Het vijftigjarige overlijden van groots staatsman Winston Churchill wordt in 2015 herdacht. Maar de man was meer dan een bekwaam politicus. Zet de kleine stap over het Kanaal en maak via een roadtrip doorheen Kent kennis met zowel de mysterieuze kantjes van wijlen Churchill als de verborgen pareltjes van Engeland.
Of u zich nu graag verdiept in de rijke geschiedenis van Engeland, ronddwaalt in eindeloze tuinen of geniet van de best bereide maaltijden bij een glaasje bubbels: iedereen komt aan zijn trekken in Kent. En koren op de molen: het is slechts een klein eind over het Kanaal.
De leukste manier om Kent te ontdekken, is per auto. Laat u niet afschrikken door het links rijden, dat went wel: misschien zelfs zo, dat u terug thuis verkeerdelijk tracht die vreemde gewoonte vol te houden. Een eerste etappe door bossen en eindeloze velden bezaaid met pony’s en schapen brengt u naar Chartwell: een must voor wie houdt van Winston Churchill; antieke maar vooral authentieke herinneringen aan lang vervlogen tijden in de vorm van een landhuis en inboedel; kunst en groen zo ver u zien kan.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
De Battle of Britain Memorial is eigenlijk de laatste stop op weg naar de formidabel bewaarde War Tunnels in Dover. Die werden in 1798 gebouwd om begin jaren 1800 smokkelaars tegen te gaan. Doorheen de tunnels is op die manier graffiti van zowel 200 jaar oud als uit de jaren 1940 terug te vinden.
De tunnels werden op drie niveaus gebouwd. Het middelste niveau op 30 meter onder de grond – Casemate Level – is het oudste. Daarboven werd in 1942 het Hospital Level gebouwd (21 meter diepte) en in 1943 kwam het laagste niveau voor leger en marine erbij, dat echter niet voor publiek toegankelijk is omdat het te gevaarlijk zou zijn.
Op het Casemate-niveau herbeleeft u de oorlog via geluid en beeld terwijl u door de donkere tunnels wordt opgejaagd. Ook het ziekenhuis kan u bezoeken. Dat werd gebouwd om zwaargewonden en doden op te vangen, maar de rol ervan werd beperkt toen D-Day verplaatst werd. Door er ook Duitse soldaten te verzorgen, kon het ziekenhuis echter toch een belangrijke rol spelen: door goede relaties met de vijandelijke patiënten op te bouwen werden de V1 en V2 ontdekt.
Op het Hospital-niveau beleeft u de oorlog allicht nog intenser dan op Casemate. Geuren werden artificieel nagebootst, zodat u zelfs in de keuken de stoofpot die klaarligt voor de patiënt kan ruiken. U maakt een operatie mee en ondervindt wat bombardementen betekenden als u plots enkel zwart voor ogen ziet.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
War Tunnels: herbeleef de oorlog
Battle of Britain Memorial: tot rust komen buiten de muren, film en spel binnen
Wat verderop langs de kust bevindt zich de Battle of Britain Memorial in Capel-Le-Ferne. Zopas werd daar bovendien door The Queen herself de in de vorm van een vleugel gebouwde ‘Experience’ geopend. Die geeft niet alleen mooi zicht op de memorial, het grasveld en de zee, maar leidt u interactief doorheen de Battle of Britain – het verhaal van Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog – met film en spel: u stelt zelf een vliegtuig samen, ondersteund de commands and services via telefoon, vergelijkt de verschillende toestellen die deelnamen aan de oorlog, wordt uitgedaagd de Luftwaffe te stoppen en kan zich verkleden als kapitein of piloot.
De Battle of Britain Memorial is eigenlijk de laatste stop op weg naar de formidabel bewaarde War Tunnels in Dover. Die werden in 1798 gebouwd om begin jaren 1800 smokkelaars tegen te gaan. Doorheen de tunnels is op die manier graffiti van zowel 200 jaar oud als uit de jaren 1940 terug te vinden.
De tunnels werden op drie niveaus gebouwd. Het middelste niveau op 30 meter onder de grond – Casemate Level – is het oudste. Daarboven werd in 1942 het Hospital Level gebouwd (21 meter diepte) en in 1943 kwam het laagste niveau voor leger en marine erbij, dat echter niet voor publiek toegankelijk is omdat het te gevaarlijk zou zijn.
