Geniet mee van een typische Engelse ‘afternoon tea’ met hartige en zoete gerechten bij een grote pot thee. Vijf recepten.
Bij onze overzeese buren is theedrinken een jarenlange traditie. Bijna tweehonderd jaar geleden liet Anna , de zevende hertogin van Bedford en hofdame van Queen Victoria , elke middag thee met enkele hapjes aanrukken om de lange namiddagen tot aan het avondeten te overbruggen. Ze nodigde tijdens haar dagelijkse theepartijtjes vriendinnen en professionele muzikanten uit. Koude en warme, zoete en hartige gerechten en een grote pot thee werden er bij livemuziek geserveerd.
Eating tea werd aanvankelijk alleen aan het hof en in de rijkere kringen gedaan maar kreeg al gauw aanhangers in alle lagen van de bevolking.
De traditionele afternoon tea start vanaf half drie (en geen minuut vroeger) tot vijf uur, duurt gemiddeld een uur tot anderhalf uur en kent twee fasen. Eerst wordt een grote schaal met hartige driehoekige belegde boterhammen of finger
sandwiches opgediend.
Daarna volgen de zoete gerechten: een stuk vruchtencake, een theecake of wortelcake, gevolgd door de scones, kleine ronde deeggebakjes met boter, rode jam en clotted cream . Deze twee zoete gerechten kunnen nog verder aangevuld worden met crumble of kruimelige taart, koekjes of citroentaart met custard of vanillepudding. De gerechten worden op een grote schaal in het midden van de tafel gezet en iedereen bedient zichzelf.
Een afternoon tea kan in principe elke dag. Vandaag zijn het vooral hotels, oranjerieën van tuinen of grote tearoomzaken die een dagelijkse afternoon tea aanbieden. Een minder uitgebreide afternoon tea is de cream tea . Dit theegebeuren vind je overal in Engeland, zelfs in de kleinste of erg afgelegen dorpjes. De hartige broodjes krijg je hier niet, wel een grote pot thee met een stuk cake en twee scones met rode jam en clotted cream.
High tea tenslotte is een avondmaal, maar wel met thee. Typische Britse gerechten zoals blackpudding (bloedworst) met rode bonen, kippers of gedroogde visjes en een stoofpot van lam worden vanaf zeven uur ’s avonds geserveerd met een kop pittige zwarte thee. De naam ‘high tea’ danken de Britten aan de werklui die na een dag hard werken aan een hoge tafel of de toog in de plaatselijke pub de warme gerechten wegspoelden met een kopje thee.
