Binnenkijken in een kleurrijke flat in Brussel: ‘Voor mij geen cleane badkamer, maar de sfeer van een hamam’

Hoe de dag ook kleurt, het appartement van Bas Moeyaert voelt als een warm welkom. Zijn wens: kleuren die zowel oppeppen als verzachten. Interieurarchitect Dries Otten bleek de geknipte persoon om die woonwens te realiseren.

Er hangt weinig kleur in de lucht. Een dik wolkendek en een gure wind halen de blos uit Brussel. Na al die grijsheid onderweg is het heerlijk binnenwaaien in het appartement van Bas Moeyaert, waar de warme kleurenmix een troostend contrast vormt. Net die ochtend werd de nieuwe eettafel geleverd. Een rond exemplaar van Muuto met een mat tafelblad en een voet in hoogglans. De kleur balanceert tussen pruim en bruin en past perfect bij de bordeaux-geaderde schouw en de gedempte tinten in de rest van de woonkamer. Op de tafel staat een felblauwe fruitschaal, op de donkere houten kast een reeks objecten in diezelfde energieke tint. Het typeert de bewoner. Bas gaat zorgvuldig te werk. Geduldig ook, want hij neemt zijn tijd om de juiste sfeer te bekomen. ‘Nu ben ik op zoek naar de gepaste lamp. Ik wil er een die laag genoeg hangt, waardoor het licht als het ware over de tafel wordt gegooid.’

Jommeke-goud

Het appartement van Bas, die in 2019 deelnam aan het tv-programma De Mol, bevindt zich op de Diksmuidelaan; de Brusselse laan waar tussen de metershoge bomen groepjes mannen dag in dag uit hopen op een auto die stopt om hen mee te nemen naar een werf. Vlakbij huist het Klein Kasteeltje, het opvangcentrum voor asielzoekers. Ook vlakbij: sterrenrestaurant Barge, het toekomstige kunstencentrum KANAL-Centre Pompidou en de Dansaertwijk. ‘Het is een plek van uitersten’, vertelt Bas. ’s Avonds passeren jonge mensen vanuit Sint-Jans-Molenbeek hier richting hippe bars, tegen de ochtend hopen alweer tientallen mannen op een slechtbetaalde job. Die contrasten, het va-et-vient, dat typeert Brussel. Wie hier net komt wonen, moet daar onvermijdelijk aan wennen.’

Open keuken

Bas woont intussen dertien jaar in Brussel, de flat kocht hij in 2021. ‘Het moest een typisch Brussels appartement blijven met gezellige leefruimtes die in elkaar overlopen. Heel open van sfeer. Zeker in de keuken vind ik dat essentieel. Ik wil te midden van mijn vrienden koken en niet weggestopt in een hoekje.’ Bas zocht naar een manier om actie, maar ook rust en sowieso kleur te versmelten. De Antwerpse interieurarchitect Dries Otten bleek de geknipte persoon. Hij ontwierp een ruime keuken met in de hoofdrol een houten kastenwand met een gebalanceerd lijnenspel, en dat in contrast met een uitgesproken eiland in een elegant donkergroen.

Lees ook: Nood aan rood, hoe je een saai interieur oppept volgens de ‘unexpected red theory’

Dries Otten: ‘De flow is hier erg belangrijk. De keuken met het grote, ronde blad in terrazzo nodigt uit om het tafelen uit te stellen en gezellig nog wat in de keuken te aperitieven. Tegelijk beweeg je je door de vorm extra makkelijk door de ruimte.’ De houten kasten worden onderbroken door een met strepen betegelde wand en de zachte gloed van een messing kast. ‘Die lieten we bewust onbehandeld. Ga je wel behandelen, dan krijg je een opvallend soort klatergoud dat doet denken aan de sieraden in Jommeke-strips. Nu heb je niet in de hand welke sporen worden achtergelaten. Een paar vingerafdrukken, een veeg van een doekje: het geeft de kast steeds een andere tekening.’

De ruimte die voordien als voorraadkamer fungeerde werd opengewerkt en is nu een gezellige zithoek in Berlin Red, een warme tint die doorheen de jaren standaard in het kleurenpalet van Dries Otten zit. Bas: ‘Dit is de perfecte plek om de krant te lezen. Of om gewoon naar de mozaïek van achtergevels te staren. Ik hou ervan om de beweging in al die appartementen te zien.’

Gepaste zachtheid

Speelse blikvanger in de keuken is de frisblauwe wand met grote ronde ramen in kathedraalglas. Nochtans twijfelde Bas even. Toen de oorspronkelijke wand tijdens de werken werd neergehaald, kreeg hij er zoveel ruimte bij. Maar Dries overtuigde hem van de functie: zonder zou je zo van de keuken in de badkamer lopen, de ruimte had net nood aan een zachte overgang. Nog een pluspunt: extra opbergruimte, en dus zitten de schoenen nu netjes verstopt.

Hammamgevoel de luxe

De ontwerpvoorstellen speelden met verschillende vormen waaronder driehoeken, maar Bas viel voor de cirkels die subtiel knipogen naar wat er zich achter deze afscheiding bevindt. De badkamer dus, een erg belangrijke plek voor Bas. ‘Een weekend begint voor mij in bad. Ik zorg voor sfeerlicht en muziek, maak kleine hapjes en duik een uur onder. Voor mij geen cleane badkamer, ik wil de sfeer van een hamam.’ Dat hamamgevoel wilde Dries Otten bekomen zonder te investeren in een sauna of een bad met tal van massagekoppen: ‘Luxe zit ook in kleurgebruik en bijzondere materialen. Het dieprode blad in travertijn voor zowel wastafel als bad heeft een bijzondere tekening en structuur, wat de sfeer bepaalt in deze ruimte. De langwerpige terracotta tegels geven een zuiderse touch, het zachtroze tempert. De grote spiegels suggereren extra ruimtelijkheid en de boogvormige kast onderlijnt de sfeer van een badhuis.’ En de tropische plant, sierlijk weggewerkt in het bad? Bas: ‘Ik hou er niet van om te douchen achter een gordijn of een wand, ik wil ook in de badkamer openheid. Die plant zorgt op een natuurlijke manier voor een afscheiding.’

Inspirerend kleurenspel

Het kleurenspel waar Dries Otten in uitblinkt, inspireerde Bas om ook de rest van het appartement extra kleur te geven. In de woonkamer koos hij voor de rust en elegantie van nude-tinten. Zijn werkkamer is groen omdat de kleur hem doet denken aan zijn kinderkamer en omdat het zo’n frisse, stimulerende kleur is. Het donkerblauw van de slaapkamer blijkt nog een twijfelgeval. ’s Avonds de perfecte sfeermaker, overdag net iets te fel. De gekleurde wanden kregen overal de gepaste zachtheid met meterslange gordijnen; nu eens blikdicht in petrol ribfluweel, dan een tikje lichtdoorlatend zodat het energieke Brussel doorschemert. Op termijn komen nog een aantal werken aan de muur, maar ook daar neemt Bas zijn tijd voor. Bovendien mag het best wel sober. Laat de kleuren maar spreken. Bas: ‘Toen het appartement was ingericht, had ik nog tal van dozen met spullen over. Ik zette ze in de kelder met het idee: mis ik gedurende een jaar niets, dan gaan ze weg.’ Het gevolg laat zich raden.

Lees ook: Een likje meer: binnenkijken in een klassiek Brussels appartement vol kleur en design