Op het Casemate-niveau herbeleeft u de oorlog via geluid en beeld terwijl u door de donkere tunnels wordt opgejaagd. Ook het ziekenhuis kan u bezoeken. Dat werd gebouwd om zwaargewonden en doden op te vangen, maar de rol ervan werd beperkt toen D-Day verplaatst werd. Door er ook Duitse soldaten te verzorgen, kon het ziekenhuis echter toch een belangrijke rol spelen: door goede relaties met de vijandelijke patiënten op te bouwen werden de V1 en V2 ontdekt.
Op het Hospital-niveau beleeft u de oorlog allicht nog intenser dan op Casemate. Geuren werden artificieel nagebootst, zodat u zelfs in de keuken de stoofpot die klaarligt voor de patiënt kan ruiken. U maakt een operatie mee en ondervindt wat bombardementen betekenden als u plots enkel zwart voor ogen ziet.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
Battle of Britain Memorial: tot rust komen buiten de muren, film en spel binnen
Na een doortocht in het groene binnenland kan u de reis weer richting kust voortzetten. Neem onderweg gerust even pauze in een typisch Engels restaurantje. Het hoeft niet altijd bonen en worst te zijn wat de pot schaft. Genieten van de Engelse keuken zoals u die nog nooit geproefd hebt, kan bovendien bij een glaasje schuimwijn uit de streek.
Tip: de Chalksole Estate Vineyard werd beplant met chardonnay, pinot noir en pinot meunier. De bodem in deze regio in Kent zou vergelijkbaar zijn met die in de Franse Champagnestreek. Het Engelse streekproduct wordt gemaakt in de Chapel Down Winery.
U bevindt zich vlak bij Abott’s Cliff langs de Dover-Folkestone Heritage Coast. Een aangename wandeling door het hoge gras boven de woeste zee, of een fietstocht langsheen het hele traject, en u komt vast de eerste must-see aan de kust tegen: de Sound Mirrors. Het is een soort ‘betonnen oor’ dat werd ingezet om naderende schepen en vliegtuigen te detecteren. Ze werden gebruikt tussen 1916 en 1930 en hadden tijdens de Wereldoorlogen maar weinig nut: bombardementen tijdens WOI werden door zeppelins uitgevoerd en WOII kende de introductie van de radar. Het gebrek aan toepassing buiten beschouwing gelaten, draagt het bij tot het idee van grootsheid hier aan de rand van Engeland.
Battle of Britain Memorial: tot rust komen buiten de muren, film en spel binnen
Wat verderop langs de kust bevindt zich de Battle of Britain Memorial in Capel-Le-Ferne. Zopas werd daar bovendien door The Queen herself de in de vorm van een vleugel gebouwde ‘Experience’ geopend. Die geeft niet alleen mooi zicht op de memorial, het grasveld en de zee, maar leidt u interactief doorheen de Battle of Britain – het verhaal van Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog – met film en spel: u stelt zelf een vliegtuig samen, ondersteund de commands and services via telefoon, vergelijkt de verschillende toestellen die deelnamen aan de oorlog, wordt uitgedaagd de Luftwaffe te stoppen en kan zich verkleden als kapitein of piloot.
De Battle of Britain Memorial is eigenlijk de laatste stop op weg naar de formidabel bewaarde War Tunnels in Dover. Die werden in 1798 gebouwd om begin jaren 1800 smokkelaars tegen te gaan. Doorheen de tunnels is op die manier graffiti van zowel 200 jaar oud als uit de jaren 1940 terug te vinden.
De tunnels werden op drie niveaus gebouwd. Het middelste niveau op 30 meter onder de grond – Casemate Level – is het oudste. Daarboven werd in 1942 het Hospital Level gebouwd (21 meter diepte) en in 1943 kwam het laagste niveau voor leger en marine erbij, dat echter niet voor publiek toegankelijk is omdat het te gevaarlijk zou zijn.
Op het Casemate-niveau herbeleeft u de oorlog via geluid en beeld terwijl u door de donkere tunnels wordt opgejaagd. Ook het ziekenhuis kan u bezoeken. Dat werd gebouwd om zwaargewonden en doden op te vangen, maar de rol ervan werd beperkt toen D-Day verplaatst werd. Door er ook Duitse soldaten te verzorgen, kon het ziekenhuis echter toch een belangrijke rol spelen: door goede relaties met de vijandelijke patiënten op te bouwen werden de V1 en V2 ontdekt.
