Topdesigner Sabine Marcelis: ‘Van designtrends en designblogs blijf ik weg’

Nederlands belangrijkste designer Sabine Marcelis (37) opende haar studio in Rotterdam in 2012. Ze levert interieurobjecten aan horeca- en winkelzaken, ontwerpt installaties voor modehuizen en designfestivals en maakt naast unieke stukken producten in serie voor merken als HEM, CC Tapis en Established & Sons. Deze maand volgt Varmblixt, een collectie lampen, glasobjecten en accessoires voor Ikea.

Nieuw-Zeeland

“Nieuw-Zeeland heeft me gemaakt tot wie ik ben. Ik woonde er van mijn tiende en keerde pas terug naar Nederland om aan de Design Academy in Eindhoven te studeren toen ik 23 was – voor mijn blik op de wereld was dat heel bepalend. Zo moesten we in Nieuw-Zeeland voor elke uitstap urenlang in de wagen zitten, waardoor alles nu om de hoek lijkt. Bovendien zat ik veel in de bergen om te snowboarden. Het is dus geen toeval dat ik als designer zo vaak met licht en de interactie ervan met materialen speel.”

Avontuur

“Ik heb het rusteloze karakter van mijn ouders overgenomen. Ik heb een uitvalsbasis nodig en voel me thuis in Rotterdam, maar ik fantaseer graag dat we ons boeltje kunnen pakken en ergens anders opnieuw beginnen. Ook in mijn werk hou ik niet van vastigheid en zoek ik het avontuur. Jezelf voortdurend herhalen, moeten zeggen dat dit is het is: dat lijkt me geen leuke manier om te leven.”

Uitdaging

“Hoe moeilijker dingen zijn, hoe groter de voldoening wanneer ze lukken. Bij het snowboarden moest ik telkens nieuwe dingen onder de knie proberen te krijgen, en dat heb ik ook als designer: ik zoek telkens een nieuwe uitdaging. Vaak stel ik maar iets voor aan een klant en bedenk ik achteraf dat ik nog niet weet hoe ik dat idee kan realiseren. (lacht) Mijn geluk is dat tegenslagen me niet ontmoedigen. Een groot deel van mijn werk is aan de kar trekken, om klanten, productiebedrijven en medewerkers ook enthousiast te maken – verbitterd raken zou een drama zijn.”

Vernieuwing

“Als iedereen zich met dezelfde input voedt, krijg je overal ook dezelfde output. Ik probeer zo veel mogelijk verschillende ervaringen mee te pikken om daar inspiratie uit te halen, maar van designtrends en designblogs blijf ik weg. Designers moeten meer dan ooit vooroplopen. Jongere designers kijken dus best niet te veel naar wat anderen doen. Blijf bij jezelf, want dat is wat je uniek maakt en mensen aantrekt.”

Bewustzijn

“Een huis is wat je ervan maakt. De lockdowns hebben ons daar al iets bewuster van gemaakt, maar mensen onderschatten toch vaak hoe belangrijk kleine ingrepen zijn. Zo is licht enorm bepalend voor je gemoedstoestand en je ervaring van een ruimte. Daar kun je mee spelen, net zoals je dat kunt doen met de indeling van de kamers en de opstelling van je interieur. Wees ook kritisch voor de spullen die je in huis haalt. Creëren ze geen warmte en positiviteit, triggeren ze geen emotionele respons of gaan ze niet jarenlang mee, dan heb je ze eigenlijk niet nodig.”

Gelijkheid

“Vrouw zijn in een mannenwereld is dubbel. Als opdrachtgevers belang hechten aan het genderevenwicht en gelijke kansen voor iedereen speelt dat in mijn voordeel, maar zeker in het begin onderschatten productiebedrijven me weleens. Sommigen zagen me eerder als een hobbyist, niet als iemand die een professionele studio leidt en technisch onderlegd is. Omdat ik als snowboarder ook al one of the guys was, merk ik dat soort seksisme haast niet meer op, maar ik wil wel een lans breken voor andere vrouwen. Talent is er genoeg, het enige wat ons in de weg staat zijn vooroordelen.”

Radicalisme

“Radicaal zijn is vandaag een must. Toen ik studeerde, waren het klimaat en de staat van de wereld amper een aandachtspunt, het ging vooral om wat je te vertellen had. Dat is helemaal veranderd: alles wat designers maken, vergt grondstoffen, dus worden we met de huidige stand van zaken ook afgerekend op de milieuvriendelijkheid van onze materialen en productieprocessen. Beperkt voel ik me helemaal niet. Er waren nog nooit zoveel gerecycleerde of circulaire biomaterialen om mee te experimenteren – dat is een luxe.”

Balans

“Je kunt je werk pas goed doen als je de rest ook op orde hebt. Tot een paar jaar geleden gaf ik voortdurend te veel van mezelf: ik werkte ’s nachts door, beantwoordde mails meteen en kon mijn werk nauwelijks relativeren. Sinds de geboorte van mijn zoontje Koa in 2020 besef ik dat je sociale leven, je relatie, je vrije tijd en mentale gezondheid net zo belangrijk zijn. Vroeger was ik een helikoptermanager die overal bovenop zat, nu weeg ik af waar mijn energie écht nodig is.”