Pionier in duurzame sportmode: ‘Met Pure by Luce wil ik een gat in de markt vullen’

De Belgische onderneemster Loes Vandekerckhove wil haar passie voor duurzame mode, sport en reizen delen. Dat doet ze met een eerste sportcollectie onder de naam Pure by Luce, die ze via crowdfunding op de markt probeert te brengen.

Hoe ben je op het idee gekomen om een eigen duurzaam sportmerk op te richten?

Loes: ‘Het idee had ik al wat langer. Toen ik twee jaar geleden tijdens mijn studies op uitwisseling was in Mexico zat ik met mijn hoofd in de wolken. Ik wilde na het afstuderen niet voor een groot bedrijf gaan werken, maar iets doen met mijn passies: duurzame mode, reizen en sport. Toen ik terug thuiskwam na de uitwisseling zag ik het iets realistischer. Ik bedacht me dat ik nog geen ervaring had en ben beginnen solliciteren. Ik kreeg een traineeship voor zes maanden in een modebedrijf. Daar leerde ik wel veel uit, maar het maakte me niet gelukkig. Ik werkte dus verder aan mijn idee rond een duurzame sportlijn en voerde onderzoek naar duurzaam sporttextiel en of dat überhaupt mogelijk is. Dat bleek niet zo simpel te zijn, want niet alle stoffen die als duurzaam in de markt worden geplaatst zijn ook echt duurzaam.

Vervolgens heb ik mijn idee gepitcht bij Start it @ KBC en ze waren enthousiast. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik in actie ben geschoten en mijn plannen ben beginnen uitvoeren.’

‘Ik wilde iets op de markt brengen waar mensen echt naar op zoek gaan’

‘Dat het duurzaam moest zijn, was voor mij heel logisch. Ik ben er toevallig mee in contact gekomen door een opdracht op school, waardoor ik in mijn persoonlijke leven veel bewuster ben geworden van duurzame mode. Vroeger volgde ik de trends meer, maar door me in de industrie te verdiepen wist ik dat zo’n shopgedrag net niet duurzaam was. Ik ontdekte merken die wel goed bezig zijn en duurzamer produceren en focuste me daarop.’

Heb je de indruk dat er niet veel aanbod is in de duurzame sportkledingindustrie?

Loes: ‘Drie jaar geleden ben ik bijna volledig cold turkey gegaan op conventionele kleding. Ik sport heel graag en vond niet veel sportkleding die volledig duurzaam is, zeker niet in Europa. In Australië en de Verenigde Staten heb je wel enkele merken, maar door die hierheen te halen vergroot je je voetafdruk en bovendien zijn sommige gemaakt van gerecycleerde petflessen, wat voor mij niet duurzaam genoeg is. Hoe meer je je erin verdiept, hoe minder keuze je hebt. Ik miste echt sportkleding die technisch goed is en ook duurzaam is. Ik zag dat er plaats was voor een nieuw merk.’

De materialen die gemaakt worden van gerecycleerde petflessen voldeden niet aan jouw eisen. Waar zijn de items van Pure by Luce dan van gemaakt?

Loes: ‘Ik ben naar Première Vision, de stoffenbeurs in Parijs, getrokken. Daar heb ik Econyl ontdekt, dat is een vezel die gemaakt wordt van gerecycleerde polyamide. De grondstoffen hier zijn niet petflessen, maar textieloverschotten. Een groot deel van het afval van de mode zijn snijoverschotten die in fabrieken worden weggegooid. Ook andere zaken, zoals oude visnetten kunnen tot een ecologische vezel verwerkt worden. Qua kwaliteit is dit textiel vergelijkbaar met andere technisch hoogstaande sportkleding. Het draagcomfort is heel hoog en tijdens het wassen komen er geen stukjes van de kleding los, wat vaak een probleem is bij synthetische stoffen.’

‘Het heeft een tijdje geduurd vooraleer ik het juiste textiel en de juiste fabriek te pakken had. Ik ben gelukkig omringd door de juiste mensen. Zo heb ik hulp gekregen via Start it en Flanders DC, onder andere dankzij de CloseThe Loop-tool van Jasmien Wynants. Aan Bruno Van Steenbergen heb ik ook veel gehad, hij is consultant voor modemerken rond duurzaamheid. De nonkel van mijn vriend werkt bovendien toevallig in een atelier in Parijs en zij konden me ook tips geven rond ethische productie.

Wat jammer is aan grote modemerken is dat ze vaak één aspect van duurzaamheid zullen aanpakken of in de verf zetten, maar niet hun core business veranderen. Op dat gebied heb ik het voordeel dat ik klein begin en alles zelf kan opvolgen en controleren. Ik heb een kleine oplage in een kleine fabriek in Portugal, terwijl grote merken vaak samenwerken met talloze fabrieken verspreid over gans de wereld. Ze zijn vastgeroest en hebben bepaalde contacten met fabrieken, waarvan ze weten dat ze kleding op korte tijd en voor een lage prijs kunnen produceren. De fabriek waar ik mee samenwerk bevindt zich 45 minuten rijden van Porto en is enthousiast over eerlijke productie. Ze worden door twee externe organisaties gecontroleerd, maar ik ben er zelf ook altijd welkom. Ze hebben niets te verbergen. Die vertrouwensband vond ik heel belangrijk tijdens mijn zoektocht. Ik kwam ook producenten tegen die mijn vraag naar eerlijke productie weglachten, maar in de fabriek waar ik nu mee in zee ben gegaan staan ze zelf ook achter het ethische verhaal.’

Je start je merk via een crowdfunding. Weet je welk publiek je hiermee bereikt?

Loes: ‘De eerste dertig procent die je binnenhaalt van een crowdfunding komt meestal via je harde kern, dus familie en vrienden. Die ben ik al een jaar warm aan het maken, dus het is logisch dat zij er als eerste bij zijn. Dan heb je de mensen die op zoek zijn naar duurzame mode, maar evengoed gewoon sportievelingen die zich aangetrokken voelen door de stijl van de ontwerpen. Ik krijg ook de reactie dat mensen mijn campagne steunen omdat ze op zoek zijn naar een unieke sportoutfit. In de fitness loopt iedereen in dezelfde merken rond, dus wie eens wat anders wil aantrekken, kan ook bij mij terecht. Ik denk dat het grootste deel van de mensen die het merk steunen komen voor de stijl. Voor mij persoonlijk is het duurzame verhaal heel belangrijk, maar ik denk niet dat dat de prioriteit is voor het algemene publiek. Misschien zijn er ook wel mensen die uit sympathie steunen, omdat ze me via via kennen of omdat het een Belgisch merk is. ‘

De stijl was dus ook heel belangrijk. Hoe heb je het ontwerp aangepakt?

Loes: ‘De eerste print, Tulum, is geïnspireerd door mijn tijd in Mexico. Ik heb samengewerkt met het jonge Belgische textielduo Jeu de Fil en heb hen gebriefd dat ik een print wilde die deed denken aan de Mexicaanse palmbladeren. De volgende print zal gebaseerd zijn op het traditionele Mexicaanse textiel. De modellen zijn redelijk basic, zodat de print kan schitteren. Ik heb samen met twee vriendinnen gebrainstormd over welke modellen we zouden kiezen. Na die brainstormsessie heb ik de schetsen in een gesloten Facebookgroep met zo’n vijftigtal mensen geplaatst en feedback gevraagd. Het uiteindelijke design is dus een collaboratie met al die mensen. Ik wilde ook iets op de markt brengen waar mensen echt naar op zoek gaan.’

www.purebyluce.com