Het was een internationaal gezelschap dat de winterkou trotseerde voor de vernissage van de lumineuze tentoonstelling Parcours d’une rêveuse van kunstenares Frédérique Lorain.
Het was een internationaal gezelschap dat de winterkou trotseerde voor de vernissage van de lumineuze tentoonstelling Parcours d’une rêveuse. Logisch: kunstenares Frédérique Lorain (1965) mag dan al 20 jaar in Antwerpen wonen, de roots van de Française liggen in Montréal. De zin voor esthetiek kreeg de autodidacte met de paplepel ingegoten: haar vader was kostuumontwerper voor opera en theater met een passie voor schilderen, haar moeder beeldhouwt. De eerste indruk die van haar minutieus geborstelde olieschilderijen uitgaat is er dan ook één van oogstrelende schoonheid: we zien mooie, jonge mensen uit een duidelijk welgesteld milieu. Er zijn tennis- en polospelende mannen, sensuele, trendy geklede vrouwen in een zorgeloze omgeving, koppels in een park of een bloemenwinkel. Onderwerpen die snel oppervlakkig en al te modieus zouden lijken, ware het niet dat er een ingehouden spanning van de doeken straalt, die ze, zoals inleider Ernest Van Buynder (MUHKA) het uitdrukte, een meerduidige gelaagdheid geven. Het dualisme tussen dynamiek en afwachting is ook duidelijk in een sterk doek dat jonge zwemmertjes toont.
Er zit een duidelijke evolutie in het werk: vertrok de kunstenares in
haar oudere werk duidelijk van foto’s, dan kiest ze in haar drie meest recente werken voor een heel andere aanpak, die enigszins aan die van de pre-surrealist De Chirico doet denken. Het autobiografische zit eerder in de inhoud dan in de vorm: het schilderij Emotions, bijvoorbeeld, geeft haar ontreddering weer na de hartaanval van haar vader, maar de vrouw op het doek lijkt in niets op de vrouw die het penseel hanteerde. Een ander schilderij dat liefde voor de natuur uitdrukt, refereert dan weer duidelijk aan de Baigneuses van Cézanne. Aanstekelijk hoe gepassioneerd Frédérique over haar werk praat: een (late) debutante om in ’t oog te houden.
Linda Asselbergs
Nog tot 18 december 2010 in Galerie Ludwig Trossaert, Museumstraat 29, 2000 Antwerpen. Woe tot za van 14-18 u, nocturne do van 19-21 u. www.galeries.nl
