De ontwerpers van morgen: 4 internationale designers om in het oog te houden

De designwereld verloor de afgelopen jaren een paar grote namen: Fernando Campana, Rodolfo Dordoni, Gaetano Pesce. Nieuwe maken zich op om hun plaats in te nemen. Dit zijn een paar kanshebbers die we ontdekten in Milaan.

Willo Perron


In het kort Frans-Canadese artdirector bekend van zijn setdesigns en grafisch ontwerp voor een paar grote kleppers uit de Amerikaanse muziekindustrie. Het leverde hem zelfs al een Grammy op.

Presenteerde vorige maand de Pillo-sofa, een fort van donzige kussens waarin je kunt springen, je opkrullen en ontspannen. Hij debuteerde ermee bij de grote Amerikaanse editeur Knoll.

Stijl Grensverleggend minimalistisch.

In het lang Perron heeft samengewerkt met een indrukwekkende lijst van beroemdheden door interieurs, podiumdecors, albumhoezen en complete merkidentiteiten voor hen te ontwerpen. Modeshows voor Savage X Fenty of Alexander Wang en Rihanna’s halftime show op de Super Bowl (je weet wel, in de knalrode outfits)? Het Roc Nation-kantoor van Jay-Z in Los Angeles en meteen ook het artwork voor zijn album en tournee? De studio van Yeezy destijds? De pop-ups van Skims of een expo van Cartier? Jawel, allemaal getekend Willo Perron. Zeggen dat hij de huidige popcultuur vormgeeft is niet overdreven.

Conclusie Een paar seventiesbedden, organische tafels en een sausage-sofa, een lange bruine worst die je kunt oprollen en kneden tot zitelement, konden al op bestelling geproduceerd worden via de website van Perron. De samenwerking met Knoll introduceert hem nu bij een breder publiek. Naar verluidt staat het origineel van zijn Pillo­-sofa in de woonkamer van hiphopster Travis Scott. Meubelen met een laagje sterrenstof? Succes verzekerd.

hall.haus

In het kort Een designcollectief uit Parijs, opgericht in het najaar van 2020 door Abdoulaye Niang, Sammy Bernoussi, Teddy Sanches en Zakari Boukhari. Gekroond tot finalisten van Design Parade in Villa Noailles in Hyères en van de Parijse Grand Prix de Création in 2022.

Presenteerden vorige maand het resultaat van hun designresidentie in Al-’Ula (met Sabine Marcelis in de jury), een oude oasestad in het noordwesten van Saoedi-­Arabië. Haus Dari is een indrukwekkend, buitenproportioneel ziteiland, enerzijds geïnspireerd op Pierre Paulin, anderzijds op de traditionele kussens, takayas en diwans waarop de locals van Al-’Ula hun sociale leven leiden. Gezien de grootte van het zitelement is het niet gericht op het interieur van gewone stervelingen, wel op musea, festivals of publieke plaatsen.

Stijl Iconoclastisch, maar dan streetwise.

In het lang Het is niet de eerste keer dat het collectief zich laat opmerken. Drie jaar geleden stelden ze de Curry Mango voor, een stoel die het midden houdt tussen twee klassiekers, elk op een ander uiterste van het designspectrum. Enerzijds de Wassily Chair van Marcel Breuer, anderzijds een plooibare kampeerstoel van Quechua. Daarna volgden andere designs waarvoor ze inspiratie haalden uit onverwachte, tegengestelde hoeken: ambachtelijke houttechnieken versus helden uit manga­strips, keramiek versus softwareprogramma’s die kenmerkend zijn voor de architectuur van Frank Gehry en Zaha Hadid. Zo herken je in hun DKR-stoel het silhouet van een traditionele Afrikaanse praatstoel, maar dan gemaakt in geperforeerd staal, zoals de olympische fakkel van Londen 2012, een ontwerp van Jay Osgerby.

Conclusie Bauhaus meets ban­lieue, een visie waarmee hall.haus de kijk op industrieel ontwerp wil vernieuwen. Een visie die we toejuichen.

Hannes Peer

In het kort Architect en designer afkomstig uit Zuid-Tirol, ging studeren in Milaan, waar hij, na een paar omzwervingen voor stages bij OMA/Rem Koolhaas, Zvi Hecker, Studio Mosca en Metrogramma, ook zijn eigen studio oprichtte in 2009.