Op het Hospital-niveau beleeft u de oorlog allicht nog intenser dan op Casemate. Geuren werden artificieel nagebootst, zodat u zelfs in de keuken de stoofpot die klaarligt voor de patiënt kan ruiken. U maakt een operatie mee en ondervindt wat bombardementen betekenden als u plots enkel zwart voor ogen ziet.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
Een andere historische parel is Ightham Mote: het meest volledige middeleeuwse huis bevindt zich in Sevenoaks, Kent op slechts een halfuurtje rijden van het domein Chartwell. Churchill maakte een schilderij van de woning, meteen ook het enige werk dat hij ooit (aan 50 pond) verkocht en het is nog steeds in Ightham Mote te bewonderen.
Een mote is een gracht rond een huis. Hier ook aanwezig, maar in dit geval verwijst de term echter naar een ‘ontmoetingsplaats’. Een ham is een kleine vestiging en Ight was een leider uit de achtste eeuw. Dus het domein is de ontmoetingsplaats van de vestiging van leider Ight.
Wat Ightham Mote zo bijzonder maakt, is dat elke kamer een laag van elke eeuw bevat: een lappendeken van geschiedenis zeg maar. In plaats van de woning plat te gooien en opnieuw te bouwen, voegden nieuwe eigenaars vanaf de bouw in 1320 telkens zelf stukken toe.
De grote hal of eetzaal is een meesterwerk van middeleeuwse constructie: het dak rust niet op de bogen, maar op de wanden. Iets waar de laatste eigenaar, vrijgezelle Amerikaan Charles Henry Robinson, graag mee spotte. In de zaal voegde hij allerlei mopjes toe: de mannen die de bogen op hun rug dragen, dragen dus eigenlijk geen gewicht; voorts staat een eenhoorn omgekeerd op zijn hoorn en siert een middeleeuws uitziend ridderharnas de kamer, terwijl het gewoon in de negentiende eeuw gemaakt werd. Harry Potter-liefhebbers kunnen aan de wand ook een schilderij bewonderen van dame Dorothy Bonham: familie van Bellatrix Lestrange-vertolkster Helena Bonham-Carter.
Herinnering aan Catharina van Aragon
Maar wat Ightham Mote echt zo bijzonder maakt, zijn de vele zaken die naar Catharina van Aragon verwijzen. De Spaanse was gehuwd met Hendrik VIII en koningin van Engeland tussen 1509 en 1534. In de grote hal is een prachtig glasraam te zien met haar wapenschild en verder in het huis bevinden zich nog een zestiende-eeuws Spaans kruis en een beschilderd plafond met al haar symbolen.
Dat plafond is trouwens heel zeldzaam: het werd nooit overschilderd of vernietigd en is daarom een schat voor geschiedkundigen. Bovendien kijkt de meest katholieke van alle koninginnen zo neer op de protestantse kapel die in 1630 en later in de woning gebouwd werd.
Een laatste kamer die u niet over het hoofd mag zien is die van dame Dorothy of de tearoom. Als u geen uur door het Venetiaanse raam naar buiten over het uitgestrekte landschap staat te turen, kijkt u uw ogen vast uit op het handgeschilderde chinese behangpapier uit 1752.
Bonuspunten voor wie op weg naar buiten Robinsons assen in de bakstenen muur spot.
Na een doortocht in het groene binnenland kan u de reis weer richting kust voortzetten. Neem onderweg gerust even pauze in een typisch Engels restaurantje. Het hoeft niet altijd bonen en worst te zijn wat de pot schaft. Genieten van de Engelse keuken zoals u die nog nooit geproefd hebt, kan bovendien bij een glaasje schuimwijn uit de streek.
U bevindt zich vlak bij Abott’s Cliff langs de Dover-Folkestone Heritage Coast. Een aangename wandeling door het hoge gras boven de woeste zee, of een fietstocht langsheen het hele traject, en u komt vast de eerste must-see aan de kust tegen: de Sound Mirrors. Het is een soort ‘betonnen oor’ dat werd ingezet om naderende schepen en vliegtuigen te detecteren. Ze werden gebruikt tussen 1916 en 1930 en hadden tijdens de Wereldoorlogen maar weinig nut: bombardementen tijdens WOI werden door zeppelins uitgevoerd en WOII kende de introductie van de radar. Het gebrek aan toepassing buiten beschouwing gelaten, draagt het bij tot het idee van grootsheid hier aan de rand van Engeland.
