De favoriete adressen van Dieter Vander Velpen: van een Griekse villa in Frankrijk tot Wes Anderson-vibes in Lissabon

Deze zomer vragen we bekenden welke memorabele winkels, musea en horecazaken zij op hun reizen tegenkwamen. Deze week: internationaal veelgevraagd architect Dieter Vander Velpen.

Villa Kérylos, Beaulieu-sur-Mer

“Deze schitterende luxevilla en museumwoning vlakbij Saint-Jean-Cap-Ferrat en Nice bezoek ik graag om geïnspireerd te worden. Ze ligt zoals de tempels van de oude Grieken op een idyllische locatie aan het water en werd in 1902 gebouwd als vakantiewoning, door een Franse archeoloog. Wat er een architecturaal unicum van maakt, is dat ze lijkt op een klassieke Griekse villa met een zuilengalerij, mozaïeken en andere kenmerken, maar dan wel met alle luxe die begin 20ste eeuw voorhanden was, zoals een moderne badkamer en vloerverwarming. De originele interieurinrichting bleef behouden en is prachtig gestileerd, en veel meer een aanrader voor designliefhebbers dan de nabijgelegen Villa Ephrussi de Rothschild, die door de talrijke celebrityhuwelijken veel toeristischer is. Om eerlijk te zijn: elke architect droomt ervan om een project als de Villa Kérylos te bouwen, een huis dat mensen meer dan honderd jaar later nog willen bezoeken.”

Impasse Gustave Eiffel, Beaulieu-sur-Mer. villakerylos.fr

Solange Barcelona

“Ik ga elk jaar minstens een keer naar Barcelona. Mijn vrouw Patricia studeerde er, en zelf bezocht ik Barcelona al vaak toen ik in Valencia studeerde. Deze zaak duikt regelmatig op in lijstjes van de beste cocktailbars te wereld, maar trekt toch vooral locals. Het interieur is heel gesofisticeerd en luxueus met materialen als fluweel en messing en een warme, intieme uitstraling. Als je graag een klassieke cocktail drinkt in een retrodecor dat niet zou misstaan in The Great Gatsby of de James Bond-films, is dit de ideale plek.”

Carrer d’Aribau 143, Barcelona. solangecocktail.com

Recinte Modernista de San Pau, Barcelona

“Dit gigantische ziekenhuiscomplex van Lluís Domènech i Montaner werd voltooid in 1930 en is het grootste voorbeeld van de Catalaanse modernistische architectuur. Het werd na de sluiting in 2009 gerestaureerd en nadien geopend voor het publiek. De architectuur is heel rijkelijk met veel mozaïeken en smeedwerk, en in sommige paviljoenen krijg je een indruk van de operatiezalen en patiëntenzorg, die voor die tijd heel vernieuwend waren. De bijna dertig gebouwen zijn allemaal een beetje anders – ook na vier bezoeken ben ik er nog altijd niet op uitgekeken.”

Carrer de Sant Antoni Maria Claret 167, Barcelona. santpaubarcelona.org

Varanda, Lissabon

“Dit restaurant past helemaal in de theatrale esthetiek van Wes Anderson en ligt aan het Parque Eduardo VII, in het Four Seasons Ritz. Dat hotel is een ervaring op zich: het werd geopend in 1959 en was onder dictator António de Oliveira Salazar echt een showcase voor Portugees vakmanschap. Ook het restaurant ademt nog de tijd van toen, met groen tapijt, licht modernistisch designmeubilair, personeel in uniform en tafels die gigantisch ver uit elkaar staan. Ik zou hier dus niet zomaar binnenvallen op flip flops. De keuken is heel puur met veel seafood en andere lokale producten, en ook de brunch in het weekend is naar verluidt een aanrader.”