Presenteerde vorige maand indrukwekkende holle sculpturen in samenwerking met het Belgische natuursteenbedrijf Van Den Weghe, een ruime in- en outdoor­collectie met Minotti, en voor Baxter de Aura-sofa, Pillow-eenzit en Loom-tafel.

Stijl Eclectisch en theatraal.

In het lang Na verschillende winkelinrichtingen in Milaan, Tokio en Seoel en kleurrijke interieurprojecten voor befaamde Milanese collectioneurs gaat het in 2021 plots hard voor Peer. Hij duikt meermaals op in de pagina’s, maar evengoed op de cover van internationale interieurbladen en verrast met zijn ontwerpen op de collectible-designbeurs Alcova. Daar stelt hij een eindeloos moduleerbare kroonluchter in helder glas en opalineglas voor samen met een paar opvallende meubelen. Daarmee geeft hij aan hoe hij verschillende decennia, stijlen, materialen, maar ook traditionele ambachten en meer hedendaagse technologieën weet te remixen in zijn ontwerpen. Het levert hem meteen een plek op aan de ontwerptafel van twee van de grootste Italiaanse editeurs, Minotti en Baxter. Peer is ook een vat vol referenties. De sofa die hij voor Baxter ontwierp, met grote donzige kussens die op een basis van gepolijst aluminium rusten, beschrijft hij als zijn antwoord op de conversation pit die ‘de pracht van John Lautners villa’s in Los Angeles echoot, van de Sheats-Goldstein Residence tot het Garcia House’. Bij Minotti bleef vooral de sofa Yves met een lichte uitsparing voor een bijzettafel of poef ons bij.

Conclusie Peer blaast de merken waarmee hij samenwerkt een soort retro-futuris­tische, filmische vibe in, waarin oldskool schurken, diva’s en helden voor het nodige drama en sexappeal zorgen. Wie kan daaraan weerstaan?

Jiang Qiong Er

In het kort Gerenommeerde Frans-­Chinese kunstenaar en designer die zich zodanig inzet voor de herwaardering van traditionele Chinese kunstambachten dat het haar de aandacht van Hermès oplevert. In 2009 richtten ze samen Shang Xia op, een luxelabel met kleding, meubelen en huisaccessoires dat de ­Chinese art de vivre uitdraagt.

Presenteerde vorige maand Bamboo Mood, een volledige saloncollectie voor Roche Bobois. Bamboe is een sterk symbool in China en komt vaak voor in gedichten als metafoor voor het leven en voor veerkracht. Je herkent het silhouet van de plantstam in de salontafels, de keramiek en in de kamerschermen, maar ook in de neksteun van de zetels. Celadon, het bleke groen dat ze gebruikt, verwijst dan weer naar het vroegste ­Chinese porselein.

Stijl Hedendaags Chinees.

In het lang Jiang Qiong Er is een grande dame. Ten eerste door haar stamboom: haar grootvader was een gerespecteerde kunstschilder, haar vader een architect, onder meer van het brutalistische Shanghai Museum. Ten tweede door haar eigen werk, dat deel uitmaakt van de permanente collecties van het British Museum en het V&A in Londen en van het Musée des Arts Décoratifs en het Musée Guimet in Parijs, waar tot februari 2025 haar tentoonstelling Gardiens du Temps loopt. Zowel president Macron als president XI Jinping kwamen naar de inhuldiging. Weinig kunstenaars kunnen dat op hun resumé zetten, maar deze Ridder in de Orde van Kunsten en Letteren van de Franse Republiek wel. Met Shang Xia kreeg Jiang Qiong Er dan weer naam en faam in de luxemodewereld, maar sinds Exor, dat onder andere Christian Louboutin en Ferrari in eigendom heeft, een meerderheidsaandeel in het bedrijf kocht, zette ze een stap terug als creatief directeur en CEO. Ze adviseert de groep wel nog steeds.

Conclusie Het groeiend aantal miljonairs in China en bij uitbreiding Azië doet best wat Europese editeurs naar het Oosten lonken. Dat was te zien aan de afwerkingen en vormentaal van heel wat meubelen die dit jaar op het Salone del Mobile werden voorgesteld. In plaats van ‘gewoon’ voor deze markt te produceren, zien ze in dat het interessanter is om Aziatische designers aan de ontwerptafel zelf uit te nodigen. Nendo mag de komende tijd extra gezelschap uit het Oosten verwachten.