Al meer dan dertig jaar vertaalt grafisch ontwerper Paul Boudens de kleurrijke ideeën van Walter Van Beirendonck naar uitnodigingen voor zijn defilés, boeken en posters. Sinds 1991 ontwerpt Boudens ook geregeld de affiche voor de jaarlijkse eindejaarsshow van de Antwerpse modestudenten. Deze week, op 3 en 4 juni, vindt de show een laatste keer plaats onder leiding van Walter.
Paul Boudens: “Ik zat nog op school als student grafische vormgeving toen ik in 1989 de kans kreeg om Walter te helpen bij een bijzondere uitnodiging voor zijn modeshow: een krant getiteld Fashion is Dead! Hij werkte toen samen met grafisch ontwerper Anne Kurris en zij stelde me aan Walter voor.
Na mijn afstuderen in 1991 ging ik langs op zijn kantoor met een ei in m’n broek, want Walter was toen al een naam in het modemilieu. Maar in zijn studio kreeg ik meteen een job én een bureautafel, waar ik ook voor andere klanten mocht werken. Ik leerde Walter kennen als iemand met een tomeloze energie en begrijp nog altijd niet hoe hij al zijn opdrachten combineert.
Walter weet wat hij wil en kan zelf fantastisch tekenen, maar gaf me altijd het vertrouwen om een extra laag toe te voegen aan zijn ideeën, of we nu samenwerkten aan een boek, een uitnodiging of een expo. Ik heb van hem meer opgestoken dan op school, over kunst, muziek en andere culturen. Walter leerde me ook om niet bang te zijn van kleur. Ofwel is hij kleurenblind, zonder het zelf te weten. (lacht)
Sinds 1991 ontwerp ik ook regelmatig, maar zeker niet als enige, de poster om de jaarlijkse show van de Antwerpse modestudenten aan te kondigen. Meestal heeft Walter een conceptueel idee en kiest hij de student uit van wie het werk op de poster komt te staan, vervolgens bedenkt Inge Grognard de make-up, Ronald Stoops maakt de foto en ik verzorg de typografie.
Samen vormen we een mooi klavertjevier, waarvan Dirk Van Saene, de man van Walter, het steeltje is. Walter stuurt niets de buitenwereld in zonder de goedkeuring van Dirk, die een ongelooflijk goede smaak heeft. Het is hartverwarmend hoe goed die twee op elkaar zijn ingespeeld.
Mijn eerste showaffiche, uit 1991, is nog steeds een van mijn favorieten en volgens sommigen een echte klassieker. Na al die jaren ben ik hem nog altijd niet beu gezien.”