Rua Rodrigo da Fonseca 88, Lissabon. fourseasons.com/lisbon

Espasso, New York

“Deze mooie designgalerie in TriBeCa heeft naast New York filialen in Londen, Miami en Los Angeles en is gespecialiseerd in nieuwe edities van modern en hedendaags design uit Brazilië. Je vindt er stukken van iconen zoals Oscar Niemeyer, Sergio Rodrigues, Joaquim Tenreiro en Lina Bo Bardi, maar ook meer actuele namen als Arthur Casas en Carlos Motta. Alles staat ook op hun website en ze leveren wereldwijd, dus probeer ik af en toe een stuk op de kop te tikken voor mijn projecten.”

38 North Moore Street, New York. espasso.com

Le Coucou, New York

“Restaurants spreken ons meestal aan omwille van het gebouw, de inrichting of de architect erachter, niet omdat ze een ster hebben. Ook bij dit duurdere Franse restaurant ging het ons in de eerste plaats om het Amerikaanse architecten- en ontwerpersduo Roman and Williams dat de ruimte op een heel eclectische manier vormgaf. Ze werkten vroeger als setdesigners in de filmwereld, wat je ook voelt in hun theatrale ontwerpen voor restaurants en hotels. Dat Le Coucou een Michelinster heeft, ontdekten we pas later, maar dat was geen verrassing. De open keuken bereidt eigenzinnige versies van de klassieke Franse keuken en de bediening was bij ons bezoek perfect. Je eet er op witte tafellakens en de website vraagt om je op te kleden, maar het is geen stijve bedoening, zeker niet in vergelijking met Belgische sterrenrestaurants.”

138 Lafayette Street, New York. lecoucou.com

Grandmaster Recorders, Los Angeles

“Dit relaxte restaurant ontdekten we dit voorjaar, toen we in Los Angeles de inrichting van een villa afwerkten. Hollywood stond vroeger niet meteen bekend voor toprestaurants of hippe zaken, maar daar brengen een aantal nieuwkomers sinds de pandemie verandering in. Grandmaster Recorders opende in december ’21 op de locatie van een legendarische opnamestudio en ademt geschiedenis. Onder meer David Bowie, Stevie Wonder, de Red Hot Chilli Peppers en Kanye West namen er platen op, tot de studio er zes jaar geleden mee ophield. Nu hangen hier en daar verwijzingen naar het muzikale verleden van de plek, maar van de studio zie je niets meer. Je tafelt in een hangarachtige ruimte met industriële balken, zithoeken in hout en leder en wat planten, en tussen hip volk. Van het eten herinner ik me vooral heel hedendaagse en verse gerechten met Italiaanse en Australische invloeden, en achteraf kun elders in het gebouw naar de cocktaillounge of de rooftopbar, met zicht op de skyline en de Hollywood-letters.”

1518 North Cahuenga Boulevard, Los Angeles. grandmasterrecorders.com

The PuXuan, Beijing

“We werken bewust internationaal, dus integreer ik graag invloeden uit andere culturen in mijn werk. Jaarlijks probeer ik dan ook een verre reis te maken, liefst naar wereldsteden die veel interessante projecten te bieden hebben. Zo ontdekten we vlak voor de pandemie onder meer dit supermoderne luxehotel in Beijing. Het ligt vlak buiten de Verboden stad en is dus omgeven door historische panden, maar huist zelf in een strak en hoekig gebouw dat niet meteen zijn functie prijsgeeft. Toen we binnenwandelen, bleek het om een nieuw ontwerp te gaan van Ole Scheeren, een architect die jarenlang een grote hand had in de Aziatische projecten van Rem Koolhaas’ OMA. Een van de hotelmanagers is bovendien een Belg, zodat we onverwacht een rondleiding kregen. Het rustgevende interieur baadt in donkere tinten en heeft het beste lighting design dat ik ooit zag, met veel indirecte verlichting. De combinatie van minimalisme met Chinese invloeden is tegelijk strak, warm en rijkelijk, terwijl het restaurant met Franse en lokale invloeden speelt. Slaap of eet je er niet, ga dan tenminste een kijkje nemen.”

1 WangFuJing Street, Beijing. thepuxuan.com