Joppe De Campeneere
‘Mannen zijn zodanig sterk dat ze nieuwe woorden uitvinden om hun kledingkeuzes te rechtvaardigen’
De zomer komt eraan, het seizoen bij uitstek om dingen nieuw leven in te blazen, en niet in het minst je garderobe. Sommigen halen echter niet alleen de typische zomerplunje uit de kast, maar ook hun volledig vastgeroest denkpatroon.
Enkele weken geleden was de bromper – een samenstelling van ‘bro’ en romper – een viral hit op het internet, en de mankini – een badpak voor mannen – is goed op weg om dat ook te worden. Is het niet ironisch dat ‘mannelijkheid’ blijkbaar zodanig broos is dat er nieuwe woorden nodig zijn om hun kledingkeuzes te rechtvaardigen?
Op zich zijn adjectieven als ‘mannelijk’ of ‘vrouwelijk’ sowieso al verwaarloosbaar en achterhaald, maar de grote meerderheid is er nog steeds van overtuigd dat gedragingen, kledingstijl en zelfs manieren van wandelen ‘mannelijk’ of ‘vrouwelijk’ kunnen zijn. Volgens dat cliché staan vrouwen nog steeds te boek als “het zwakkere geslacht”, fragiele bloempjes, labiele wezens. ‘Vrouwelijk’ zijn wil zeggen dat je emotioneel bent. Kwetsbaar. Mannen kunnen zo niet zijn, uiteraard. Mannen hebben geen emoties, ze gaan situaties nooit kapot analyseren, ze zijn gewoon lekker chill. Be a dude, don’t be a sissy.
Is het niet ironisch dat ‘mannelijkheid’ zodanig broos is dat er nieuwe woorden nodig zijn om hun kledingkeuzes te rechtvaardigen?
Toch hebben mannen er duidelijk geen problemen mee om een kijkje te nemen in de kleerkast van hun vriendin voor inspiratie. Het begon bij de legging. Een aantal jaar geleden vonden mannen dat zij ook het recht hadden om zich in comfortabele, stretchy broeken te hullen. Enkele winkels namen dus ook leggings op in hun mannenafdeling, al waren ze slim genoeg om de lapjes stof niet “legging” te noemen. Geen enkele zichzelf respecterende man zou namelijk een kledingstuk willen dragen wiens naam jarenlang geassocieerd werd met vrouwenmode. Stel je voor! Deze verontwaardiging ligt aan de oorsprong van de creatie van de megging, de mannelijke legging, die tegelijk ook helemaal niets te maken heeft met de legging- uiteraard niet. Leggings zijn voor vrouwen, meggings zijn iets totaal anders. Maar eigenlijk ook niet.
Ik kan me niet herinneren dat vrouwen een neologisme nodig hadden toen ze ook aan het maatpak gingen en niet wilden geassocieerd worden met macho’s
Hetzelfde gebeurt nu dus met rompers en badpakken. Mannen vinden dat deze kledingstukken er tof, comfortabel en stijlvol uitzien, dus gaan ze ook rompers en badpakken dragen. Klinkt logisch, nee? Dat je draagt waar je je goed of comfortabel in voelt? Natuurlijk niet. Mannen vinden dat ze hun mannelijkheid kost wat kost moeten verdedigen, dus bedachten ze nieuwe namen voor hun kledingkeuzes. Een romper werd een bromper. Het badpak werd een mankini (allicht omdat mating suit niet de juiste bijklank had).
Waarom zijn vrouwen ook alweer het meest fragiele geslacht? Ik kan me niet herinneren dat zij een neologisme nodig hadden toen ze ook aan het maatpak gingen en niet wilden geassocieerd worden met macho’s.
Ik snap eerlijk gezegd niet waarom het zo moeilijk is voor mensen om gewoonweg te dragen waar je zin in hebt. Om kleding aan te doen omdat je je zo wìl kleden, niet omdat de maatschappij vindt dat je je op een bepaalde manier moet kleden. Hoe ontzettend jammer is het dat je een nieuw woord moet uitvinden om die keuze te rechtvaardigen? Omdat je zo krampachtig je mannelijkheid wil bewaken? Mannelijkheid heeft niets te maken met samenstellingen creëren met ‘bro’ of ‘man’ erin. Voor mij heeft mannelijkheid te maken met zelfverzekerd genoeg te zijn om te doen en te dragen wat je wil, zonder dat je je wat aantrekt van wat anderen daar misschien van zouden kunnen denken. Be a man, don’t be a macho.
Dit stuk verscheen in het Engels op Joppe’s blog StartToFashion en werd met zijn toestemming vertaald door Katrin Swartenbroux p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier