Julian Klausner over zijn catwalkdebuut bij Dries Van Noten: ‘Ik wil vooral een fijn moment creëren’

‘We hebben hard gewerkt, heel hard gewerkt,’ zei Julian Klausner na zijn catwalkdebuut als de nieuwe artistiek directeur van Dries Van Noten. Onze modejournalist Jesse Brouns was ter plaatse en sprak de ontwerper in de backstage. 

Het was een spannend moment, gisteren in Parijs: Dries Van Noten — het merk — introduceerde zijn nieuwe artistiek directeur: het catwalkdebuut van Julian Klausner, in het imposante Palais Garnier. Van Noten — de ontwerper — gaf ooit een van zijn allermooiste mannenshows in het majestueuze operagebouw, voor een lege zaal, met een tribune en een catwalk op de gigantische scène.  Dan was dit défilé toch iets discreter. En dat was precies de bedoeling.

Klausner, die helemaal klaar leek voor zijn moment in de spotlights, vertelde achteraf backstage dat de locatie al vastlag voor hij aan de collectie begon. ‘We kregen de mogelijkheid om hier te showen, wat echt niet evident is. Ik heb even getwijfeld. Misschien, dacht ik, was de plek toch net iets te grandioos. En het klopt ook dat we de voorbije seizoenen onze défilés hadden in een heel ander soort zalen. Maar uiteindelijk vond ik: dit is toch wel een heel speciale plek, we gaan ervoor.’

Energie van een ander tijdperk

Toen Klausner in Parijs werkte — voor John Galliano bij Maison Margiela — kwam hij regelmatig naar voorstellingen kijken in Palais Garnier. ‘Ik hou van theater, van dans, en ik houd ook van het idee van een gordijn dat openschuift, van een première.

‘Ik heb hier dan wat rondgewandeld, op zoek naar een ruimte die misschien wat minder imponerend was.’ Zijn keuze viel op een lange, donkere, relatief pover gedecoreerde gang. Waar je als het ware de ‘energie van een ander tijdperk’ kon voelen. ’En ik heb me afgevraagd: wat als de muren konden praten — welke verhalen zou je dan horen?’

De backstageruimte waarin de designer ons te woord stond, tussen tientallen modellen, make-up artists, dressers, vrienden en journalisten — en Dries Van Noten — was een opulent foyer met huizenhoge, vergulde muren en marmeren vloeren, ‘allicht de mooiste backstage die we ooit zullen hebben,’ lachte Klausner. ‘We hebben hard gewerkt, heel hard gewerkt,’ zei hij. ‘Ik wou vooral een fijn moment creëren. Het mocht niet te zwaar worden.’

Objects trouvés

Klausner, 33, werd in Antwerpen geboren, maar groeide grotendeels op in Brussel — hij is Franstalig. ‘Ik was de jongste van vier kinderen, en daardoor heb ik een goed gevulde verkleedkist geërfd. Zo is mijn interesse voor kleren, voor mode, eigenlijk begonnen.’ Door personages te creëren. Instinctief, al spelend. Met een sjaal die plots een rok wordt, een cape, of een muts. Met een riem, een stropdas, een schoenveter. Die veter, van wit gewaxt katoen, duikt in de collectie onder meer op als halssnoer of franjes aan een wollen mantels. Een objet trouvé veredeld tot luxeaccessoire.

‘Wit,’ zegt Klausner, ‘is een beetje een rode draad in de collectie. ‘Enfin, een witte draad. Het kleurenpalet is eerder donker en ook heel erg rijk, en die witte toetsen maken alles iets lichter.’ De meest spectaculaire outfits waren geïnspireerd door de architectuur van negentiende-eeuwse theaters, zoals Palais Garnier — een rok of een hele jurk gemaakt van kwasten in verschillende formaten en kleuren, glanzend fluweel, franje, stof die neigt naar dik tapijt. Er waren bustiers van zijden stropdassen, en korsetten van lederen riemen. En er was vanzelfsprekend ook geen gebrek aan borduursels. Tijdens de finale klonk ‘In Dreams’ van Roy Orbison.

Meer opera dan parkeergarage

Het was, kort samengevat, een show van Dries Van Noten, gezien door het perspectief van Julian Klausner. Maximalistisch, eerder dan uitgepuurd. Meer opera dan uitgeleefde parkeergarage. ‘Dries was nooit bang om risico’s te nemen. Hij moedigde ons altijd aan om iets onverwachts te doen, om hem uit te dagen. Het is niet alsof Dries Van Noten vijfendertig jaar lang in een en dezelfde esthetiek heeft gegrossierd en dat ik nu iets anders mag ga doen. Seizoen na seizoen een ander verhaal brengen, is absoluut deel van ons DNA.’

Klausner, die studeerde aan de Brusselse modeschool La Cambre, ging aan de slag bij Dries Van Noten in 2018, als ontwerper voor de vrouwencollecties. In december vorig jaar kreeg hij de baan als artistiek directeur. Van Noten zélf vertrok in maart vorig jaar. Hij blijft wel nog betrokken, onder meer bij de beautylijn en bij de inrichting van nieuwe winkels: de eerstvolgende opening is een beauty- en accessoireboetiek in de Brusselse Dansaertstraat, in het pand van de legendarische schoenenwinkel Hatshoe, en bij de beautylijn.

Feedback van Dries

Of hij Dries had geraadpleegd tijdens het ontwerpen, vroegen we nog. ‘Ik heb zes jaar met Dries gewerkt. We komen heel goed overeen. Uiteraard is het voor mij belangrijk om zijn mening te kennen, en om te weten dat hij achter mijn keuzes staat. Maar onze relatie is tegelijk wel veranderd. Ik heb nu de controle. Ik beslis wat ik hem toon, en wat niet. En het is aan mij om te beslissen wat ik doe met zijn feedback.’

En of hij straks de online reviews van zijn show gaat lezen? ‘Ik heb altijd de gewoonte gehad om alles, alles, alles te lezen. Maar nu ga ik voor het eerst misschien toch even wachten. Dries heeft me de raad gegeven om te wachten tot ik mijn eigen opinie heb gevormd en om pas daarna andere opinies te lezen, anders riskeer je te veel beïnvloed te worden. Dries geeft doorgaans goede raad, dus ik denk dat ik naar hem ga luisteren.’

NOG BELGEN
Dries Van Noten is uiteraard niet de enige Belgische naam op de kalender van de Parijse modeweek. Pieter Mulier nodigde dinsdagavond uit in de pas ingehuldigde ateliers van Maison Alaïa in het elfde arrondissement. De collectie kreeg de titel ‘Liefde’ — in het Nederlands — en was grotendeels ingegeven door het werk van de Nederlandse, in Ronse gevestigde beeldhouwer Mark Manders.
Marie Adam-Leenaerdt showde voor de vijfde keer, en voor Julie Kegels was het de derde presentatie, in een juweel van een theater. Haar collectie, in het teken van meubilair, was geweldig — we komen er later nog op terug.
Bij Tom Ford debuteerde Haider Ackermann woensdagavond; van de Belgische pers was jammer genoeg niemand welkom. De Parijse modeweek loopt nog tot volgende week dinsdagavond. Nog op de kalender: Meryll Rogge, Ann Demeulemeester en Christian Wijnants, en het catwalkdebuut van Bernadette. Matthieu Blazy, half-Belg, kwamen we gisteren toevallig tegen op de Boulevard des Italiens. Zijn eerste show voor Chanel wordt allicht het hoogtepunt van de volgende modeweek, in september.

Lees ook: Wat na het vertrek van Dries Van Noten? ‘Hij was een soort beste vriend in de kleerkast’