Wat kunnen we verwachten van Milan Design Week en Salone Del Mobile? 10 primeurs ontfutseld
In tegenstelling tot afgelopen jaren, waarin designers en editeurs niet anders konden dan hun primeurs nog voor Design Week te delen – met dank aan de pandemie, die reizen naar Milaan bemoeilijkte – houden velen onder hen dit jaar de lippen stijf op elkaar. Chef wonen Amélie Rombauts wist er toch een paar te ontfutselen.
Horizon verbreden
Aan de vooravond van zijn honderdste verjaardag besloot Porro, stevig verankerd in het Noord-Italiaanse Brianza, om z’n horizon wat te verbreden. De zoektocht in de vier uithoeken van de wereld leidde uiteindelijk naar de Japans-Amerikaanse Nao Tamura die, aldus de designer zelf, niks liever doet dan ‘de status quo waar de industrie op aandringt te tarten’. Dat mocht ze in het verleden al doen voor Wonderglass, Iittala, Issey Miyake en Panasonic.
Voor Origata vond ze inspiratie in haar Japanse roots, meer bepaald in het maken van kimono’s. Het traditionele kledingstuk wordt gemaakt van recht gesneden stukken stof die vervolgens met weinig tot geen verspilling in elkaar worden genaaid: een principe dat ze overnam bij het maken van de bank. De aluminiumplaat is zo gesneden en geassembleerd met schroeven dat er een minimum aan materiaal verloren gaat.
Sokkel of sofa?
Na valerie_objects en Hay, mogen nu ook het Italiaanse Zanotta en Spaanse BD Barcelona zich editeurs van Muller Van Severen-ontwerpen noemen. Met die laatste deelt het duo een passie voor surrealisme, beeldhouwkunst en architectuur: de eigenaars (het tijdschrift Apartamento, Ricardo Bofill Taller de Arquitectura, Igor Urdampilleta en Hernan Cortés ) zijn zelf allemaal architecten en ontwerpers.
Voor hen ontwikkelde Muller Van Severen een serie kasten en dressoirs die het resultaat zijn van hun onderzoek naar hoe onderstellen en poten een kast kunnen transformeren in een sokkel, een sculptuur of zelfs een miniatuurgebouw. Met elk nieuw perspectief vervagen de grenzen tussen meubel en kunst. Ook een verbeterde versie van de bekende Pillow Sofa, eerder uitgebracht door KASSL, komt nu bij BD terecht. Met nieuwe kleuren en materialen, waaronder leer, blazen ze samen nieuw leven in het ontwerp.
Zeg niet zomaar eenzit
Nobele bijna onbekende
Wat is een editeur zonder zijn ontwerper? Niks. Edra eert daarom zijn voornaamste designer, Francesco Binfaré, met een solotentoonstelling in het ADI Design Museum.
Binfaré, 84 intussen, werkte eerst decennialang achter de schermen met Mario Bellini, Vico Magistretti en Gaetano Pesce, tot Edra-baas Massimo Morozzi zijn potentieel als volwaardige ontwerper zag. Een vijftiger was Binfaré toen, waardoor hij vaak onterecht als laatbloeier in het wereldje wordt aangezien.
De samenwerking leidde tot het ontstaan van een aantal iconische sofa’s: Flap, de S-vormige multi-verstelbare sofa die je helemaal kunt openvouwen, On The Rocks, het ziteiland met twee losse rugleuningen die je naar believen kunt veranderen, en Standard, de modulaire zetel waarvan je de kussens zelf kunt boetseren.
Binfaré houdt niet van schijnwerpers, tentoonstellingen rond zijn persoon zijn dan ook zeldzaam. Het is niet alleen een kans om zijn manier van werken te ontdekken, maar ook om zijn tomeloze verbeelding te begrijpen, die zou voortkomen uit het observeren van zwemmers en beren of het dromen over engelen.
Expo nog tot 5 mei. adidesignmuseum.org, edra.com
Artificieel intelligent
’t Is gebeurd. De eerste meubelcollectie ontworpen door artificiële intelligentie is een feit en staat op naam van Kartell en Philippe Starck. De AI- loungestoel en -console zijn het antwoord op de prompts ingevoerd door Starck en de vraag van de editeur om ‘een spuitgegoten industrieel product te bedenken van een uitmuntende esthetische kwaliteit.’
Kunstmatige intelligentie vervangt in geen geval de creatieve toets van de designer, verzekert Kartell. ‘Het helpt om het prototyping- en planningsproces te versnellen, waardoor het ontwerp sneller op de markt kan worden gebracht. Het generatief ontwerpen versterkt de creativiteit en knowhow van de ontwerper door oplossingen te bieden. Zo stelt het hem in staat meer te doen met minder materiaal en verspilling te vermijden, en uiteindelijk het milieu te respecteren.’