Battle of Britain Memorial: tot rust komen buiten de muren, film en spel binnen
Wat verderop langs de kust bevindt zich de Battle of Britain Memorial in Capel-Le-Ferne. Zopas werd daar bovendien door The Queen herself de in de vorm van een vleugel gebouwde ‘Experience’ geopend. Die geeft niet alleen mooi zicht op de memorial, het grasveld en de zee, maar leidt u interactief doorheen de Battle of Britain – het verhaal van Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog – met film en spel: u stelt zelf een vliegtuig samen, ondersteund de commands and services via telefoon, vergelijkt de verschillende toestellen die deelnamen aan de oorlog, wordt uitgedaagd de Luftwaffe te stoppen en kan zich verkleden als kapitein of piloot.
De Battle of Britain Memorial is eigenlijk de laatste stop op weg naar de formidabel bewaarde War Tunnels in Dover. Die werden in 1798 gebouwd om begin jaren 1800 smokkelaars tegen te gaan. Doorheen de tunnels is op die manier graffiti van zowel 200 jaar oud als uit de jaren 1940 terug te vinden.
De tunnels werden op drie niveaus gebouwd. Het middelste niveau op 30 meter onder de grond – Casemate Level – is het oudste. Daarboven werd in 1942 het Hospital Level gebouwd (21 meter diepte) en in 1943 kwam het laagste niveau voor leger en marine erbij, dat echter niet voor publiek toegankelijk is omdat het te gevaarlijk zou zijn.
Op het Casemate-niveau herbeleeft u de oorlog via geluid en beeld terwijl u door de donkere tunnels wordt opgejaagd. Ook het ziekenhuis kan u bezoeken. Dat werd gebouwd om zwaargewonden en doden op te vangen, maar de rol ervan werd beperkt toen D-Day verplaatst werd. Door er ook Duitse soldaten te verzorgen, kon het ziekenhuis echter toch een belangrijke rol spelen: door goede relaties met de vijandelijke patiënten op te bouwen werden de V1 en V2 ontdekt.
Op het Hospital-niveau beleeft u de oorlog allicht nog intenser dan op Casemate. Geuren werden artificieel nagebootst, zodat u zelfs in de keuken de stoofpot die klaarligt voor de patiënt kan ruiken. U maakt een operatie mee en ondervindt wat bombardementen betekenden als u plots enkel zwart voor ogen ziet.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
Ightham Mote: lappendeken van geschiedenis
Chartwell: het landschap dat Churchill zijn geldzorgen deed vergeten
Tip: een mini-break om bijvoorbeeld te genieten van de vele shopmogelijkheden in Londen is perfect mogelijk vanuit Kent met een korte treinrit heen-en-terug.
Churchill en zijn vrouw Clementine hadden dan wel een woning in Londen, in 1922 kochten ze het domein met landhuis Chartwell voor een schamele 5.000 pond (een andere niet zo schamele 18.000 pond werd in renovatie gepompt). Gelegen op enkele kilometers ten zuiden van Westerham, ligt het trouwens ook slechts een steenworp van de bruisende hoofdstad.
Chartwell biedt een eerste glimp in de verborgen waaier van talenten van wijlen Churchill. In 1915 ontdekte die de schilderkunst. Meer dan op portretten, legde de staatsman zich toe op landschappen en laat Chartwell nu een mooi exemplaar zijn: meteen de reden waarom Churchill het domein kocht. Want erg breed had ‘ie het niet: als parlementslid verdiende hij zo’n 300 pond en zijn schilderijen verkocht hij niet. Geld moest de staatsman uit zijn boeken, artikels en een trust fund van de familie halen. ‘Clementine was altijd bezorgd om geld’, vertelt de gids. ‘Maar hij hield zo erg van Chartwell, dat hij het kocht.’
