Glas-in-loods: van hangar tot designhuis

Hoe bouw je een huis in een hoge, vervallen hangar? Architectenbureau Gafpa en de meubelontwerpers achter het Gentse huis Mortier doen het voor.

Gentenaar Jonas Binon (33) heeft altijd iets gehad met kraakpanden of vervallen locaties. De jonge meubelontwerper bezette vroeger het vervallen pand van elektronicawinkel Huis Mortier aan de Gentse Ham. “Een afgeleefd krot, maar voor ons een mooie setting om onze meubelen te tonen”, zegt hij. Jonas en partner in crime Preben Van der Straete namen de naam over en zijn vandaag in het Gentse zelf bekend als Huis Mortier. Ze ontwerpen vooral meubelen en houten maatwerk.

Toen Jonas enkele jaren geleden samen met zijn vriendin Birgit in Gent een huis wilde kopen, stootte hij op het klassieke probleem: je vindt weinig ruimte voor veel geld. “In Gentbrugge stond toen deze gigantische loods te koop”, vertelt hij, terwijl we binnenlopen in zijn ‘huis’ zonder toegangspoort. Het pakhuis – denk betonnen muren met een typisch dak van golfplaten – was ongeveer 450 vierkante meter groot. “Te veel ruimte, en te veel geld (lacht). Maar via de verkoper hoorden we dat een tweede persoon geïnteresseerd was en toen hebben we de loods samen met die andere, ons onbekende koper, gekocht en in tweeën gedeeld.”

Daar sta je dan, met een halve loods. “En een fotootje van 2dehands.be, waarmee ik binnenliep bij architectenbureau Gafpa.” De meest voor de hand liggende oplossing was er een loft van maken. “Maar de architecten kwamen met een ander voorstel: waarom niet één kant volledig openbreken en vervolgens een doos als huis in de loods bouwen?”

Die ‘doos’ is een houten frame met grote glaspartijen van ongeveer 21 bij 5 meter. “We konden met atypische houtsoorten bouwen, omdat het huis door de loods erboven toch beschermd is tegen regen en wind.” Licht vurenhout en iets donkerdere lariks wisselen elkaar af.

Dat er in het huis een meubelontwerper woont, maakt de plek helemaal af. Zowat alle meubelen zijn op maat gemaakt door Jonas en Preben, tot en met de keuken. Het vurenhout van buiten komt ook binnen terug, al dan niet zwart gebeitst. Op de vloer ligt afgeschuurd beton. “We wilden een blauwige tint, dus zijn we op zoek gegaan naar een betoncentrale die blauwe kalk door hun mengsel wilde draaien. Als je die afschuurt, krijg je blauwgrijze spikkels.”

Gafpastempel

Wie naar de constructie kijkt, herkent de Gafpastempel. Hoewel dat bureau nog jong is, heeft het nu al een eigen stijl, eigentijds en toch atypisch vergeleken met generatiegenoten. Een goed voorbeeld is de gevel. De afwisseling tussen de houtkleuren en de ramen geeft het huis een ritmiek. Een gevel die danspasjes maakt.

Gafpa werd in 2008 opgericht door Floris De Bruyn, Philippe De Berlangeer en Frederick Verschueren, drie vrienden die elkaar leerden kennen tijdens hun opleiding aan Sint-Lucas in Gent. Ze mogen zichzelf intussen tot de nieuwe generatie jonge succesvolle architecten rekenen, en werden door Wallpaper getipt als ones to watch.

Gafpa doet niet aan ‘verstoppingsarchitectuur’. Als ze met eenvoudige materialen werken, stoppen ze dat niet weg. Enkele ruwe betonnen palen aan de opengebroken kant in het huis van Jonas bleven staan en doen nu dienst als schaduwpilaren boven een tuin. “Het hoeft niet allemaal gepolijst te zijn”, zegt De Berlangeer. Gafpa bouwt huizen die in dialoog gaan met hun omgeving. Alsof de locatie een boek is waar ze een paar pagina’s aan toevoegen. Een spannend hoofdstuk, dat wel. Vorig jaar toonden we in dit magazine een weekendwoning van hen in Wachtebeke, een magisch zwevend paviljoen, helemaal opgetrokken in hout.

Door hun detail- en materiaalkeuze integreren ze een vakantiegevoel in hun constructies. Het licht valt ruim binnen in beide verdiepingen en het alomtegenwoordige hout is tegelijk warm en door de ruwheid toch ‘cool’. “Al komt het vakantiegevoel hier ook door de compactheid”, zegt De Berlangeer. Leven in een vakantiehuisje. De realiteit dwingt ons om compacter te gaan wonen, maar kan dat ook op een architecturale én gezellige manier? Ja, bewijst Gafpa. “De luxe zit ook in de extra’s zoals de grote tuin”, zegt De Berlangeer. Het huis van Jonas heeft chill vibes. Als je goed schommelt, kun je er boven de omringende daken heen kijken. Van op de eerste verdieping kijk je over Gent. De stad lijkt dichtbij maar je hoort ze niet.

(Tekst Veerle Helsen)