Binnenkijken bij kunstcurator Pieter Boons: ‘Objecten vinden mij, ik ga er niet naar op zoek’

Decoreren is een kunst voor Pieter Boons, curator van het Middelheimmuseum. In zijn riante herenhuis brengt hij kunstwerken en voorwerpen van verschillende stijlen en tijdperken bij elkaar in een weelderige scenografie. En daar kan best iets uit de Troc tussen zitten.

Klassieke bustes, doodskoppen, Griekse zuilen, gouden spiegels en Perzische tapijten. Curator van het Middelheimmuseum en voormalig ontwerper bij Studio Heimat, Pieter Boons, heeft een objectenfetisj. Hij schuimt rommelmarkten, zoekertjeswebsites en straten af op zoek naar bijzondere voorwerpen. Wat op het eerste gezicht banaal lijkt, is voor hem waardevol.

Door zijn enorme collectie van gevonden voorwerpen barstte zijn vorige loft letterlijk uit zijn voegen. De verhuizing kwam geen moment te vroeg. Zijn nieuwe stek, een belle-époquehuis uit 1913, bevindt zich op wandelafstand van zijn werkplek. De statige woonwijk rond het Middelheimpark in Berchem contrasteert fel met zijn oude buurt, het multiculturele Borgerhout. ‘Zo rustig is het hier niet, de monumentale trappartij schreeuwt om drama’, lacht hij. ‘Bovendien zorgen de kunstenaars op mijn werk voor genoeg onverwachte chaos.’

overbodige kamers

Van kunstenaars hangen, liggen en staan er overal werken in het interieur. Het is Pieters link met kunst en met het museum die de vorige eigenaars overtuigde om het herenhuis aan hem en zijn partner Thomas te verkopen. De woning was vroeger niet alleen de verblijfplaats van een minister, het was ook een ontmoetingsplaats voor kunstenaars en schrijvers.

In de lijn van die traditie tref je hedendaagse kunstwerken en edities aan van Dennis Tyfus, Joseph Beuys, Jan De Cock, Erwin Wurm, Ria Pacquée en Roman Signer. In de eetkamer hangt een werk van Rinus Van de Velde met daartegenover een kitscherig landschapstafereel, een koopje uit de tweedehandswinkel Troc. Pieter houdt ervan om kostbare en goedkope objecten van verschillende stijlen en tijdperken bij elkaar te brengen: ‘Ik ga aan de slag met wat ik vind en geef een waarde aan de objecten door ze in relatie met elkaar te plaatsen. Objecten vinden mij. Ik ga er niet naar op zoek.’ Zijn huis telt ook heel wat klassieke designstukken, zoals kasten en stoelen van Willy Van Der Meeren, die de oom van zijn moeder was.

Kleur is een belangrijk element in huis. Zo worden donkere tinten met pastelkleuren gecombineerd en met klassiek streepjesbehang van het Engelse Farrow & Ball. Een opvallende ruimte is het blauwe salon, vernoemd naar de kamer in het huis in Oostende van James Ensor. Blauw tekent zich af op de muren en in de objecten in Delfts en Yves Klein-blauw.

Op de eerste verdieping vind je een roze kamer met boeken en vakantiesouvenirs uit Congo. De ruimte die vroeger door de minister als bibliotheek en bureau werd gebruikt, doet nu dienst als tv-salon. Meer kleur treffen we aan in de ruime master bedroom, waar blauwe wanden worden afgezoomd door een zwarte, horizontale streep. Een stilistisch detail dat de bewoners hebben ontleend aan Dimore Studio, het toonaangevende architectenbureau uit Milaan dat met hun glamoureuze aanpak komaf maakt met de Scandinavische, minimalistische look.

In de woning zien we nog knipoogjes naar die Italiaanse stijl. Donkere kleuren worden gecombineerd met exotische motieven. Fluweel met marmer en messing met roestvrij staal. Deze eclectische stijl komt perfect tot uiting in de Antwerpse bel-etagewoning. Het huis is riant en heerlijk om in te rond te hangen, maar erg praktisch is het niet. Zo telt het heel wat naar hedendaagse normen ‘overbodige’ kamers, zoals de ontvangstruimte, de grote trappenhal en de logeerkamer voor huispersoneel en gasten. Nieuw is de wintertuin vol kamerplanten. Deze kijk- en leesruimte bevindt zich onder de nok van het dak en staat in verbinding met de schrijfkamer van Thomas.

Oude ziel

Met de aanpak van dit belle-époquehuis is Pieter niet aan zijn proefstuk toe. Al op jonge leeftijd koopt hij oude panden op om ze, eens opgeknapt, terug te verkopen. Bij het renoveren probeert hij de oude ziel van de woningen zoveel mogelijk te bewaren en speelt hij met de vraag: is het nieuw of origineel? Af en toe voegt hij een nieuwe techniek toe en integreert hij oude, gerecupereerde architecturale elementen.

Een mooi voorbeeld in zijn eigen woning is de badkamer met groene tegels, een voormalige slaapkamer die van nul werd opgebouwd. Het kraanwerk en het bad in retrostijl zijn nieuw. De groene en zwarte tegels en de wastafel vond hij bij een antiquair. De kast is een souvenir uit de fietsenwinkel van zijn grootvader en de gele stoeltjes zijn vintage Ikea. Decoreren is voor Pieter een kunst die de waarde van vastgoed opwaardeert en tegelijkertijd de persoonlijke woonervaring en beleving maximaliseert.