Napoleon, sigaren en geschenken van Stalin
Vanuit elk raam kan u het landschap dat de oud-premier zo bekoorde, bewonderen. Maar ook binnen de muren van het landhuis zijn bijzondere schatten terug te vinden. Zo zal u heel wat Napoleon-beelden aantreffen: Churchill was erg geïnteresseerd in diens strategieën. Ook zijn er nog echte sigaren – een gewoonte die hij na een bezoek aan Cuba opnam – in het huis te zien, kan u zijn beroemde siren suit bewonderen – een comfortabel en praktisch maatpak met rits in alle kleuren en stoffen om zich snel te kunnen omkleden tijdens de oorlog – en snuisterijen als een stoel van de kroning van Queen Elisabeth II en geschenken van Jozef Stalin.
Atelier in het groen
Met Jock the 6th, een rosse tijgerkat van het domein, aan uw zijde kan u vervolgens de wandeling maken naar Churchills atelier. De man kon niet alleen goed schrijven – hij won de nobelprijs voor Literatuur in 1953 – hij kon dus ook een aardig stukje schilderen. Het bewijs daarvan is verzameld in zijn atelier tussen vijvers, zwembad, moestuin en ander groen. Een leuk extraatje daar in de vitrinekast: Churchill kreeg ooit schaakstukken geschonken uit V1- en V2-materiaal van de Antwerpse brandweer.
Een andere historische parel is Ightham Mote: het meest volledige middeleeuwse huis bevindt zich in Sevenoaks, Kent op slechts een halfuurtje rijden van het domein Chartwell. Churchill maakte een schilderij van de woning, meteen ook het enige werk dat hij ooit (aan 50 pond) verkocht en het is nog steeds in Ightham Mote te bewonderen.
Een mote is een gracht rond een huis. Hier ook aanwezig, maar in dit geval verwijst de term echter naar een ‘ontmoetingsplaats’. Een ham is een kleine vestiging en Ight was een leider uit de achtste eeuw. Dus het domein is de ontmoetingsplaats van de vestiging van leider Ight.
Wat Ightham Mote zo bijzonder maakt, is dat elke kamer een laag van elke eeuw bevat: een lappendeken van geschiedenis zeg maar. In plaats van de woning plat te gooien en opnieuw te bouwen, voegden nieuwe eigenaars vanaf de bouw in 1320 telkens zelf stukken toe.
De grote hal of eetzaal is een meesterwerk van middeleeuwse constructie: het dak rust niet op de bogen, maar op de wanden. Iets waar de laatste eigenaar, vrijgezelle Amerikaan Charles Henry Robinson, graag mee spotte. In de zaal voegde hij allerlei mopjes toe: de mannen die de bogen op hun rug dragen, dragen dus eigenlijk geen gewicht; voorts staat een eenhoorn omgekeerd op zijn hoorn en siert een middeleeuws uitziend ridderharnas de kamer, terwijl het gewoon in de negentiende eeuw gemaakt werd. Harry Potter-liefhebbers kunnen aan de wand ook een schilderij bewonderen van dame Dorothy Bonham: familie van Bellatrix Lestrange-vertolkster Helena Bonham-Carter.
Herinnering aan Catharina van Aragon
Maar wat Ightham Mote echt zo bijzonder maakt, zijn de vele zaken die naar Catharina van Aragon verwijzen. De Spaanse was gehuwd met Hendrik VIII en koningin van Engeland tussen 1509 en 1534. In de grote hal is een prachtig glasraam te zien met haar wapenschild en verder in het huis bevinden zich nog een zestiende-eeuws Spaans kruis en een beschilderd plafond met al haar symbolen.
Dat plafond is trouwens heel zeldzaam: het werd nooit overschilderd of vernietigd en is daarom een schat voor geschiedkundigen. Bovendien kijkt de meest katholieke van alle koninginnen zo neer op de protestantse kapel die in 1630 en later in de woning gebouwd werd.
Een laatste kamer die u niet over het hoofd mag zien is die van dame Dorothy of de tearoom. Als u geen uur door het Venetiaanse raam naar buiten over het uitgestrekte landschap staat te turen, kijkt u uw ogen vast uit op het handgeschilderde chinese behangpapier uit 1752.
Bonuspunten voor wie op weg naar buiten Robinsons assen in de bakstenen muur spot.
Na een doortocht in het groene binnenland kan u de reis weer richting kust voortzetten. Neem onderweg gerust even pauze in een typisch Engels restaurantje. Het hoeft niet altijd bonen en worst te zijn wat de pot schaft. Genieten van de Engelse keuken zoals u die nog nooit geproefd hebt, kan bovendien bij een glaasje schuimwijn uit de streek.