Klinkt aannemelijk, maar toch zijn we niet bepaald omvergeblazen. We onthouden vooral: meer van hetzelfde, maar dan sneller.
Design, dit is Belgisch
Met collaboratieve showcases en solopresentaties pakken land-genoten uit, vallen ze op en blijven ze bij.
1— Ook met eenvoud kun je een statement maken. Neon van Paulineplusluis, oorspronkelijk voor het Centre Culturel Wallonie-Bruxelles in Parijs ontworpen, kijkt uit naar een grotere afzetmarkt.
2— Garen dat elders uit productie wordt genomen krijgt een nieuw leven bij Cocono. De tapijten zijn op-en-top Belgisch, van ontwerp tot uitvoering.
3— De Milanese architecte Maria Vittoria Paggini opent de deuren van haar maximalistische Casa Ornella, waarin ze dit jaar de toon zet met Porno Chic. De messing Pole Dancers-lamp van Koen Van Guijze kon daar niet ontbreken.
4— De iconische H2O-tafel van Claire Bataille en Paul Ibens viert haar dertigste verjaardag. Voor die gelegenheid steekt Bulo ze in een nieuwe editie in samenwerking met Cosentino.
5—Bob Verhelst maakte naam als visual merchandiser bij Hermès en Cartier, als kostuumdesigner en scenograaf. Nu lanceert hij zijn eerste, bijzonder geometrische en sculpturale meubel- en objectencollectie met Serax.
6—Nortstudio beroert al een paar jaar de harten van kleurafficionado’s met zijn ontwerpen. De laatste worp is een collectie kleurrijke lampen in gevouwen staal.
Seventiesvibe
Niemand die beter de seventiesvibe vat en in een hedendaags jasje weet te steken dan Toulousien Jean-Marie Massaud. Zo ontwierp hij de afgelopen jaren al Le Club en Kay Lounge voor Poliform. Deze Ernest-sofa, met zijn lage zitstand en retro moskleur, past perfect in het rijtje.
De aanhouder wint
IKEA koestert al lang de droom om opblaasbaar meubilair voor volwassenen succesvol op de markt te brengen. Meer bepaald sinds een beruchte mislukte poging rond de eeuwwisseling. De a.i.r-zitelementen dienden met een haardroger te worden opgeblazen, maar begonnen al snel leeg te lopen naarmate de lucht afkoelde. Bovendien lekte de klep en maakten de zitmeubels weinig charmante geluiden wanneer je erin neerplofte. Het duurde met andere woorden niet lang voor ze uit productie werden gehaald.
Nu waagt de meubelgigant opnieuw zijn kans. De eenzit zal deel uitmaken van BRÄNNBOLL, een reeks multifunctionele meubels, slimme opslagoplossingen en accessoires speciaal ontwikkeld voor casual gamers.
Klapstoel deluxe
Als we iets hebben geleerd van de quiet luxury trend, is het wel dat we schijnbare eenvoud best niet te snel als vanzelfsprekend mogen beschouwen. Neem de gloednieuwe Lauren van Flexform. Niet alleen het frame van massief hout is volledig met de hand gemaakt, ook de bekleding in het fijnste leer vereist nauwgezet ambachtelijk vakmanschap. Voor wie dat zelfs niet volstaat: alle metalen onderdelen, tot de allerkleinste bout, zijn eveneens maatwerk. Een waar pronkstuk, in alle ingetogenheid.
In het oog
Autodidact Thomas Van Noten (33) debuteerde in maart op Collectible met zijn designatelier TOGIGI. Hij werd er meteen opgepikt door de internationale designplatformen Adorno en Thema, die hem elk apart in Milaan presenteren.
Thomas Van Noten: ‘Nu ben ik nog alleen, TOGIGI bestaat dan ook nog maar een dikke maand, maar na verloop van tijd hoop ik met meer mensen te kunnen samenwerken. Bovendien kan het atelier op die manier ook een eigen identiteit ontwikkelen los van de mijne. Nu betekent het nog weinig, maar over tien jaar is het misschien wel uitgegroeid tot een begrip.’
Kapzuilen
Een valet – niet de parkingjongen, maar de kapstok – roept het beeld op van de man in pak die zijn kostuum netjes ophangt na een dag werken op kantoor. De Italiaanse interieurdesigner Silvia Musetti, die dit jaar bij Giorgetti debuteert, maakt er haar eigentijdse, genderloze versie van.
Ze creëerde een op zich staand stuk bestaande uit twee zuilen. De ene korter, breder en in hout, de andere slanker en met stof of leer overtrokken. In die laatste zit een sensor die je met je voet kunt activeren om de top te doen oplichten. Beide toppen zijn bovendien lichtjes verzonken zodat ze kunnen dienen als vide poche of schaal voor je juwelen. Oogt mooier, interessanter en efficiënter dan de stoel of zetel die in de slaapkamerhoek onder een stapel verkreukte kleren kreunt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
