Een tip voor als je een woning zoekt: laat je niet misleiden door de buitenkant. Want ook achter de meest vervallen of banale gevels kun je verrassen met een interieur.
Verrezen bioscoop
In een historisch centrum hoor je niet op te vallen. De discrete baksteengevel van deze Lierse woning houdt de monumentale ruimtes met royaal veel licht en bijzondere details dan ook goed verborgen. Ooit zat hier een bioscoop. Het vervallen pand werd de perfecte stadsoase.
© Jan Verlinde
Tractorschuur 2.0.
Kunstenaar Jesse Willems en zijn vrouw lieten hun oog vallen op een oude tractorschuur die uit niet veel meer bestond dan een betonnen vloerplaat en een dak van asbest. Een bijna energieneutrale houtskeletbouw kwam in de plaats, zestig centimeter ingegraven omdat de voorschriften hen niet toelieten om hoger te bouwen. Vandaag hangt een bepaalde musealiteit in hun interieur.
Drugspand met potentieel
‘Hier woonde een drugsdealer. De inkomhal had affreuze roze tegels, de plafondbekleding viel naar beneden, de keuken had een enorm vochtprobleem. Kortom, een extreme wanorde’, vertelt Augustin Bown, medeoprichter van interieurbedrijf AFC-Collection. Hij slaagde erin een onverkoopbaar pand in Vorst te laten vervellen tot deze designwoning.
© Jan Verlinde
Oud scoutslokaal
Op het eerste gezicht was er niets aantrekkelijks aan dit vervallen voormalige scoutslokaal. Behalve misschien de ligging: het pand lag verstopt in het hart van een Schaarbeekse huizenrij, in een drukke straat vol dubbelgeparkeerde auto’s. Eens door de poort verstomt het rumoer van de stad. Alleen al voor de rust loonde het dus de moeite om door de verloedering heen te kijken, aldus architect Matthieu Busana die er een woning voor zijn gezin creëerde.
De rijhuisfluisteraar
Negentien woningen verbouwde Nathalie Deckx al het afgelopen decennium. Huizen inrichten heeft ze dan ook in de vingers. “Het liefst zet ik mijn tanden in gewone rijhuisjes waarvan niemand verwacht dat er iets mee te doen valt.” Het beste voorbeeld: haar eigen huis.
© Mr. Frank
Meer met minder
Er was eens een koppel dat een verouderde fiftiesvilla in Sint-Denijs-Westrem kocht. ‘Ik viel in eerste instantie voor de ligging – in het groen met zicht op de Leie en op een kwartier fietsen van Gent. Het huis was wat banaal, niet meteen mijn droomwoning. Maar ik zag wel het potentieel.’ Ze offerden vierkante meters op. ‘Maar dat leverde een luxueus ruimtegevoel op dat je niet kunt evenaren met extra vierkante meters.’
Gestripte club
In Gent, op de Kuiperskaai, verbouwde stylist Jan Dendievel een vervallen dancing met een rumoerig verleden om tot een thuis en werkplek waar je ogen tekortkomt. Jan trof het Funky Vision-interieur nog in bijnaoorspronkelijke staat aan. De vorige bewoners – een professionele dj en daarna een muziekproducer – hadden de toog intact gelaten, net als de dj-booth en de lichten. Daarvoor stond het meer dan vijftien jaar leeg. ‘Een voormalige danceclub verbouwen, dat vraagt wat tijd en creativiteit,’ glimlacht hij. ‘En geld!’ Het grootste deel van zijn budget ging op aan de opvallende vloer. “Ik heb zelf de blauwe steen kapotgeslagen en samen met een tegelzetter gelegd, met dit als eindresultaat.
