In 2010 belandde ongeveer acht miljoen ton plastic in de oceaan. Onderzoekers van de Universiteit van Cádiz die wilden achterhalen van waar dat komt, kijken vooral richting de voedselindustrie.
Om iets te kunnen bestrijden, moet je weten van waar het komt. Dat was het uitgangspunt van enkele Spaanse onderzoekers, die wilden achterhalen wat voor soort afval nu precies ronddrijft in de oceanen. Voor hun onderzoek doken Carmen Morales-Caselles en de haren in 36 databanken uit de hele wereld. Daaruit blijkt onder meer dat tachtig procent van het zwerfaval in en rond zee bestaat uit plastic, maar nog ontstellender vonden de onderzoekers de aard van de artikelen.
Op basis van de databanken stelden ze immers een lijst op van tien meest geïdentificeerde producten. Dat waren plastic zakken, plastic flessen, wegwerpverpakkingen en -bestek, verpakkingen, synthetische touwen, visgerei, plastic doppen en deksels, industriële verpakkingen, glazen flessen en drankblikjes. Eén groep daarvan was goed voor maar liefst 88 procent van al het op de kust aanspoelende plastic afval: die van de kort na gebruik weggegooide verpakkingen van (afhaal)maaltijden, zoals zakken, bakjes, flessen en bestek. Op open zee bleek de belangrijkste vervuiler de visserij te zijn.
De onderzoekers zwaaien nu met hun resultaten en pleiten ermee voor een verbod op plastic meeneemartikelen en actie rond statiegeld op verpakkingsmateriaal. ‘De kraan van zwerfvuil moet dichtgedraaid worden door het bij de bron aan te pakken.’
