Piepkleine flat in Parijs wordt prachtig aangekleed: ‘Dit is het moment om te downsizen’

Toen Xavier en Chelo een beroep deden op Marianne Evennou voor hun piepkleine flat in Parijs, verwachtten ze één open ruimte terug te krijgen. ‘Maar eigenlijk deed ze precies het tegenovergestelde. Ze verdeelde alles onder in aparte kamers.’

De Franse binnenhuisarchitecte Marianne Evennou staat bekend om de manier waarop ze elke vierkante centimeter in een huis weet te gebruiken. Ze wordt dan ook niet voor niets de Koningin der Kleine Ruimtes genoemd. Wie met haar wil samenwerken moet zich tevredenstellen met een wachtlijst van bijna een jaar. Het kleinste project dat ze tot nu toe heeft verwezenlijkt is een zolderappartement van elf vierkante meter, voor een werknemer van Christian Dior. Het zat zo knap in elkaar dat een Frans interieurmagazine er tien pagina’s aan wijdde. ‘Dat is bijna een bladzijde per vierkante meter’, lacht Evennou. Ze schrijft haar interesse voor piepkleine appartementen toe aan het feit dat de maatschappij aan het downsizen is. ‘Kleine woonruimtes passen bij deze tijd’, zegt ze. ‘Vroeger woonden alleen studenten of dienstmeisjes in zulke kleine ruimtes. Maar tegenwoordig zijn er steeds meer mensen die op meer dan één plek werken en wonen, en dan hebben ze behoefte aan een soort veredelde hotelkamer.’

Dramatisch behang

Dat was zeker het geval bij Xavier en Chelo, die Barcelona als thuisbasis hebben. Voor zijn werk als juridisch raadgever bij een grote Franse mediagroep moet hij gemiddeld een week per maand in Parijs zijn. Het gebouw waar het appartement zich bevindt – in het hart van Saint-Germain-des-Prés – kende hij al, want hij had er vroeger in een bedrijfsflat gewoond. Toen er een unit op de eerste verdieping te koop kwam, greep hij zijn kans. Het gebrek aan daglicht hinderde hem nagenoeg niet, de ligging was waardevoller. Omdat het een eind weg van de straat ligt, vormt het een oase van rust midden in het drukke stadscentrum.

Bij een eerste bezoek aan het pand leek het in bijna perfecte staat. Een vastgoedontwikkelaar had het recent volledig gerenoveerd. ‘Maar het appartement had totaal geen ziel’, benadrukt Evennou. De indeling was simpel: een open leefruimte en een badkamer met een kast die bijna de helft van de huidige zitkamer besloeg.

De indeling moest anders, zoveel was duidelijk. ‘Soms zie je de dingen meteen, soms moet je er heel lang over nadenken.’ Maar of ze nu met grote of kleine woningen werkt, Marianne Evennou vindt het belangrijk om een aantal duidelijk afgebakende ruimtes te creëren. De hal bijvoorbeeld: ‘Die is een overgang tussen buiten en binnen,’ zegt ze, ‘daar kun je je spullen achterlaten en overgaan tot comfortmodus.’ Voor deze hal koos ze opvallend behang van het Franse familiebedrijf Ananbô. ‘Het maakt de ruimte meteen dramatischer’, vindt ze. Een ander handelsmerk van Marianne zijn de atelierachtige raampartijen die ze in binnenmuren verwerkt. ‘Het is belangrijk om de ruimte transparant te maken. Zo laat je het oog toe om verder te kijken.’

Kamp onder tafel

Xavier en Chelo hadden maar een paar vereisten. Ze wilden een bed dat 160 cm breed was, plus een sofabed voor hun zoon, die af en toe komt logeren. Om hun wensen mogelijk te maken paste Marianne een hele reeks ruimtebesparende trucjes toe. Een ervan was de badkamer zo klein mogelijk houden. ‘Daar beperk ik me meestal tot het hoogst noodzakelijke en gebruik ik voornamelijk zwart en wit. In zo’n kleine ruimte mag het niet te druk worden.’ Een ander idee was vloerverwarming in de badkamer voorzien, waardoor radiatoren geen plaats hoefden in te nemen. Maar de slimste truc is de manier waarop ze een wasmachine onderbracht in de hoekkast van de L-vormige keuken. ‘Normaal is dat een dode hoek,’ zegt ze, ‘maar doordat de deur opengaat naar de hal die erachter ligt, kun je er toch gemakkelijk bij.’

Toch gaat het bij haar interieurs niet alleen om praktische zaken. De woningen die ze inricht, hebben persoonlijkheid en zelfs een poëtisch tintje. Ze houdt van streepjesstoffen en kelims en heeft een perfect oog voor kleur. En subtiele, elegante tinten gebruikt ze niet alleen op de muren, want Marianne heeft een hekel aan witte plafonds. ‘Die vind ik zo hard’, zegt ze. ‘Er is niets saaier dan een witte hemel, en het plafond is precies de hemel van je huis.’

Ze mag dan bekendheid verworven hebben met haar werk met kleine woningen, ze doet wel degelijk ook grotere projecten. Zelf woont ze in een voormalige slagerij van 400 vierkante meter in Senlis, ten noorden van Parijs, en onlangs richtte ze ook een woning in van 700 vierkante meter voor twee cliënten. Toch gaat haar voorkeur uit naar kleine flats. ‘Ze hebben iets poëtisch. Ze doen me terugdenken aan mijn kindertijd, toen we een hut in een boom of een kamp onder een tafel bouwden. Ze geven me hetzelfde fijne gevoel.’

Marianne Evennou

Geboren in 1959.

Groeit op tussen Agen in Frankrijk en Delft in Nederland. Tijdens haar jeugd bezoekt ze regelmatig haar vader, die als diplomaat werkt in Trinidad en Tobago, Israël en Soedan.

Studeert economie en management aan de Sorbonne en begint een carrière als promotor van zakenreizen voor de Kamer van Koophandel en Industrie in Parijs.

Richt haar eigen tapijtenzaak op in de jaren 90, wat haar de kans geeft om samen te werken met ontwerpers Olivier Gagnère, Nathalie Du Pasquier en George Sowden.

Verlegt pas 15 jaar geleden haar aandacht naar binnenhuisarchitectuur. Een flat van 20 vierkante meter voor haar halfzus haalde de cover van het oktobernummer 2009 van de Franse Elle Décoration, wat haar sindsdien de bijnaam Koningin der Kleine Ruimtes heeft opgeleverd.

marianne-evennou.com