‘We hebben zo lang voor onze stem gevochten’: waarom YouTube LGBTQ+ content niet mag verbergen

Opschudding op sociale media deze week, toen bekend raakte dat onder de nieuwe ‘Restricted Mode’ van YouTube plots ook LGBTQ+ gerelateerde content verborgen werd. Content creators reageerden scherp, met hen ook Joppe De Campeneere. ‘De nieuwe maatregel is een mes in de rug van juist die mensen die YouTube gemaakt hebben tot het fenomeen dat we vandaag kennen.’

‘We hebben zo lang voor onze stem gevochten’: waarom YouTube LGBTQ+ content niet mag verbergen

Youtube is een wonderlijk platform, een kanaal dat de democratie min of meer belichaamt: iedereen kan er zijn of haar boodschap brengen en een gevolg verzamelen, je hebt enkel een laptop of een smartphone nodig. Het is dus logisch dat meer en meer jongeren naar dit digitale videokanaal kijken in plaats van de televisie aan te zetten: hier zien ze leeftijdsgenoten, mensen met dezelfde interesses of krijgen ze een unscripted kijk in iemands leven. Die vrijheid van meningsuiting moet natuurlijk een beetje aan banden gelegd en precies daarom riep YouTube de Restricted Mode in leven.

In feite is die niets nieuws: de beperkte modus bestaat al enkele jaren en is bedoeld om aanstootgevende video’s te verbergen, bijvoorbeeld voor jonge kinderen. Een soort digitaal ouderlijk toezicht, dus. Grofgebekte, seksueel getinte of bloederige video’s worden verborgen voor gevoelige kijkertjes, in de hoop hun pure communiezieltjes nog enkele jaren (of laat ons eerlijk zijn, hoogstens maanden) te beschermen voor de absolute beerput die het internet kan zijn. Begrijpelijk en zelfs best verantwoordelijk van YouTube, en er was dan ook amper reden tot discussie. Tot vorige week.

Dat je kinderen wil beschermen is logisch, maar door hen online enkel heterokoppels voor te schotelen en alles wat ook maar enigszins LGBTQ+ gerelateerd is in de vergeetput te duwen bescherm je geen kinderen: je houdt hen oogkleppen op

Plots verschenen op Twitter verschillende berichten van bezorgde kijkers en creators, met screenshots van verschillende kanalen van bekende LGBTQ+ YouTubers voor en na het inschakelen van de beperkte modus. Opvallend: alle video’s waarvan de titels verwezen naar holebigerelateerde inhoud waren plots nergens meer te bespeuren. Grote namen binnen het YouTubelandschap vielen uit de lucht, en uitten openlijk hun verontwaardiging tegenover YouTube. Na een weekend vol tweets en zelfs een trending hashtag #YouTubeIsOverParty, kon YouTube niet anders dan reageren. In een tweet publiceerden ze volgend statement:

A message to our community … pic.twitter.com/oHNiiI7CVs

— YouTube Creators (@YTCreators) March 20, 2017

Kan iemand mij vertellen wat er ‘mature’ is aan een video over uit de kast komen? De censuur zou begrijpelijk zijn mocht het gaan om LGBTQ+ content die effectief te seksueel of aanstootgevend is, maar dat is zelden het geval. Als reactie op dit statement van YouTube tweette een heteroseksuele vrouwelijke YouTuber hoe vreemd het is dat haar video’s waarin ze schuttingtaal gebruikt perfect te vinden zijn in de beperkte modus, terwijl een video van een transvrouw die make-up opdoet nergens meer te bespeuren valt. Dat je kinderen wil beschermen is logisch, maar door hen online enkel heterokoppels voor te schotelen en alles wat ook maar enigszins LGBTQ+ gerelateerd is in de vergeetput te duwen tot ze oud genoeg zijn om zelf die restricted mode achter de rug van hun ouders af te zetten (want laat ons eerlijk zijn, dat doen ze toch) bescherm je geen kinderen: je houdt hen oogkleppen op.

Make-up tutorials, een oplijsting van homoseksuele boekpersonages of coming out video’s zijn niet scandaleus, integendeel: ze vormen vaak een hart onder de riem van een minderheid die lang niet gehoord werd.

Onderwerpen verbonden aan de LGBTQ+ community zijn nog steeds niet “normaal”, erger nog: ze zijn aanstootgevend, blijkbaar.

YouTube zou YouTube niet zijn zonder LGBTQ+ creators. Het zijn mensen als Tyler Oakley, Joey Graceffa, Hannah Hart en Gigi Gorgeous die YouTube als platform gevormd hebben. Jongeren die op mainstream media niet de aansluiting vinden die ze zoeken, gaan online op zoek naar plaatsen waar ze zich begrepen voelen en gesteund, en die plaats vinden ze op YouTube. Het vreemde is dat YouTube altijd een geweldige bondgenoot is geweest die steun gaf aan stemmen in alle vormen, kleuren en overtuigingen. Deze plotse en onaangekondigde maatregel voelt aan als verraad van binnenuit, wat de hele situatie nog zo veel pijnlijker maakt. Het huidige politieke klimaat in de Verenigde Staten is al ongunstig tegenover minderheden, en zo’n actie uit onverwachte hoek komt dan extra hard aan.

We hopen dat YouTube doorheeft dat het een fout heeft gemaakt -een tweet is niet voldoende-, maar het signaal is jammer genoeg alweer gegeven. Onderwerpen verbonden aan de LGBTQ+ community zijn nog steeds niet “normaal”, erger nog: ze zijn aanstootgevend, blijkbaar.

Er zijn mensen die nu vast vinden dat we niet moeten overreageren, maar het is net door te reageren dat dingen veranderen, het is door te mògen reageren dat je deel uitmaakt van de maatschappij. We hebben zo lang gevochten om een stem te krijgen, hoe durft men ons nu het gevoel geven dat die van ons afgenomen wordt.