Het klassieke terras krijgt concurrentie, want ook achteraan in de tuin is het fijn zitten. Een ander perspectief én een extra kamer voor de plannen van de dag.
Altijd vakantie
Een ander perspectief, daar hadden deze bewoners nood aan. Zoals standaard het geval is, keken ze vanop hun terras uit op de tuin. Maar wat met al die andere, onbenutte hoeken? Ook wilden ze graag de avondzon kunnen meepikken. Architectenbureau Max Luciano Geldof werkte samen met MARCEL architecten een ontwerp uit. Het werd een verfrissende tuinstructuur met een knipoog naar vakantie.
Thomas Geldof: ‘We lieten ons inspireren door het minimalistische van de Case Study Houses in Los Angeles en Villa Necchi Campiglio in Milaan. Om het poëtisch uit te drukken: de pergolastructuur is een soort klimrek voor het dagelijkse leven en verandert mee met de behoeftes en de seizoenen. In de zomer kronkelt de blauwe regen naar boven en worden er lampjes opgehangen, in het najaar zorgen een vuurkorf en dekentjes voor sfeer.’
Nochtans wilden de bewoners aanvankelijk een gesloten constructie die bij slecht weer verwarmd kon worden. Doorheen het project raakten ze echter steeds meer overtuigd van de puurheid. ‘De kolommen zijn rank, de massief stalen plaat is amper een centimeter dik. Het oogt bijna als een maquette, zo eenvoudig. En mocht het in de toekomst nodig zijn: alles is voorzien om verwarmingstoestellen op te hangen, maar momenteel zien de bewoners die visuele belemmering niet zitten.’
Ook het meubilair werd tot het minimum herleid: onder meer een koelkast, glazen en kussens zitten verstopt in een op maat gemaakte, verplaatsbare inox kast.
Tegenover de strakke lijnen staat een zachte beplanting, gerealiseerd in samenwerking met landschapsarchitectenbureau Pieters Faché: weelderig groen, een divers spel van hoogte en kleur, organische paden en ronde stapstenen met het zwembad als verbindend element.
‘We zien het eerder als een tuinmeubel, omdat het een plek is die uitnodigt om rond te zitten of te liggen. Door de brede omkadering van het zwembad kan dit zonder storende tuinmeubelen en blijft het beeld eenvoudig. Daarvoor zorgt ook de tactiele betonnen muur. Die omarmt de pergolastructuur en het zwembad, en zorgt op een subtiele manier voor geborgenheid.’
maxlucianogeldof.be en marcelarchitecten.be
Lees ook: Gat in de lucht: kijk binnen in een lichtrijk herenhuis met een mediterrane stadstuin
Atelier 2.0.
Een charmant oud kunstenaarsatelier dat doorheen de jaren ingepalmd raakte door klimplanten, zoiets is pure romantiek. Maar ook zonde, want het groen en het verval lieten zo geen kans meer om de ruimte te benutten, bovendien raakte ook de Gentse stadstuin steeds meer overwoekerd.
Geert Bourdeaud’hui van Volt Architecten: ‘Hoewel de oppervlakte beperkt was om een tuin aan te leggen, wilden bewoners Dries en Meriem het atelier toch behouden. Ze zagen hier een polyvalente ruimte in: een verlengde van tuin en terras, een speelruimte en homecinema voor de kinderen, maar ook een plek die Dries als filmproducent kon gebruiken voor onder meer audities, opnames en vertoningen.’ Om die reden is het interieur als een blanco canvas opgevat: eenvoud om de ruimte zelf te kunnen inkleuren. En dus bleven de authentieke bakstenen muren behouden en kwam er een betonnen vloer met vloerverwarming.
Het dak bleek rot en werd helemaal vernieuwd. ‘We proberen in onze ontwerpen maximaal te recupereren. De kunstenaar had hier bewust gekozen voor licht vanaf het noorden. De hellingsgraad van de ramen bleek meer dan zestig graden, waardoor de zon vanuit het zuiden geen kans krijgt. Subliem eigenlijk, want dit is een zuidgerichte tuin, en toch is het een van de koelste plekken. Bovendien, en dat had de beeldhouwer volop benut, valt het zachte licht royaal naar binnen.’
Aangezien de ramen aan het terras volledig open kunnen, loopt de binnen- en buitenruimte nu naadloos in elkaar over. Daarnaast zorgde Volt Architecten visueel voor een extra ruimte. ‘Rond het terras en het groengedeelte insinueert een rechthoekige constructie een extra kamer. Op termijn zullen ook hier rondom klimplanten hun weg zoeken, daarnaast zijn de beplanting en de oude ginkgo biloba nu mooi ingelijst. Omdat de achtergevel van de bestaande woning zwart is, kozen we voor groen metaal als contrast. Ook de grote kruidenbak van cortenstaal zorgt met zijn roesteffect voor extra leven. De ingrepen zijn minimaal en dat is logisch: het idee was er en oogde sterk, de subtiele details maken het af.’
Huisje van papier
De vraag was helder: een berging met luifel om zo, beschut, nog meer te kunnen genieten van het buitenleven. Ook de plek lag vast: helemaal achter in de tuin. Alleen was het zonde om het zicht op het mooie achterliggende dennenbos te schrappen. Een luifel van die omvang vraagt echter net om een lijvige constructie.
Julie Decuyper en Kevin Van Steenbergen van ontwerpbureau LAB-V bogen zich over het vraagstuk van bewoners Melissa en Jan: ‘Wij hadden van bij de start een constructie zo licht als een blaadje papier voor ogen. Een casa de papel, zeg maar. Het idee was aanvankelijk om heel eenvoudig een dunne staalplaat op vier punten te plaatsen. Automatisch gaat die dan doorbuigen, waardoor je optisch een frêle constructie krijgt en op die manier het zicht op het landschap maximaal wordt gevrijwaard.’
Samen met Buro Kiss boog LAB-V zich over de constructie en de stabiliteit. Toen de coronacrisis de prijzen de hoogte in duwde, moest het ontwerp noodgedwongen worden aangepast. Van Steenbergen: ‘We hebben uiteindelijk toch voor balken moeten kiezen, waardoor de luifel nu iets minder slank oogt. De staalplaat werd vervangen door een witte golfplaat. Logisch, want de woning – een ontwerp van Low Architecten – is volledig bekleed met datzelfde materiaal. De beweging die de golfplaat suggereert, past mooi bij het natuurlijke doorbuigen.’
De rondingen in de architectuur van de woning vind je ook in de berging terug. De zachte vorm bepaalt mee de circulatie in de tuin. De gele Portugese tegels bieden een zonnige aanblik. ‘Enerzijds worden hier tuinspullen gestockeerd, anderzijds droogt bewoner Melissa regelmatig bloemen. De berging heeft een open dak, waardoor de goed verluchte ruimte een ideale plek is voor die hobby.’
Intussen kreeg LAB-V de vraag om verder te werken op het concept en dus zal het tuinpaviljoen de komende maanden nog meer ingekleed geraken. ‘Net voor de luifel komt een zwembad met verhoogde boorden om op te zitten. Hier en daar worden restjes van de gele tegels verwerkt. Verder komt er veel groen, een moestuintje en wilde bloemen, en wandel je binnenkort via een natuurlijk pad naar de tuinkamer.’
Lees ook: Meer licht in huis? 4 inspirerende verbouwingen met een spectaculaire lichtinval
