Wie is de speechschrijver van Petra De Sutter?

Neal Leemput (34) studeerde woordkunst en drama aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en creëerde als theatermaker verschillende producties. Als speechschrijver van vicepremier Petra De Sutter schreef hij de voorbije jaren meer dan vierhonderd toespraken voor haar.

‘Bij mijn sollicitatie op het kabinet in 2021 gaf ik mezelf weinig kans. Het enige wat ik op dat moment kon voorleggen, waren mijn theaterteksten, wat columns en ongepubliceerde gedichten. Dat gebrek aan ervaring bleek echter mijn sterkte te zijn. Petra vond mijn artistieke achtergrond interessant en wilde geen pr- of marketingexpert als speechschrijver, maar een outsider die met een frisse blik naar de politiek keek.

Bovendien had ik voor mijn voorstellingen al teksten in spreektaal geschreven en ze door niet-professionele acteurs laten voordragen. Dat hielp om me haar manier van praten eigen te maken en bij het opstellen van toespraken met haar stem te spreken. Toch heb ik nog altijd een soort van impostersyndroom: ik voel me soms als een theatermaker die verloren gelopen is en ieder moment door de mand kan vallen.’

‘Destijds wist ik niets over ambtenarenzaken, telecom of de andere bevoegdheden die Petra heeft als minister. Daar moet je je echt in willen verdiepen voor je er iets over kunt vertellen in een speech. Maar ik moest me ook inleven in Petra zelf en nieuwsgierig zijn naar haar ideeën en wat ze allemaal heeft meegemaakt. Vaak bevatten inspirerende speeches immers typerende anekdotes en brengen ze naast het karakter ook de persoonlijke overtuigingen en emotie van de spreker over. Voor mij is een van de fijnste aspecten van deze job dan ook de band die we mettertijd hebben opgebouwd. De functie die Petra bekleedt intimideert soms – wie ben ik om de vicepremier te vertellen hoe ze iets het best vertelt? – maar persoonlijke vragen stellen was nooit een probleem. Dat is gewoon mijn taak. (lacht)’

‘De onzichtbaarheid van mijn werk stoort me niet. Ik geloof zelf heel hard in verbinding en inclusie en dat ik die waarden mee kan uitdragen, tegen alle polarisering in, is voor mij belangrijker dan dat mensen weten dat ik besta. Bovendien zit ik in een luxepositie: ik geef mee vorm aan Petra’s discours en de accenten die ze legt, en tegelijk sta ik uit de wind als er kritiek is.

Maar mijn grootste voldoening zit in de wetenschap dat een speech soms echt het verschil maakt voor iemand. Wanneer ik Petra in een soms gespannen of vijandige context hoor spreken over lgbtq-rechten of racisme en merk dat sommigen tot tranen toe geëmotioneerd zijn, dan weet ik dat mensen ook troost en kracht putten uit die toespraak, en ben ik trots dat ik daaraan mag bijdragen.’

Lees ook:
– Leidinggeven in de luwte: hoe is het om creatief directeur te zijn bij een designstudio?
– ‘Ik ben zijn ogen en oren op het parcours’: het leven van een begeleider op de paralympische spelen