Dag 2 van het Junk-dieet: ‘Ik in bad, was de verpersoonlijking van ‘La mort de Marat”

Dat junk food een aanslag op onze gezondheid is, weten we al. Maar is dat dan inclusief ons mentaal welbevinden? Vijf dagen lang zoekt onze redactrice het voor u uit: ontbijt, lunch en diner zullen voortaan een hoop ongezond worden. Dat tot No Diet Day op 6 mei, waarop fast food-, no carbs- of Weight Watchers-diëten even achterwege worden gelaten.

Als je tijdens het weekend vroeg moet opstaan, zijn er maar weinig dingen die dat goed kunnen maken. Een van die dingen is een stapel pannenkoeken met kandijsuiker en slagroom. ‘Uiteindelijk is dat zo slecht nog niet hoor, slagroom. Eén portie telt heus niet veel calorieën’, stelde mijn moeder mij gerust aan de ontbijttafel. ‘Hoewel, wat jij daarop hebt liggen is wel wat meer dan een portie.’

GOODMORNING #fitgirlsdoitbetter #healthyfood #diet #healthybreakfast #fitfood

A video posted by Wided (@badgal.wiwi) on May 2, 2015 at 1:02am PDT

En ik schrokte het binnen de tien minuten op, want het werk kon niet langer wachten. Toen mijn lunchpauze aanbrak, was het tijd voor diepvriespizza van het type ‘Turks’. Ik kan nog steeds niet zeggen wat daar nu precies op ligt. Iets van kleur ja, dat groenten moet voorstellen en nog wat roodbruine smurrie. Het smaakte net als de kebab en hamburger die ik een dag eerder naar binnen werkte. Ik troostte me met frisse cola. Maar ook dat plakt zo in je mond.

Vermijd paddenperspectief bij selfies

Toen ik een foto van mijn maaltijd wilde nemen en mijn camera nog op de meedogenloze selfiecam stond, zag ik mijn driedubbele kin vanuit een wel erg ongewenst perspectief. Dat van een pad waarbij enkel nog de wratten ontbreken – hoewel: ik voel de pukkels al onder mijn huid groeien en ik lijk wel vet te transpireren. Als je al maandenlang geen frisdrank meer bij je maaltijden neemt, flipt je maag volledig. Een opgeblazen gevoel noemen ze dat geloof ik, maar ik mag deze dagen niet aan de Activia. En mijn onvermogen tot boeren, maakte dat beeld van de pad nog vreemder dan dat het al was.

Trouwens, die cola geeft een vals gevoel van verzadigdheid. Net als een kind van tien had ik plots weer nood aan een vieruurtje. Zag ik mijn zus heerlijke aardbeien uit de koelkast smullen, moest ik gaan voor milkshake en paprikachips. Vertrouw ook nooit je zus met je junk want ze maakt het nog ranziger dan nodig. Probeer speculaasijs, karamel en banaan in de blender. Nu ja, die honger toch gestild. Die niet-vastgelegde selfie echter voor ogen bij elke hap en slok. (En dan nog mijn handen niet van de chips kunnen houden!)

A photo posted by Wided (@badgal.wiwi) on Jan 3, 2015 at 9:02am PST

Ik moest virtueel vomeren halverwege de derde burger op twee dagen tijd

Na het werk nam ik tijd voor mijn derde work-out van de week. Vraag me niet waarom ik dat programma gestart ben met dit dieet in het vooruitzicht. Geen water tussen de verschillende oefeningen door, maar die ondertussen al te vertrouwde cola. Een liter heb ik op een dag achterover geslagen. En als je dan bij het scheren van je benen het gevoel hebt dat je buik in de weg zit, is het wel duidelijk dat het zwarte goud een domper op je training is. De energie die je uit sport zou halen meteen geneutraliseerd. Ik in bad, was de verpersoonlijking van ‘La mort de Marat’. Word.

En dan moest ik nog aan mijn avondmaal beginnen. Ik heb gemerkt dat het moeilijk variëren is in dit dieet. Op mijn bord lag alweer een bicky cheese met frieten en saus van alle slag. En mijn colaatje, of course. Ik moest virtueel vomeren halverwege de derde burger op twee dagen tijd.

Ik kan niet ontkennen dat ik nu al snak naar iets natuurlijks om de eenzijdige smaak van artificiële kaas en gemalen vlees uit mijn geheugen te wissen. En die eeuwige dorst te lessen. De welbekende woorden van mijn mama als ik alweer ’te fel’ doe, weerklinken in mijn hoofd: ‘Daar komt schreien van.’