tombe spreekt tot de verbeelding. Hij is ongeveer 35 meter hoog. Vanwege zijn vorm wordt de koepel vaak vergeleken met een ajuin. Rondom de grote centrale koepel staan nog vier kleinere koepeltjes, die de ajuin-vorm van de centrale koepel weerspiegelen. Door hun pijlers valt licht binnen in het interieur. Ten derde staan er nog een soort decoratieve torentjes op de Taj Mahal om de hoogte te benadrukken. Tenslotte versterkt de decoratie, in de vorm van lotussen, op de drie architecturale elementen het gevoel van hoogte nog.