‘Een woning mag amusant zijn’: kijk binnen in deze kleurrijke loft vol funky vintage

In haar Brusselse loft combineert setdesigner Hélène Rebelo op een ‘on-Belgische’ manier speels design met gedurfde kleuren en funky vintage.

Axel Vervoordt, Vincent Van Duysen, Nathalie Deboel, Benoit Viaene: Belgische (interieur)architecten staan internationaal bekend om hun ingetogen palet aardse kleuren. De Brusselse loft van Hélène Rebelo countert dat cliché op weergaloze wijze. Haar interieur popt en knalt dat het een lieve lust is. Thuis experimenteert ze graag met expressieve kleuren, sculpturale meubelen en funky vintage uit de jaren 70 en 80. Je wordt er spontaan vrolijk van. En dat is ook haar bedoeling. “Ik hou niet zo van interieurs die zichzelf te serieus nemen. Een woning mag toch amusant zijn?” lacht ze. “Die positiviteit heb ik van mijn vader. Hij is een Portugese immigrant, die op zijn negende de dictatuur in zijn moederland ontvluchtte. Ik heb hem altijd keihard zien werken, zonder te klagen. Als ik met hem over mijn ambities praat, zegt hij me nooit dat iets onmogelijk is.”

BRUXELLES, MA BELLE

Hoe ‘on-Belgisch’ haar smaak ook is, Rebelo voelt zich helemaal thuis in Brussel. De Française groeide op nabij het Château de Blois in de Loirestreek. “Een zalige tijd, we speelden altijd buiten”, vertelt ze. Toch wilde ze zich, samen met haar levenspartner Edouard Beauget, niet installeren op het platteland, zelfs niet na zeven jaar in Tours. “Marseille, Lyon, Rijsel: we overwogen verschillende Franse steden, maar niks voelde echt juist. Als Rijsel een optie was, waarom verhuizen we dan niet naar Brussel, dachten we.” En zo gebeurde het: in april 2019 trokken Hélène en Edouard in een neoklassiek appartement in Elsene. Maar hoe mooi het parket en de neoklassieke sierlijsten ook waren, de plek voelde al snel verstikkend aan voor het koppel.

Op zoek naar rust en open ruimte, stootten Rebelo en Beauget vorig jaar op een loft in een voormalige lampenfabriek in Brussel. “De industriële ruimtes zijn veel polyvalenter om in te richten”, zegt Rebelo. “In zo’n open loft wonen is echt zalig. Maar de inrichting is veel uitdagender, zeker als je van kleur houdt.”

Een tuin hebben Rebelo en Beauget niet. Het gebrek aan natuur compenseerden ze met veel groen. Vandaar de frisgroene muren in de leefruimte. En vandaar ook de grasgroene Orsay-eetkamerstoelen van Gae Aulenti, een van de weinige meubelen die ze meenamen uit hun vorige appartement. “In de salon creëerden we een stukje artificiële natuur met het groene reliëftapijt. Ik ontwierp het voor Stitch Rugs, een Marokkaans bedrijf dat het model ook in productie nam. Het voelt aan als een gazon van mos.” Er is nog wel meer dat aan de natuur doet denken. Met enige verbeelding lijkt de salon een futuristisch sprookjesbos vol organische vormen. Kijk maar naar de groenblauwe Extrem-‘slangenstoel’ van Varier Furniture of de sixties Cobra-lamp van Jack Haywood voor Modeline.

JACHTINSTINCT

Om de meubelen en kleuren niet te veel te doen clashen, is de salon met een semitransparant gordijn van de eethoek gescheiden. Ook daar is een kleurbommetje ontploft. Een framboosrode eettafel, een lila rek en groene stoelen: Rebelo combineert ze met bijzonder veel flair. Ze gooit zelfs nog een Memphis-lamp én stoel van Michele de Lucchi in de mix. “De Memphis-periode was mijn entree in de designwereld. Die atypische vormentaal, dat kleurenpalet, die ongewone materiaalkeuzes: dat prikkelde me enorm”, zegt ze. Toen ze in 2015 haar online conceptstore Cool Machine begon, was het aanbod meteen heel Memphis-geïnspireerd. Ze verkocht via dat platform jarenlang funky vintage, kleurrijke keramiek en hedendaags design aan een internationaal cliënteel. “Ik verkocht wat ik zelf mooi vond, puur op buikgevoel. Je zou het misschien niet zeggen, maar ik ben absoluut geen materialist. Ik ben meer een jager dan een verzamelaar. Alles wat ik koop, kan weer weg. Al zou ik het abstracte schilderij van Julie Lansom uit onze salon wel missen.”

Deze zomer zette Rebelo Cool Machine na zeven jaar on hold; ze wil zich als creatief directeur, vanuit Brussel, focussen op complete interieur- en scenografieprojecten. “In opdracht van klanten of merken zoek ik nu naar specifieke interieuritems. Of ik creëer als setdesigner complete decors, van tapijten tot meubilair, verlichting en accessoires”, zegt ze. “Voor Gucci Parfums stelde ik al een decor samen. En een Franse scenograaf voor modedefilés, die in Brussel woont, is al jaren fan van mijn smaak. In haar interieur staan best wat stukken die ze via mij kocht. Recent vroeg ze me om ook haar bureaus helemaal in te richten.”

GETRAIND OOG

Tientallen alerts heeft Rebelo ingesteld op allerlei zoekwebsites, want ze is constant op zoek naar nieuwe interieuritems. Haar vader rijdt Frankrijk rond om haar vondsten op te halen. “Maar mijn feeling voor kleur heb ik van mijn moeder”, zegt ze. “Een groene woonkamer, een rode keuken en eighties behangpapier met fruit: ik groeide op in zo’n soort huis. Ik kom uit een heel bescheiden familie. Thuis heb ik geleerd dat je geen dure meubelen nodig hebt om een leuk interieur te creëren.”

Intussen is haar oog getraind om tussen de rommel op internet sculpturale meubelen of frisse interieuritems op te vissen. Gesigneerd of niet, vintage of niet, het maakt haar weinig uit. “Ook al is een meubel vuil of kapot, ik zie meteen het potentieel. Een nieuwe stoffering doet wonderen.” Ze wijst naar een groene organische zetel – we hadden gezworen dat het een Pierre Paulin was. “Toen ik die fauteuil op Facebook vond, zag hij er verschrikkelijk uit. Het leek net alsof iemand er een roze jogging rond gedrapeerd had. Maar de vorm sprak me aan. En in de nieuwe stof ziet hij er weer stralend uit. De fabrikant of designer van dat stuk achterhalen leek onmogelijk. Tot ik geheel toevallig in het Brusselse Designmuseum het model terugvond in een boek: de Chépa van George Van Rijk. Een Belgisch stuk dan nog!” Kwestie van je stijlvol in te burgeren in je nieuwe thuisland.