Edinburgh

In Edinburgh is meer te zien dan een oud kasteel en winkels vol met tweed en tartan. Een verrassend museum voor moderne kunst bijvoorbeeld of een trendy havenkwartier.

In Edinburgh is meer te zien dan een oud kasteel en winkels vol met tweed en tartan. Een verrassend museum voor moderne kunst bijvoorbeeld of een trendy havenkwartier.

Gratis reisboek over Edinburgh
Wat moet je zien
Geschiedenis
Hoe geraak je er?
Aan tafel
Tips en links

Dat kasteel, daar kan je natuurlijk niet omheen. Het is het oudste van Schotland, en vanop een uitgedoofde vulkaan domineert het op majestueuze wijze de stad. De straat die vanaf de burcht naar beneden loopt is de Royal Mile, de ruggengraat van de stad. Zij eindigt precies een mile verder bij Holyrood House, eerst een abdij en later het koninklijk paleis. Vandaag trouwens nog steeds de officiële residentie van de Engelse koningin in Schotland.

Links en rechts van de Royal Mile liggen de closes, smalle straatjes, waar zich vroeger wel eens opstoppingen voordeden van draagstoelen, de toenmalige taxi’s waarmee de dames zich naar de kroegen lieten voeren.

Bij de burcht buldert iedere dag om één uur een krachtig kanonschot. De Edinburghers zetten er hun klok op gelijk. In de Crown Room liggen de Schotse kroonjuwelen en de Stone of Destiny, de steen waarop Schotse koningen werden gekroond, te schitteren.

De New Town kwam er toen op het einde van de 18de eeuw de Old Town te vol en te vuil geworden was. De 23-jarige architect James Craig kreeg de opdracht een nieuwe stad te bouwen, en het werd een schitterend staaltje van neoclassicistische architectuur.

Mooier dan Bath, zeggen plaatselijke chauvinisten, Sint-Petersburg zien zij qua schoonheid zo’n beetje in de buurt komen. Het centrum van deze wijk wordt gevormd door drie parallelle straten: Queen Street, George Street en Princes Street, dé winkelstraat van Edinburgh.

Wat vele bezoekers verrast, is dat Edinburgh met The Gallery of Modern Art zo’n schitterend museum voor moderne kunst heeft. Prachtig gehuisvest in de voormalige John Watson’s School in Dean, een kerstkaartdorpje, op slechts vijf minuten wandelen van Princes Street.

The Gallery is het enige Britse nationale museum dat uitsluitend aan de twintigste eeuw is gewijd. En de collectie mag er zijn: Picasso, Léger, Klee, Braque, Dalí, Breton…

Wie van het ene tijdperk in het andere wil duiken, moet even doorstappen tot aan het schilderachtige kerkhof van Deacon. Heel wat mensen die hier begraven liggen, zijn nog in de achttiende eeuw geboren.

Door Dean village stroomt The Water of Leith, en als je dat riviertje helemaal zou volgen, kom je logischerwijze uit in Leith, het havenkwartier van Edinburgh. Zoals in zoveel steden is the waterfront hier the place to be. De regering heeft miljoenen gestoken in de restauratie van pakhuizen en oude woonblokken, en Leith is nu een favoriete vestigingsplaats voor reclamebureaus, designers en andere trendy bedrijfjes.

In het nabijgelegen Newhaven, dat een geschiedenis heeft die teruggaat tot de vijftiende eeuw, heeft deze yuppificatie nog niet toegeslagen. Ooit trokken de visvrouwen van hier met een mand met meer dan vijftig kilo vis op hun rug naar het centrum van Edinburgh. De oude visserstradities worden in beeld gebracht in een klein maar interessant museumpje aan het water.

Op een videoscherm kan je het plaatselijk koor aan het werk zien: allemaal respectabele dames, maar ze noemen zich nog steeds fier ‘De Viswijven’.