Catharina Bossaert, winnaar van de Serax X Knack Weekend-wedstrijd: ‘We moeten de eenvoudige dingen weer meer waarderen’

Uit een honderdtal inzendingen selecteerde de jury Catharina Bossaert als winnaar van de designwedstrijd van Knack Weekend en Serax. Haar ontwerp: een eenvoudig eierdopje voor twee of zo veel meer. Verderop in dit stuk geven we 20 exemplaren weg.

In samenwerking met Serax vroegen we onze lezers: maak een ontwerp, en wie weet brengt Serax jouw ontwerp in productie. Uit een honderdtal inzendingen werd de Uovo Uovo als winnaar gekozen. Dit eierdopje voor twee bestaat uit twee opeengestapelde vormen die aan de buitenkant een robuust stenen of betonnen blokje vormen. De binnenkant werd geglazuurd en onthult de afdruk van een ei.

De jury was gecharmeerd door de eenvoud van het idee, maar ook door de mogelijkheden die het biedt. Zo is het, naast twee eierdopjes, ook een doosje waarin je meer kunt dan je eitje warm houden: van een hapje presenteren tot het bewaren van een kostbaar kleinood. Een object met meerdere functies, kortom. En ook de ontwerper zelf, Catharina Bossaert, valt niet zomaar in één mal te duwen. Ze is een creatieve duizendpoot met een rijke carrière in de mode en een passie voor keramiek, die al meermaals haar vrije werk exposeerde en momenteel professioneel haar weg zoekt in de designwereld.

Op het goede pad

Vertel ons eens wat meer over het ontstaan van je winnende ontwerp.
‘De Uovo Uovo is in de eerste plaats een eierdopje: je gebruikt het voor een ontbijt met z’n tweetjes of, gesloten, om één eitje in warm te houden. Het idee ontstond tijdens een workshop werken met plaaster die ik volgde toen ik in Kopenhagen woonde. Toen we een mal moesten maken, koos ik een ei, voor mij de puurste en de mooiste egale vorm die er is. Later perfectioneerde ik het ontwerp in keramiek. Winnen was een verrassing, en voor mij de bevestiging dat ik met mijn creatieve werk op het goede pad zit.’

Je hebt eerder al een flinke carrière opgebouwd in de mode-industrie.
‘Ik groeide letterlijk op in de modewereld, mijn moeder Hilde Denève had het kinderkledingbedrijf Hilde & Co. We leefden tussen de dozen, leveringen, stoffen, patronen, kleuren en materialen, en ik bracht veel tijd door op beurzen en winkels. Nadat ik ben afgestudeerd als grafisch ontwerper aan Sint-Lukas in Gent, werkte ik een aantal jaar in de reclamewereld. Af en toe deed ik wat grafisch werk voor mijn moeder, of ik stuurde haar al eens een ontwerp, tot ik na verloop van tijd voltijds als designer voor haar werkte. Dat ben ik blijven doen tot mijn man en ik in 2020 tijdelijk naar Kopenhagen verhuisden. Ik deed er verschillende freelanceopdrachten, maar kreeg er ook weer meer tijd om mezelf op andere vlakken creatief te ontplooien.’

Creatieve uitlaatklep

Keramiek was al langer je hobby. Was het in Kopenhagen dat je besefte dat je ook professioneel die richting uit wilde?
‘Op dat moment nam die keramiekkant inderdaad de overhand in mijn leven. Ik vond er een fantastisch atelier waar ik heen kon wanneer ik wilde en waar ik me creatief heb uitgeleefd. Ik volgde er bijscholingen en workshops, en ontmoette inspirerende mensen. Ik heb er veel geleerd, ook over mezelf. Lange tijd dacht ik: mode is mijn job, mijn vrije werk – beeldhouwen en keramiek – dat is voor ernaast, als hobby. Maar het was meer dan een hobby, het was een passie die een grote plek innam in mijn leven. Wanneer ik modecollecties maak, werk ik binnen een kader dat wordt bepaald door de verwachtingen van een opdrachtgever. Maar wanneer ik met keramiek werk, kan ik mijn eigen grenzen afbakenen.’

In 2023 keerde je terug naar Gent. Veranderde er toen professioneel veel?
‘Momenteel werk ik deeltijds voor de interieurafdeling van Maison Tricot; de andere helft van de tijd vul ik in met uiteenlopende opdrachten en met mijn eigen creatieve werk. Dat behelst zowel keramiek als breiprojecten. Die tweeledigheid zie je ook terug in mijn atelier. Dat is als het ware in twee helften verdeeld: hier de keramiekkant, daar de breikant. (lacht) Sinds kort experimenteer ik ook met creatieve breiprojecten en creëer ik allerlei voorwerpen en accessoires met restgarens, waarbij het verhaal prioriteit heeft boven de commerciële waarde, zoals kragen, tasjes, armwarmers, kussens. Af en toe ontstaat er overlap tussen de twee helften van het atelier.’ (toont een creatie van een keramieken wolk op een wollen kussentje

Twee werelden

Voel je jezelf eerder een kunstenaar of een designer?
‘Ik vind het moeilijk om te kiezen, en ik vind dat ook niet nodig. De twee werelden mogen naast elkaar bestaan en door elkaar lopen.’

Slow making, noem je je aanpak. Wat bedoel je daarmee?
‘Toen ik verhuisde naar Kopenhagen had ik het wat gehad met hoe het er in de mode vaak aan toegaat. Ik verlangde naar traagheid, naar diepgang, naar duurzaamheid. Ik wilde ook weer zélf dingen maken, met mijn eigen handen. Hierdoor weet ik ook weer hoeveel tijd het maakproces vergt, en doordat ik er mijn tijd en energie aan geef, krijgt het meer waarde. We zijn het niet meer gewend dat dingen tijd vragen. Door iets helemaal zelf te creëren groeit je respect voor vakmanschap, je waardering voor de makers, en voor de kleine en eenvoudige dingen van het leven. Dat idee zit ook in het ontwerp van de Uovo Uovo: het idee dat we de eenvoudige dingen des levens weer meer moeten waarderen, zit ook in dat ontwerp. Een eitje op zondag, ik vind dat enorm plezant, en in al z’n eenvoud, enorm lekker. Bestaat er een smakelijker ontbijt dan een vers eitje, met een lekkere snede zuurdesembrood met goede boter erbij?’