U bevindt zich vlak bij Abott’s Cliff langs de Dover-Folkestone Heritage Coast. Een aangename wandeling door het hoge gras boven de woeste zee, of een fietstocht langsheen het hele traject, en u komt vast de eerste must-see aan de kust tegen: de Sound Mirrors. Het is een soort ‘betonnen oor’ dat werd ingezet om naderende schepen en vliegtuigen te detecteren. Ze werden gebruikt tussen 1916 en 1930 en hadden tijdens de Wereldoorlogen maar weinig nut: bombardementen tijdens WOI werden door zeppelins uitgevoerd en WOII kende de introductie van de radar. Het gebrek aan toepassing buiten beschouwing gelaten, draagt het bij tot het idee van grootsheid hier aan de rand van Engeland.
Battle of Britain Memorial: tot rust komen buiten de muren, film en spel binnen
Wat verderop langs de kust bevindt zich de Battle of Britain Memorial in Capel-Le-Ferne. Zopas werd daar bovendien door The Queen herself de in de vorm van een vleugel gebouwde ‘Experience’ geopend. Die geeft niet alleen mooi zicht op de memorial, het grasveld en de zee, maar leidt u interactief doorheen de Battle of Britain – het verhaal van Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog – met film en spel: u stelt zelf een vliegtuig samen, ondersteund de commands and services via telefoon, vergelijkt de verschillende toestellen die deelnamen aan de oorlog, wordt uitgedaagd de Luftwaffe te stoppen en kan zich verkleden als kapitein of piloot.
Chartwell: het landschap dat Churchill zijn geldzorgen deed vergeten
De Battle of Britain Memorial is eigenlijk de laatste stop op weg naar de formidabel bewaarde War Tunnels in Dover. Die werden in 1798 gebouwd om begin jaren 1800 smokkelaars tegen te gaan. Doorheen de tunnels is op die manier graffiti van zowel 200 jaar oud als uit de jaren 1940 terug te vinden.
De tunnels werden op drie niveaus gebouwd. Het middelste niveau op 30 meter onder de grond – Casemate Level – is het oudste. Daarboven werd in 1942 het Hospital Level gebouwd (21 meter diepte) en in 1943 kwam het laagste niveau voor leger en marine erbij, dat echter niet voor publiek toegankelijk is omdat het te gevaarlijk zou zijn.
Op het Casemate-niveau herbeleeft u de oorlog via geluid en beeld terwijl u door de donkere tunnels wordt opgejaagd. Ook het ziekenhuis kan u bezoeken. Dat werd gebouwd om zwaargewonden en doden op te vangen, maar de rol ervan werd beperkt toen D-Day verplaatst werd. Door er ook Duitse soldaten te verzorgen, kon het ziekenhuis echter toch een belangrijke rol spelen: door goede relaties met de vijandelijke patiënten op te bouwen werden de V1 en V2 ontdekt.
Op het Hospital-niveau beleeft u de oorlog allicht nog intenser dan op Casemate. Geuren werden artificieel nagebootst, zodat u zelfs in de keuken de stoofpot die klaarligt voor de patiënt kan ruiken. U maakt een operatie mee en ondervindt wat bombardementen betekenden als u plots enkel zwart voor ogen ziet.
Als u uiteindelijk de 75 trappen terug naar de oppervlakte oploopt, kan u als uitstekende afsluiter Dover Castle bezoeken en nog meer trappen oplopen. Het kasteel werd tijdens de oorlog niet één keer geraakt. Het werd enkel beschadigd door de eigen artillerie. Vermoed wordt, dat het gespaard werd omwille van Hitlers fascinatie met de Britse geschiedenis. Het uitzicht is de tocht naar boven helemaal waard. Of het nu mistig is, regent of 100 kilometer per uur waait. Alle weersomstandigheden werpen een uniek licht op het eeuwenoude kasteel.
Helaas bevindt zich aan de voet van de heuvel de ferry terug naar de overkant. Maar op dezelfde manier als op de heenreis, kan u de triestheid van terug te moeten keren aanzienlijk inperken. Vergeet bovendien niet, dat het maar een korte bootreis over het Kanaal is: vanaf nu verleent elk weekend zich tot de rijke ervaring van het Engelse landschap.
Chartwell: het landschap dat Churchill zijn geldzorgen deed vergeten
